Η αποκατάσταση του ναού Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης παρουσιάστηκε στον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων

Ο ναός πρόσφατα ανακαινίστηκε εκ βάθρων με την οικονομική υποστήριξη της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και της μεγάλης ευεργέτιδας του ελληνισμού της Αιγύπτου Αικατερίνης Σοφιανού Μπελεφάντη και παραδόθηκε στην κοινότητα σε μια λαμπρή τελετή τον περασμένο Σεπτέμβριο, χοροστατούντος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρου.

Για τους Αθηναίους Αιγυπτιώτες που δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στα θυρανοίξια του ναού και να θαυμάσουν την αποκατάστασή του, ο Σύλλογος Ελλήνων Καΐρου πραγματοποίησε παρουσίαση του έργου στην έδρα του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Καΐρου κ. Μιχάλης Μπίσκος, πολιτικός μηχανικός ο οποίος είχε την ευθύνη σχεδιασμού και επίβλεψης της αποκατάστασης του έργου, έκανε την παρουσίαση προβάλλοντας ένα σχετικό βίντεο με την εξέλιξη των εργασιών αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις εργασίες αλλά ντοκουμέντα με την ιστορία του ναού.

Στη γεμάτη αίθουσα του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων, κ. Κώστας Μιχαηλίδης, πρόεδροι κοινοτήτων Αιγυπτιωτών, εκπρόσωποι της εκκλησίας και ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής.

Ο κ. Μπίσκος, στην παρουσίασή του αναφέρθηκε με λεπτομέρεια στο σύνολο των εργασιών που χρειάστηκαν για την αποκατάσταση των ζημιών καθώς και στις δυσκολίες όπως και στο σημαντικό αποστραγγιστικό έργο που έγινε για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της υγρασίας.

Οι εργασίες αποκατάστασης διήρκεσαν περισσότερο από ένα χρόνο και ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά καθώς ο ναός είχε υποστεί ζημίες που πολύ σύντομα θα ήταν μη αναστρέψιμες λόγω της πολυετούς επιβάρυνσης της θεμελίωσης της εκκλησίας από τα υπόγεια ύδατα.

Εκτός από το αποστραγγιστικό δίκτυο που δημιουργήθηκε, ενισχύθηκαν όλα τα υποστυλώματα συντηρηθήκαν οι αγιογραφίες και υποστηρίχθηκαν τα πλευρικά τοιχώματα.

Ο Ιερός ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης άντεξε περισσότερα από 100 χρόνια και με την αποκατάστασή του πήρε ζωή για τουλάχιστον έναν ακόμη αιώνα για να κοσμεί την ελληνική παροικία αλλά και την Αίγυπτο.