ΚΟΣΜΟΣ

Κονσταντίν Στανισλάφσκι: 156η επέτειος από τη γέννηση του Ρώσου σκηνοθέτη

Κονσταντίν Στανισλάφσκι: 156η επέτειος από τη γέννηση του Ρώσου σκηνοθέτη
wikimedia

Τα 156 χρόνια από τη γέννηση του Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Στανισλάφσκι τιμά με το σημερινό της doodle η Google.

O Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Στανισλάφσκι ήταν σκηνοθέτης και πρωτοπόρος της υποκριτικής του ρωσικού θεάτρου, υπεύθυνος μιας μεγάλης καινοτομίας στην υποκριτική που χρησιμοποιείται από τον 20ό αιώνα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Γεννημένος στη Μόσχα στις 17 Ιανουαρίου του 1863 ο Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Στανισλάφσκι μεγάλωσε σε εξέχουσα ρωσική οικογένεια που υποστήριζε το ενδιαφέρον του για το θέατρο καθώς από ένα απλό χόμπι μετατράπηκε στο πάθος του. Αρχικά επικεντρώθηκε στην ενεργητικότητά του, εξευγενίζοντας την τέχνη του σε μία προσπάθεια να φέρει την συναισθηματική αλήθεια στη σκηνή.

Αργότερα άρχισε να ενδιαφέρεται για τη σκηνοθεσία και την παραγωγή, ιδρύοντας το περίφημο θέατρο της Μόσχας το 1898. Η πρεμιέρα του 1904 του Chekhov's The Cherry Orchard θεωρείται ευρέως αριστούργημα του σύγχρονου θεάτρου.

Μεταξύ των συνεισφορών του στον κόσμο του θεάτρου, ο Στανισλάφσκι ανέπτυξε ένα ισχυρό σύστημα για την κατάρτιση των ηθοποιών και οι ιδέες του ήταν βαθιά σημαντικές για την ανάπτυξη αυτού που τώρα είναι γνωστό ως μέθοδος δράσης. «Δεν υπάρχουν μικρά κομμάτια», παρατηρεί ο Στανισλάφσκι. «Μόνο μικροί ηθοποιοί». Με την επινόηση μιας σειράς επτά ερωτήσεων, βοήθησε τους επίδοξους ηθοποιούς να κατανοήσουν καλύτερα τους χαρακτήρες και τα κίνητρά τους. Οι ερωτήσεις που παρουσιάζονται στο animation του σημερινού Doodle περιλαμβάνουν:

  • Ποιος είμαι?
  • Πού είμαι?
  • Τι ώρα είναι?
  • Τι θέλω
  • Γιατί το θέλω;
  • Πώς θα πάρω αυτό που θέλω;
  • Τι πρέπει να ξεπεράσω για να πάρω αυτό που θέλω;

Το doodle της Google για τον Κονσταντίν Σεργκέγεβιτς Στανισλάφσκι:

doodle

Όσο απλά και αν φαίνονται τα ερωτήματα, η απάντηση σε αυτά απαιτεί εκτεταμένη έρευνα και προβληματισμό. Κατά τη διάρκεια της πρόβας, ο Στάνισλαβσκι σχολίαζε συχνά «δεν σας πιστεύω», πιέζοντας τους ηθοποιούς για να φέρουν τις παραστάσεις τους στη ζωή τους, σκάβοντας στις ψυχές τους.

Σε αναγνώριση των συνεισφορών του στο ρωσικό θέατρο, του απονεμήθηκε το κόκκινο πανό της εργασίας, το Τάγμα του Λένιν και ο τίτλος «Καλλιτέχνης του λαού της Σ.Σ.Σ.Α.»

ΔΗΜΟΦΙΛΗ