Είμαστε τόσο σίγουροι ότι θέλουμε έναν πόλεμο;

Ο πόλεμος στην Ουκρανία μετά την εισβολή της Ρωσίας είναι μια πραγματικότητα και αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται αμείωτος, χωρίς κανείς να δηλώνει ότι επιδιώκει την αποκλιμάκωσή του. Υπήρξε μια – μικρή μάλλον- παρένθεση με την προσέγγιση Τραμπ και Πούτιν, πλην όμως μετά τη συνάντηση στην Αλάσκα η σχέση τους βάλτωσε και η αμερικανική πλευρά άρχισε να βλέπει την Ουκρανία ως αγοραστή πυραύλων και αμερικανικού LNG.

Οι Πολωνοί δηλώνουν ότι βρίσκονται σε προπολεμική περίοδο, οι Γερμανοί λένε πως ίσως περάσαμε το τελευταίο καλοκαίρι σε κατάσταση ειρήνης, όλοι μαζί μιλούν για κολοσσιαία εξοπλιστικά προγράμματα, νοιώθεις ότι οι πάντες σ’ αυτή την ήπειρο βρίσκονται με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Και αυτό είχε να συμβεί εδώ και 80 χρόνια και το ότι υπάρχει αυτό το κλίμα σήμερα δεν είναι ο καλύτερος οιωνός για το μέλλον μας.

Όσο επιθετικός, προκλητικός ή επεκτατικός και αν είναι ο Πούτιν γνωρίζει ότι μία ένοπλη σύγκρουση με τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν πρόκειται να τον οδηγήσει πουθενά. Ούτε τον ίδιο, ούτε τους αντιπάλους του. Ίσως να φαίνεται ουτοπικό, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το κλίμα, αλλά το τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να μείνει ακόμα ενεργό ή όπως θα έλεγε ο ρομαντικός ποιητής από το παρελθόν «Give peace a chance».