ΚΟΣΜΟΣ

Η ανάκριση Σαντάμ: 10 χρόνια μετά την εκτέλεση του ένας πράκτορας της CIA αποκαλύπτει

Η ανάκριση Σαντάμ: 10 χρόνια μετά την εκτέλεση του ένας πράκτορας της CIA αποκαλύπτει
REUTERS/Chris Hondros/Pool

Απόσπασμα του βιβλίου "Debriefing The President: The Interrogation Of Saddam Hussein". ("Ενημερώνοντας τον Πρόεδρο: Η ανάκριση του Σαντάμ Χουσείν") του αναλυτή της CIA, John Nixon ο οποίος συμμετείχε στις ανακρίσεις του Σαντάμ Χουσείν, προδημοσιεύει η βρετανική Daily Mail.

 

Το βιβλίο το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 29 Δεκεμβρίου περιγράφει λεπτό προς λεπτό όλα όσα έγιναν από τη στιγμή που βρήκαν τον Σαντάμ "σε μια τρύπα μέσα στη γη", μέχρι τις πολύωρες ανακρίσεις και τελικά την εκτέλεσή του το 2006.

«Ήμουν ξύπνιος επί 27 ώρες και πραγματικά εξουθενωμένος, αλλά τα νέα πλημμύρισαν με αδρεναλίνη στο κορμί μου με τρόπο που δεν είχα νιώσει ξανά στο παρελθόν», γράφει στο βιβλίο ο Nixon.

«Μία ομάδα των Ειδικών Δυνάμεων που καταδίωκε τον άνδρα που αποκαλούσαμε "Νούμερο 1 στόχο" είχε τραβήξει κάποιον από μία τρύπα στο έδαφος. Έμοιαζε με την περιγραφή.

Και τα αφεντικά μου στη CIA πίεζαν εμένα, τον ειδικό. Θα μπορούσε αυτός ο εύσωμος, απεριποίητος άνδρας να είναι στ' αλήθεια ο Σαντάμ Χουσεϊν, ο αδίστακτος δικτάτορας του Ιράκ; Ο νούμερο ένα καταζητούμενος άνθρωπος στον κόσμο;»

«Ήταν 13 Δεκεμβρίου του 2003, και βρισκόμουν στο Ιράκ για οκτώ εβδομάδες. Ένας αναλυτής της CIA που έψαχνε για στοιχεία που ίσως μας οδηγούσαν στον Σαντάμ και τους μπράβους του. Τότε ήταν που κλήθηκαν να συναντήσω τον Buzzy Krongard, τον εκτελεστικό διευθυντή της CIA.

Τα αμερικανικά στρατεύματα που έψαχναν κοντά στο σπίτι του Σαντάμ στο Tikrit, βρήκαν έναν μεγάλο γενειοφόρο άνδρα κρυμμένο σε ένα μικρό καταφύγιο.»

«Τους είπα για τα tribal τατουάζ στο δεξί χέρι και τον δεξιό καρπό του Σαντάμ, την ουλή από μια σφαίρα στο αριστερό του πόδι και πως το κάτω χείλος του έτεινε να "πέφτει" προς τη μία πλευρά, κάτι που είχα διακρίνει μετά από μελέτη βιντεοκασετών.»

Ο Krongard με διέκοψε: “Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι αυτός είναι ο Σαντάμ και όχι κάποιος από τους σωσίες του”.

«Ο μύθος -και ήταν όντως μύθος- πως ο Σαντάμ διατηρεί πολλούς σωσίες, ήταν ένα είδος πικρής διασκέδασης για εμάς που δουλεύαμε στις μυστικές υπηρεσίες, αλλά αποφάσισα πως η σιωπή ήταν το καλύτερο συστατικό της γενναιότητας και ξεκίνησα να φτιάχνω μία λίστα ερωτήσεων που μόνο ο δικτάτορας θα μπορούσε να απαντήσει.

Ο στρατός μετέφερε τον υποτιθέμενο Σαντάμ στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης εκείνο το βράδυ και είχε αποφασιστεί να κάνουμε την ταυτοποίηση του εκεί.»

«Τα μεσάνυχτα, μετά από μακρά αναμονή, το κονβόι ήταν έτοιμο. Άνδρες με γυαλιά νυχτερινής όρασης μας οδήγησαν σε μια περιοχή που η κυκλοφορία απαγορεύονταν τη νύχτα. Στο αεροδρόμιο, ένας παράδρομος οδηγούσε σε μια σειρά από χαμηλωμένα ξύλινα σπίτια που κάποτε φιλοξενούσαν την Προεδρική Φρουρά του Σαντάμ. Στο εσωτερικό επικρατούσε πανδαιμόνιο και μετά από λίγη ακόμη αναμονή ένας ανώτερος είπε επιτέλους: «Εντάξει παιδιά. Σειρά σας».

djhjdjd

«Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και έπιασα τον εαυτό μου να παίρνει βαθιές ανάσες. Εκεί ήταν. Καθόταν σε μια μεταλλική αναδιπλούμενη καρέκλα, φορώντας μια λευκή ρόμπα κι ένα μπλε αντιανεμικό καπιτονέ μπουφάν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο άνδρας αυτός είχε χάρισμα. Ήταν τεράστιος και "καρδαμωμένος". Ακόμη και ως φυλακισμένος που προορίζονταν για εκτέλεση, απέπνεε έναν αέρα σπουδαιότητας.

Μίλησα πρώτος με τη βοήθεια μεταφραστή. «Έχω κάποιες ερωτήσεις που θα ήθελα να σας κάνω και πρέπει να απαντήσετε ειλικρινά. Καταλαβαίνετε;»

Ο Σαντάμ κούνησε το κεφάλι. «Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε τους γιους σας ζωντανούς;».

«Περίμενα να είναι προκλητικός, αλλά εξεπλάγην με την επιθετικότητα της απάντησής του: «Ποιοί είστε; Είστε στρατιώτες στις μυστικές υπηρεσίες; Mukhabarat; Απαντήστε μου. Αναφέρατε την ιδιότητά σας».

Παρατήρησα τα tribal τατουάζ του και πως το στόμα του έγερνε. Τώρα πρέπει να δω το τραύμα του από τη σφαίρα. Υπήρχαν τόσα πολλά που θέλαμε να μάθουμε. Πώς απέδρασε από τη Βαγδάτη; Ποιος τον βοήθησε; Δεν θα μας έλεγε, θα απαντούσε μόνο στις ερωτήσεις που ήθελε».

«Γιατί δεν με ρωτάτε για πολιτική; Μπορείτε να μάθετε πολλά από εμένα» γάβγισε. Ήταν ιδιαίτερα λαλίστατος όταν μιλούσε για την σκληρή μεταχείριση που είχε από τα στρατεύματα που τον μετέφεραν.

«Ήμουν δύσπιστος. Είχα μπροστά μου έναν άνδρα που δεν το σκεφτόταν δεύτερη φορά πριν σκοτώσει τους ίδιους του τους άντρες και παραπονιόταν για μερικές γρατζουνιές. Σήκωσε τη ρόμπα του για να δείξει το τραύμα στο αριστερό του πόδι. Είδα μια παλιά ουλή. Τον ρώτησα αν ήταν η πληγή από τη σφαίρα. Το επιβεβαίωσε με... βαριά καρδιά. Η τελευταία απόδειξη. Τον είχαμε πιάσει».

Σύμφωνα με το προφίλ της CIA ο Σαντάμ ήταν ένας παθολογικός ψεύτης, αλλά θα μπορούσε να είναι και αρκετά ειλικρινής. Η εντύπωσή μας πως διοικούσε με σιδερένια πυγμή ήταν επίσης λανθασμένη. Έγινε σαφές από τις ανακρίσεις, πως στα τελευταία του χρόνια ο Σαντάμ δεν είχε ιδέα για το τι γινόταν μέσα στο Ιράκ.

«Ο Σαντάμ, επίσης, γρήγορα αρνήθηκε κάθε εμπλοκή στο τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. «Κοιτάξτε ποιος ενεπλάκη», είπε. «Από ποιές χώρες είχαν έρθει; Σαουδική Αραβία. Κι αυτός ο αρχηγός της συμμορίας, ο Muhammad Atta, ήταν Ιρακινός; Όχι. Ήταν Αιγύπτιος. Γιατί πιστεύετε ότι συμμετείχα στις επιθέσεις»;

Ο Σαντάμ όντως πίστεψε πως η 11η Σεπτεμβρίου θα έφερνε Ιράκ και ΗΠΑ πιο κοντά επειδή η Ουάσινγκτον θα χρειαζόταν την βοήθεια της κυβέρνησής του στην καταπολέμηση του φονταμενταλισμού. Πόσο θλιβερά λάθος ήμασταν. Κατά την διάρκεια των ανακρίσεων, συχνά ακούγαμε εκρήξεις. Ο Σαντάμ το χαιρόταν. "Θα αποτύχετε", είπε. «Θα καταλάβετε ότι δεν είναι τόσο εύκολο να κυβερνάς το Ιράκ». Η ιστορία τον δικαίωσε. Τότε όμως, ήμουν περίεργος σχετικά με το γιατί ένιωθε έτσι».

«Επειδή δεν ξέρετε τη γλώσσα, την ιστορία και την αραβική σκέψη”, είπε. «Είναι δύσκολο να γνωρίσεις τους Ιρακινούς χωρίς να ξέρεις τον καιρό ή την ιστορία της χώρας. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Γι' αυτό λένε ότι οι Ιρακινοί είναι ξεροκέφαλοι – λόγω της καλοκαιρινής ζέστης».

Γέλασε και πρόσθεσε: «Το επόμενο καλοκαίρι, όταν θα έχει ζέστη, μπορεί να εξεγερθούν εναντίον σας. Το καλοκαίρι του 1958 έκανε λίγη ζέστη. Στη δεκαετία του '60, όταν είχε ζέστη, κάναμε επανάσταση. Να το πεις αυτό στον Πρόεδρο Μπους».

ΔΗΜΟΦΙΛΗ