Πώς μία δολιοφθορά της νορβηγικής Αντίστασης «βύθισε» τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Χίτλερ

Η σειρά ντοκιμαντέρ Drain the Ocean του National Geographic «αποστραγγίζει» εικονικά τους Ωκεανούς και μελετά τα καλά κρυμμένα μυστικά των κουφαριών ιστορικών πλοίων.

Στο πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν, υπό τον τίτλο «Το βυθισμένο μυστικό του Χίτλερ» (“Hitler’s Sunken Secret”), ένα από τα ιστορικά αυτά ναυάγια «ξεκλειδώνουν» τα μυστικά του πυρηνικού οπλοστασίου του Γ’ Ράιχ αλλά και το ρόλο των Συμμάχων στα πυρηνικά όνειρα του Χίτλερ.

To Hydro βυθίστηκε το 1944, κατόπιν εντολής του Ουίνστον Τσώρτσιλ, επειδή φημολογείτο πως μετέφερε βαρέλια βαρέος ύδατος, φορτίο απαραίτητο για την ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος της ναζιστικής Γερμανίας.

Drain The Oceans - Nazi Secrets - Trailer from ELECTRIC PICTURES on Vimeo.

Μέχρι σήμερα, παρέμενε μυστήριο για το αν όντως τα μεταλλικά δοχεία περιείχαν βαρύ ύδωρ.

Το υποβρύχιο όχημα που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ, εντόπισε το κουφάρι του Hydro σχεδόν 400 μέτρα στο βυθό της λίμνης Tinn.

Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά, η ανάλυση του περιεχομένου ενός από αυτά τα βαρέλια έδωσε απάντηση στο μυστήριο δεκαετιών: Το φορτίο πράγματι περιείχε βαρύ ύδωρ, το οποίο οι Γερμανοί επιχείρησαν να μεταφέρουν με ασφάλεια στη Γερμανία.

Η υδροηλεκτρική εγκατάσταση στη Νορβηγία, όπου οι Γερμανοί επιστήμονες εργάζονταν για την παραγωγή βαρέος ύδατος, απαραίτηου συστατικού για την ανάπτυξη ατομικής βόμαβας. Οι Γερμανοί πειραματίζονταν επί της διαδικασίας από τις αρχές του 1940, ωστόσο, η νορβηγική αντίσταση έβαλε τέλος στις πυρηνικές φιλοδοξίες τους - Keystone/Getty Images)

Παρόλα αυτά, οι Σύμμαχοι δεν είχαν τρόπο να γνωρίζουν αν το πυρηνικό πρόγραμμα της ναζιστικής Γερμανίας ήταν περιορισμένης χρηματοδότησης και για πολιτική χρήση ή ένα μεγαλόπνοο σχέδιο εκατομμυρίων που θα τους έδινε προβάδισμα στον πόλεμο.

Η δολιοφθορά που «βύθισε» τα πυρηνικά όνειρα του Χίτλερ

Η νορβηγική Norsk Hydro είχε αρχίσει το 1934 την παραγωγή βαρέος ύδατος στις εγκαταστάσεις του Βεμόρκ, περίπου 160 χιλιόμετρα απόσταση από το Όσλο.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στη Νορβηγία, η νορβηγική αντίσταση προσπάθησε πολλές φορές να σταματήσει την παραγωγή βαρέος ύδατος. Μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα το φθινόπωρο του 1942, λίγους μήνες μετά, τον Φλεβάρη του 1943, μια ομάδα της τοπικής αντίστασης κατάφερε δολιοφθορά στο εργοστάσιο. Οι Γερμανοί αποκατέστησαν τις ζημιές, ωστόσο τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου αμερικανικά βομβαρδιστικά έπληξαν το Βεμόρκ, καταστρέφοντας μερικώς τις εγκαταστάσεις. Ήταν τότε που οι Γερμανοί αποφάσισαν να μεταφέρουν την παραγωγή τους στην Γερμανία. Ωστόσο, οι αντιστασιακοί είχαν καταφέρει να «φυτέψουν» μία βόμβα στο, φορτωμένο με βαρέλια βαρέος ύδατος Hydro, που εξερράγη ενώ έπλεε στο βαθύτερο σημείο της λίμνης.

Για την ιστορία, αναλυτές και ιστορικοί εκτιμούν πως η ναζιστική Γερμανία δεν ήταν σε θέση να ανταγωνιστεί τους Συμμάχους στην κούρσα των πυρηνικών. Το περίφημο Πρόγραμμα Μανχάταν, το απόρρητο αμερικανο-βρετανικό εγχείρημα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, ήταν ένα κολοσσιαίο και από τα πιο κοστοβόρα αμυντικά προγράμματα της εποχής του – προϋπολογισμού 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και 42.000 υπαλλήλων.