ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Βουλή: Σύγκρουση με ύφος… Twitter και κερδισμένη την «αντιπολιτική»

Βουλή: Σύγκρουση με ύφος… Twitter και κερδισμένη την «αντιπολιτική»
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ

Χτες το βράδυ ακόμα κι έμπειροι κοινοβουλευτικοί συντάκτες δήλωναν έκπληκτοι από την οξύτητα της αντιπαράθεσης του Αλέξη Τσίπρα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη Βουλή.

Στην πρεμιέρα της τριήμερης συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, η σύγκρουση των δύο πολιτικών αρχηγών ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Σε αρκετά σημεία ανταλλάχτηκαν βαρύτατοι χαρακτηρισμοί και ύβρεις, δίνοντας την αίσθηση ενός προσωπικού καβγά και όχι μιας πολιτικής προγραμματικής διαφωνίας.

Το οξύμωρο

Η ένταση και το ύφος της κόντρας Τσίπρα-Μητσοτάκη αποτελεί την έσχατη και πιο εντυπωσιακή απόδειξη ότι το τέλος του μνημονιακού προγράμματος επουδενί σηματοδοτεί την είσοδο της πολιτικής ζωής σε μια περίοδο πιο χαμηλών τόνων. Για την ακρίβεια, οι τόνοι μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη είναι πιο υψηλοί από ποτέ. Δεν θα ήταν υπερβολή ο ισχυρισμός ότι ακόμα και στην κορύφωση του αντιμνημονιακού αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας δεν είχαν ανταλλάξει τόσο ακραίες φράσεις όπως έκαναν χτες βράδυ ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το οξύμωρο είναι ότι διανύουμε περίοδο πολιτικής οξύτητας την ώρα που:

  • Τόσο ο ΣΥΡIΖΑ όσο και η ΝΔ έχουν συγκλίνει στις στρατηγικές επιλογές της ευρωπαϊκής προοπτικής πάση θυσία και της σύμπραξης με ΗΠΑ και Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο.
  • Οι πολίτες δεν δείχνουν να φανατίζονται για τις επικείμενες ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων παραπονούνται για την έλλειψη εθελοντών. Αυτή η διάσταση μεταξύ του κλίματος στην κοινωνία και του κλίματος στην κεντρική πολιτική σκηνή κανονικά θα έπρεπε να προβληματίσει τα κομματικά επιτελεία.

Η κουλτούρα των social media

Στη συζήτηση στη Βουλή γίναμε μάρτυρες του πόσο έχει επηρεάσει το ύφος των social media (ιδιαίτερα του ελληνικού Twitter) το πολιτικό σύστημα. Δεν αναφερόμαστε βέβαια στη θετική πλευρά των social media που είναι η συμμετοχή των πολιτών, αλλά στην κουλτούρα των ύβρεων και των χωρίς όρια αντιπαραθέσεων. Τα «Νάτος νάτος ο Τσίπρας ο σκαφατος» και «Είσαι πολύ λίγος να μιλάς εσύ για τις ελίτ σε μένα» μοιάζουν περισσότερο με ανταλλαγή tweets μεταξύ αντιτιθέμενων λογαριασμών παρά με συζήτηση κορυφής στην πλέον σημαντική κοινοβουλευτική διαδικασία.

Η «αντιπολιτική»

Ποιος βγαίνει κερδισμένος από την άνευ όριων και ορίων οξύτητα; Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει ότι η αμοιβαία απαξίωση ευνοεί μια τρίτη δύναμη, αυτήν της «αντιπολιτικής». Πρόκειται για εκείνα τα ρεύματα που σε όλη την Ευρώπη καταγγέλλουν τους «διεφθαρμένους πολιτικούς», έχοντας σαν πραγματικό στόχο την υπονόμευση της ίδιας της δημοκρατίας. Το «όλοι ίδιοι είναι, όλοι τα πιάνουν» είναι το βασικό σύνθημά τους. Το «όλα μπορούν να λεχθούν χωρίς περιορισμούς» είναι η βασική μέθοδός τους. Στις ευρωεκλογές το ρεύμα της «αντιπολιτικής» μπορεί να αναδειχτεί σε πρώτη δύναμη στο ευρωκοινοβούλιο. Ας το σκεφτούν λίγο οι πολιτικοί αρχηγοί πριν συντάξουν τις ομιλίες τους για το βράδυ της Παρασκευής.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ