Οι συχνές νομοθετικές μεταβολές στη φορολογία αύξησαν τις προσφυγές στη Δικαιοσύνη

Σύμφωνα με στοιχεία που κοινοποίησε στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος στα τέλη Οκτωβρίου 2015 εκκρεμούσαν στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών 105.205 φορολογικές υποθέσεις. Στο 10μηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου το Πρωτοδικείο διεκπεραίωσε 31.898 φορολογικές υποθέσεις, ενώ στο ίδιο δε διάστημα εισήχθησαν προς εκδίκαση 15.090 νέες υποθέσεις.

Το 2014 το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών είχε διεκπεραιώσει 35.573 υποθέσεις, το μεγαλύτερο αριθμό από το 2011. Αξίζει να σημειωθεί πως στο τέλος του 2011 οι εκκρεμούσες υποθέσεις στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών ήταν 153.777, δηλαδή 48.572 υποθέσεις περισσότερες σε σχέση με σήμερα. Το 2013 ήταν το έτος με τις περισσότερες εισαγωγές υποθέσεων στο σύνολο της τετραετίας , καθώς εισήχθησαν 28.318 νέες φορολογικές υποθέσεις .

Σημειώνεται πως οι φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις, με αντικείμενο μέχρι 150.000 ευρώ εκδικάζονται από τα μονομελή Διοικητικά Πρωτοδικεία, ενώ πέραν δε του ποσού αυτού, οι εν λόγω διαφορές εκδικάζονται, σε πρώτο και τελευταίο βαθμό από τα Διοικητικά Εφετεία. Βεβαίως σε αυτά εκδικάζονται και οι εφέσεις κατά των αποφάσεων των μονομελών Διοικητικών Πρωτοδικείων.

Σύμφωνα με έγγραφο της Γενικής Επιτροπείας της Επικράτειας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων σχετικά με την επιβράδυνση στην απονομή της Διοικητικής Δικαιοσύνης που αναφέρεται στην απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης, οι αιτίες που δημιούργησαν και επέτειναν το πρόβλημα, όπως έχουν αναλυθεί από δικαστές, οργανισμούς κ.λπ. ανάγονται:

1. Στην αύξηση των διοικητικών διαφορών, η οποία οφείλεται στις ατέλειες της νομοθεσίας, στις συχνές νομοθετικές μεταβολές και υπό την τρέχουσα συγκυρία, στη λήψη πολλών μέτρων για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης, που επιβαρύνουν το δικαστικό σύστημα με πολλές υποθέσεις, και βέβαια στην έλλειψη ενός αποτελεσματικού μηχανισμού αυτοελέγχου των διοικητικών πράξεων, ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα πριν την αθρόα εισαγωγή υποθέσεων στη Δικαιοσύνη.

2. Στην πολυπλοκότητα των διοικητικών διαφορών.

3. Στην ανορθολογική κατανομή των διοικητικών πρωτοδικείων της χώρας.

4. Στη μείωση του αριθμού των υπηρετούντων δικαστικών υπαλλήλων και τις αυξημένες υπηρεσιακές ανάγκες των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων, αλλά και σε σχέση με τον αριθμό των δικαστικών λειτουργών που υπηρετούν σε αυτά.