Συναρπαστικές ανακαλύψεις του Voyager 2 στο «αχαρτογράφητο» διαστρικό διάστημα

Το διαστρικό διάστημα, γνωστό και ως μεσοαστρικό, είναι το διάστημα μέσα σε έναν γαλαξία, το οποίο δεν καταλαμβάνεται από αστέρες και τα πλανητικά τους συστήματα. Περιέχει διαστημική σκόνη και συντρίμμια, κοσμική ακτινοβολία, διάφορα ιόντα, υποατομικά σωματίδια, αλλά και ποσότητες διαστημικών αερίων.

Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν χθες στο περιοδικό Nature Astronomy, αναφέρει το CNNi, και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων το Voyager θα χρειαστεί 2.300 χρόνια για να φτάσει μέχρι τον… πυρήνα του διαστρικού διαστήματος και περί τα 30.000 για να περάσει στην άλλη πλευρά του.

Μαθήματα σχετικά με το διαστρικό διάστημα

Υπάρχει ένα σύνορο στο γαλαξία στο οποίο καυτοί ηλιακοί άνεμοι συναντώνται με το διαστρικό διάστημα. Είναι η επονομαζόμενη ηλιοπάθεια, η άκρη της ζώνης επιρροής του ήλιου.

Τα στοιχεία του Voyager 2 δείχνουν με ακρίβεια πως έκανε το πέρασμα από την μία περιοχή στην άλλη την 5^η Νοεμβρίου του περασμένου έτους, όταν και βγήκε από την ηλιόσφαιρα – τη… «φούσκα» που δημιουργείται γύρω από τον ήλιο και η οποία, στην ουσία, αποτελεί το πεδίο επιρροής του.

Πηγή: CNNi

Χρειάστηκε λιγότερο από μία ημέρα για να γίνει η μετάβαση από το θερμό και χαμηλής πυκνότητας πλάσμα που υπάρχει στην ηλιοπάθεια στο ψυχρό, υψηλότερης πυκνότητας πλάσμα του διαστρικού διαστήματος. Κατά κάποιον τρόπο, υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο περιοχών και οι επιστήμονες θεωρούν ότι έχει να κάνει με την πυκνότητά τους.

Το 2012, το Voyager 1 είχε καταφέρει, επίσης, να κάνει το ίδιο ταξίδι. Ωστόσο τα ευρήματά του δεν μπορούσαν να στηριχθούν με αποδείξεις λόγω ενός χαλασμένου μηχανήματος.

«Είναι ένα υπέροχο ταξίδι που ξεκίνησε με την εκτόξευση δύο διαστημοπλοίων το 1977 για να ερευνήσουν στον Δία και τον Κρόνο», σημείωσε ο Ed Stone, μέλος της επιστημονικής ομάδας του Voyager από το 1975 και καθηγητής φυσικής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, που συνυπογράφει την έρευνα.

«Το ταξίδι μας πηγαίνει όλο και βαθύτερα μέσα στο διάστημα», προσέθεσε, τονίζοντας πως υπήρχαν πολλές άγνωστες μεταβλητές που έκαναν το ταξίδι του Voyager εξαιρετικά δύσκολο.

Αυτό που ανακάλυψαν οι επιστήμονες σε αυτές τις αποστολές είναι πως σωματίδια από κάθε μία από τις δύο πλευρές… χύνονται στο σύνορό τους, δημιουργώντας ένα στρώμα μεταξύ της ηλιοπάθειας και του διαστρικού διαστήματος.

Βάσει των στοιχείων του Voyager 2, οι αστρονόμοι μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν πως υπάρχει ένα λείο, αλλά ξεκάθαρο όριο μεταξύ των δύο τύπων πλάσματος (θερμό και ψυχρό). Επίσης, παρατήρησαν πως υπάρχει ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Συνειδητοποίησαν, λοιπόν, πως στο διαστρικό διάστημα μεταφέρονται όχι μόνο τα συντρίμμια αστέρων που εκρήγνυνται, αλλά και το μαγνητικό τους πεδίο.

«Ιστορικά μιλώντας, η παλιά ιδέα πως ο ηλιακός άνεμος χάνεται καθώς προχωράς βαθύτερα στο διαστρικό διάστημα, απλά δεν ισχύει», είπε ο Don Gurnett, άλλο μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Δείξαμε με το Voyager 2 – και πριν με το Voyager 1 – πως υπάρχει ένα ξεκάθαρο σύνορο εκεί έξω. Είναι απίστευτο το πώς υγρά, μεταξύ αυτών και πλάσμα, δημιουργούν τέτοια σύνορα».

«Και τα δύο Voyager εξερευνούν άγνωστες περιοχές, έτσι κάθε μέρα έρχεται και μία νέα ανακάλυψη», τόνισε ο Stone και κατέληξε σημειώνοντας πως το «Voyager θα συνεχίσει να μας εκπλήσσει με καινούργια στοιχεία».

Οι επιστήμονες ελπίζουν πως η NASA θα εγκρίνει ακόμη μία τέτοια αποστολή και θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν περισσότερα στοιχεία για την άγνωστη περιοχή. Έως τότε θα συνεχίσουν τη μελέτη των καινούργιων στοιχείων που λαμβάνουν από τους διαστημικούς εξερευνητές τους.

What Voyager 2 has learned since entering interstellar space, by Ashley Strickland, CNN