Με «σφραγίδα», αλλά χωρίς πρόγραμμα ΔΝΤ, οι αποφάσεις για το χρέος

Σύμφωνα με πληροφορίες, η συνάντηση δεν ήταν «παράσταση για δύο», δηλαδή δεν υπήρξαν μόνον οι τοποθετήσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Όλαφ Σολτς. Ενεργή συμμετοχή και παραγωγικός διάλογος έγινε από όλους τους συμμετέχοντες, ήτοι τους Βάλντις Ντομπρόβσκις (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), Μάριο Ντράγκι (ΕΚΤ), Κλάους Ρέγκλινγκ (ESM) και του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μπρούνο Λε Μερ.

Αυτό που καταδείχθηκε στο Γουίσλερ του Καναδά είναι πως η χρηματοδοτική συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, δηλαδή η ενεργοποίηση του προγράμματος του Ταμείου δεν απασχολεί κανέναν. Αυτό που απασχολεί του πάντες είναι στο Eurogroup της 21^ης Ιουνίου στο Λουξεμβούργο να υπάρξει μια πολιτική απόφαση από τους υπουργούς Οικονομικών για την ελάφρυνση του χρέους που να ικανοποίει το ΔΝΤ, ώστε αυτό να πει πως το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.

Το Ταμείο πάντως μπορεί να οριοθετήσει το «βάθος «της βιωσιμότητας. Δηλαδή να πει πως το χρέος είναι βιώσιμο «με μεγάλη πιθανότητα ή όχι με μεγάλη πιθανότητα». Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που κατά τους Ευρωπαίους θα προκαλέσει προβλήματα. Αυτό που ικανοποιεί την Ευρώπη είναι η προσωπική δέσμευση της Κριστίν Λαγκάρντ πως το Ταμείο θα παραμείνει στο τραπέζι των συζητήσεων έως το τέλος.

Οι αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους θα ληφθούν στη βάση της ανάλυσης βιωσιμότητας που θα παρουσιάσουν οι θεσμοί. Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως η ανάλυση (DSA) θα είναι κοινή, δηλαδή θα φέρει την υπογραφή όλων των θεσμών, ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν πως το ΔΝΤ θα παρουσιάσει δική του ανάλυση έως τις 21 Ιουνίου, ενταγμένη στο πλαίσιο της έκθεσης του άρθρου 4 που θα καταρτίσει για την Ελλάδα.

Ανεξαρτήτως του πως θα παρουσιαστεί η ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους αυτό που έχει σημασία είναι τα σενάρια που θα περιλαμβάνονται σε αυτή (ήπιο, βασικό, ακραίο) και οι παραδοχές που θα υιοθετούν. Αυτό που θεωρείται σχεδόν βέβαιο είναι πως το βάρος θα πέσει στο βασικό σενάριο που θα ικανοποιεί το ΔΝΤ. Αυτό το σενάριο θα παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος, δηλαδή τα χρήματα που θα δίνει η χώρα μας για την εξυπηρέτηση του χρέους της, θα διατηρηθούν χαμηλότερα του 15% του ΑΕΠ έως το 2040 και χαμηλότερα του 20% του ΑΕΠ έως το 2060.

Επί του σεναρίου αυτού θα πρέπει οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης να αποφασίσουν το ποια μέτρα θα πάρουν ώστε το ελληνικό χρέος να θεωρηθεί βιώσιμο «με μεγάλη πιθανότητα ή όχι με μεγάλη πιθανότητα».

Στο EuroWorking Group που θα γίνει την Πέμπτη θα εξεταστούν για ακόμη μια φορά τα τεχνικά ζητήματα της άσκησης αυτής και ειδικά το τι θα ισχύσει με την επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης των δανείων του EFSF ύψους 130 δισ. ευρώ και με την πρόωρη εξόφληση των δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα ύψους 11 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα θέλει την επιμήκυνση των δανείων του EFSF πέραν των δέκα ετών- κάτι που επιδιώκει και το ΔΝΤ- αλλά και οι δύο πλευρές θα είναι ικανοποιημένες με μια επιμήκυνση διάρκειας οκτώ ετών (στην περίπτωση αυτή το Δημόσιο δεν θα πληρώνει τόκους και χρεολύσια μέχρι το 2031)!

Πλέον οι τεχνικές συζητήσεις έχουν εν πολλοίς ωριμάσει και απομένουν οι πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν στο Eurogroup της 21^ης Ιουνίου. Αλλά για να διευκολυνθεί η λήψη των αποφάσεων αυτών θα πρέπει η Ελλάδα να εφαρμόσει εγκαίρως τα προαπαιτούμενα που έχει συμφωνήσει με τους θεσμούς.