Η μεγάλη επιστροφή: Τα κογιότ γυρνούν στις πόλεις των ΗΠΑ και οι κάτοικοι ανησυχούν

Μερικές από τις τοποθεσίες που έχουν εντοπιστεί είναι το Σικάγο, το Ντένβερ, η Ουάσιγκτον, η Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, το Όρεγκον. Επίσημη καταγραφή, προς το παρόν, δεν υπάρχει.

Όσο τα κογιότ -τα οποία κάποτε θεωρούνταν «μόνιμοι κάτοικοι» των πόλεων αλλά κατά τον 20^ο αιώνα αναγκάστηκαν να αλλάξουν περιβάλλον- εμφανίζονται όλο και πιο συχνά, την εμφάνισή τους έκαναν και οι λάτρεις τους που «μάχονται» για αυτά τα πλάσματα και τα υπερασπίζονται σε όλους όσους εκφράζουν τρόμο ή δυσφορία.

«Όταν βλέπεις κάτι τόσο άγριο, η πρώτη αντίδραση είναι να πεις πως δεν έχει θέση στο αστικό περιβάλλον» αναφέρει στη Guardian ο διευθυντής της Urban Coyote Initiative, Jaymi Heimbuch.

«Όμως τα κογιότ βρίσκονταν εδώ πριν καν χτιστεί το Σαν Φρανσίσκο. Τώρα επέστρεψαν και δεν πρόκειται να φύγουν. Πώς θα τα αντιμετωπίσουμε; Πώς θα μειώσουμε τις πιθανότητες σύγκρουσης;».

Γενικά, οι συγκρούσεις είναι ελάχιστες. Τα κογιότ αποφεύγουν τους ανθρώπους και μερικές φορές εκδηλώνουν αμυντική συμπεριφορά γύρω από σκύλους -και μερικές φορές μπορεί να αρπάξουν μικρά κατοικίδια που δεν τα προσέχει κάποιος- αλλά το μέσο κογιότ ζυγίζει μόλις 20 κιλά, πράγμα που δεν αποτελεί απειλή για τον άνθρωπο, σύμφωνα με τον Mark Weckel, συνιδρυτή του Gotham Coyote Project της Νέας Υόρκης.

«Πάντα υπάρχει μία ανησυχία, αλλά κατά κύριο λόγο τα κογιότ δεν αποτελούν απειλή για τους ανθρώπους. Τα πάνε τόσο καλά στις αστικές περιοχές, επειδή πολύ απλά μας αποφεύγουν».

Το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας κάποιος εάν συναντήσει ένα κογιότ σε αστικό περιβάλλον, είναι απλά να φύγει ήσυχα προς άλλη κατεύθυνση.

Η γυναίκα - «κογιότ»

Εξαιτίας της μεγάλης επιστροφής των ζώων, η 69χρονη Janet Kessler ή αλλιώς «Γυναίκα Κογιότ» αποφάσισε να γίνει εκπαιδευτής και υπερασπιστής τους!

Όλα ξεκίνησαν όταν τον Ιούλιο του 2007 η Janet περπατούσε στις Δίδυμες Κορυφές του Σαν Φρανσίσκο και είδε ξαφνικά ένα κογιότ! «Έτρεχε από ‘δω κι από ‘κει. Ήταν τόσο ενθουσιασμένη και σαν να λέει “Τι συμβαίνει; Τι κάνεις;”».

Σύμφωνα με την ίδια, ήταν σαν να συνάντησε τον… εαυτό της. Περιγράφοντας αυτή την πρώτη μαγευτική συνάντηση τονίζει πως το μικρό αυτό πλάσμα ήταν κάτι παραπάνω από ένα αρπακτικό: «Είχε προσωπικότητα. Είχε ενδιαφέρον. Ήταν έξυπνη. Είχε συναισθήματα. Είχε ξεπεράσει το είδος της».

Έκτοτε, καταγράφει τη συμπεριφορά τους μέσα στις αστικές περιοχές. Όλα αυτά τα χρόνια παρατήρησης, έχει καταλάβει πως τα κογιότ ζουν μία γεμάτη ζωή!

«Χρειάζεται χρόνος. Δεν γίνεται απλά να πάτε σε ένα πάρκο και να το πάρετε. Πρέπει να περάσετε πολύ χρόνο σε αυτό. Να ανακαλύψετε ποιος είναι ο μπαμπάς, ποια η μαμά, ποια παιδιά γεννήθηκαν πέρσι, ποια φέτος, ποιο από αυτά είναι ντροπαλό και ποιο όχι. Όλα αποκαλύπτονται σιγά - σιγά».

Τέλος, η «Γυναίκα Κογιότ» αναφέρει πως το κάθε κογιότ είναι διαφορετικό.

«Καθένα από αυτά είναι διαφορετικό. Κάθε κογιότ έχει τη δική του προσωπικότητα. Και σας λέω, δεν διαφέρουν τόσο πολύ από εμάς».