Δένδιας για Τουρκία: Είναι πολύ νωρίς να συζητάμε για προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης

Μιλώντας στους δημοσιογράφους και απαντώντας σε ερώτηση, εάν η Ελλάδα πρέπει στην παρούσα χρονική στιγμή να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με σκοπό να ανακόψει την τουρκική προκλητικότητα, ο κ. Δένδιας απάντησε: «Μην επεκτείνουμε τόσο πολύ τη συζήτηση, είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη για να συζητήσουμε οτιδήποτε τέτοιο».

«Είχα σήμερα την ευκαιρία να ενημερώσω τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, τον κ. Γιόζεπ Μπόρελ, για τα θέματα που αφορούν τα δύο τελευταία memoranda, υπογραφέντα μεταξύ της Τουρκίας και του κ. Σεράζ, ισχυριζόμενου ότι εκπροσωπεί την κυβέρνηση της Λιβύης. Του έκανα μία αναλυτική ενημέρωση και του εξήγησα γιατί αυτά τα memoranda, και μόνο με την ύπαρξή τους, αποτελούν προσβολή των συμφερόντων όχι μόνο της Ελλάδος, αλλά και άλλων χωρών. Του ζήτησα επίσης να προβεί σε όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες, που προέρχονται όχι μόνο από την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς χώρες μέλη της ΕΕ, αλλά κυρίως από την ανάγκη να υπερασπίζουμε το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο των Θαλασσών. Ήταν η πρώτη επίσκεψη Υπουργού στον κ. Μπόρελ, ο οποίος μόλις χθες ανέλαβε τα καθήκοντά του. Είμαι βέβαιος ότι θα κάνει αυτά τα οποία πρέπει να γίνουν και σε σύντομο χρονικό διάστημα», επισήμανε ο υπουργός Εξωτερικών.

Ερωτηθείς, εξάλλου, με ποιο τρόπο θα υπάρξει ειρηνική επίλυση ανάμεσα σε χώρες που έχουν διαφορές μεταξύ τους, ο Νίκος Δένδιας υπογράμμισε: «Η ειρηνική επίλυση των διαφορών είναι κοινή, παγκόσμια θέση, προέρχεται από τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το ερώτημα εδώ δεν είναι πώς επιλύονται οι διαφορές, είναι πώς δημιουργούνται οι διαφορές. Και η Τουρκία, με την παραβατική της συμπεριφορά, αυτό που κάνει είναι να δημιουργεί συνεχώς διαφορές με όλους τους γείτονές της. Δεν υπάρχει κανένας γείτονας με την Τουρκία που να μην έχει διαφορές μαζί της. Νομίζω ότι είναι λίγο υπερβολικό και κάτι δείχνει».

Τέλος, ο κ. Δένδιας επανέλαβε την πάγια θέση της κυβέρνησης, ότι «η Ελλάδα είναι πάντοτε έτοιμη να συζητήσει με την Τουρκία, μέσα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και χωρίς να διανοείται η Τουρκία ότι μπορεί με την πρακτική της να μας ασκήσει πίεση και να μας οδηγήσει σε μία διαπραγμάτευση υπό όρους διαφορετικούς από τους όρους του Διεθνούς Δικαίου».