Έρευνα ΒΕΑ: 1 στις 2 επιχειρήσεις έχουν αρρύθμιστες οφειλές στο δημόσιο

Σημειώνεται, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων (ποσοστό 87%) εμφανίζει αυτή την περίοδο οφειλές, σε Δημόσιους ή / και Ιδιωτικούς φορείς.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, μεγάλο αγκάθι για την συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων, αποτελούν τόσο τα επιτόκια και οι προσαυξήσεις, όσο και ο αριθμός των δόσεων αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Για το λόγο αυτό, οι επιχειρηματίες περιμένουν από την κυβέρνηση μέτρα στήριξης για την ρύθμιση των οφειλών τους και πιο συγκεκριμένα: μεγαλύτερο κούρεμα οφειλών δημοσίου σε ποσοστό 43%, περισσότερες δόσεις το 23% και επιδότηση ενοικίου το 14%.

Η διοίκηση του Β.Ε.Α έχει κατ’ επανάληψη ζητήσει με επιστολές της προς την κυβέρνηση, την ενεργοποίηση νέας ρύθμισης για το σύνολο των οφειλών, με περικοπή των προσαυξήσεων και περισσότερες δόσεις, προκειμένου να απομειωθούν τα χρέη και να προχωρήσουν οι επιχειρήσεις στην επόμενη μέρα.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, δυο στους τρεις επιχειρηματίες οφείλουν σε ασφαλιστικά ταμεία και εφορία και ακολουθούν σε ποσοστό 58% οι οφειλές προς τράπεζες / servicers. Λιγότερες οφειλές καταγράφονται προς τους προμηθευτές (15,14%), τις εταιρίες ενέργειας, τηλεπικοινωνιών κ.λπ (12%) και στα δημοτικά τέλη (5%). Μάλιστα, οι μισοί επιχειρηματίες (56%) αδυνατούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.

Από τις επιχειρήσεις που έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους, μόνο το 15% θα καταφέρει να ανταπεξέλθει το επόμενο διάστημα στις υποχρεώσεις του με τις υφιστάμενες ρυθμίσεις, ενώ το 17% επιθυμεί περισσότερες δόσεις. Το υπόλοιπο 67% αδυνατεί να καλύψει τις οφειλές του και από αυτούς το 37% ζητά επαναδιαπραγμάτευση, ενώ ακόμη χειρότερα, ένας στους τέσσερις αδυνατεί να ανταπεξέλθει ακόμη και αν γίνει «κούρεμα» στην οφειλή. Τις μεγαλύτερες οφειλές έχουν οι κεφαλαιουχικές εταιρείες (ΑΕ, ΕΠΕ και ΙΚΕ) και οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών.

Μεγαλύτερη αδυναμία κάλυψης, έχουν οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με το εμπόριο (μια στις τρεις ακόμη και με κούρεμα των οφειλών) και ακολουθούν οι αμιγώς παραγωγικές επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, ενώ ως προς τη νομική μορφή τους, μεγαλύτερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι προσωπικές εταιρείες (ΟΕ, ΕΕ) & οι ατομικές επιχειρήσεις, από δε τις κεφαλαιουχικές εταιρείες, οι ΙΚΕ. Ως προς το μέγεθος, οι πολύ μικρές αδυνατούν - οι μικρές επιχειρήσεις απαιτούν στη συντριπτική πλειοψηφία τους, επαναδιαπραγμάτευση των οφειλών τους.

Σύμφωνα με την έρευνα, οι επιχειρηματίες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην επικοινωνία τους με τους servicers, τις επιθετικές πρακτικές τους και τα κυμαινόμενα επιτόκια που επιβάλλονται χωρίς προηγούμενη ενημέρωση.

Τέλος, αναφορικά με τα εργαλεία που προβλέπει ο νόμος για την ρύθμιση των οφειλών και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας, οι συμμετέχοντες στην έρευνα, διατυπώνουν την αποχή των Τραπεζών και των servicers από τη διαδικασία.

Καθίσταται σαφές, ότι το υπάρχον νομικό πλαίσιο και κυρίως ο εξωδικαστικός μηχανισμός, χρήζει βελτιώσεων, ώστε:

α) να υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης του συνόλου των οφειλών με τη συμμετοχή και των τραπεζών και

β) να επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής με ευνοϊκότερα επιτόκια, ώστε να αυξάνεται η ρευστότητα των επιχειρήσεων και να διευρύνεται η δυνατότητα αποπληρωμής των εκκρεμοτήτων τους.

Το ερωτηματολόγιο της έρευνας, συμπληρώθηκε ηλεκτρονικά, από 185 Επιχειρηματίες κυρίως άνδρες (85%), όλων των ηλικιών (60% 45 – 64), που εκπροσωπούν κυρίως μικρές επιχειρήσεις (ατομικές 54%) με λίγους κυρίως εργαζομένους, υπηρεσιών (45%), παραγωγικές και εμπορικές.