Την επιτάχυνση των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων επιδιώκει το υπουργείο Οικονομικών

Το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τις απαλλοτριώσεις έχει αποδειχθεί στην πράξη πως καθυστερεί τις επενδύσεις και την ανάπτυξη υποδομών. Δεδομένου ότι επιβαρύνει με πρόσθετα κόστη τις επενδύσεις οι θεσμοί έχουν ζητήσει την αναθεώρησή του κάτι που η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας αναμένεται να δρομολογήσει μέσα στους επομένους μήνες.

Το ισχύον σήμερα νομικό πλαίσιο των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων που κηρύσσονται για την απόκτηση από τους φορείς του δημόσιου τομέα των ακινήτων που απαιτούνται για την εκτέλεση των έργων της αρμοδιότητάς τους είναι ο νόμος 2882/2001 «Κώδικας Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων», ο οποίος υλοποιεί τις βασικές ρυθμίσεις του άρθρου 17 του Συντάγματος, με το οποίο καθορίζεται το γενικό πλαίσιο προστασίας της ατομικής ιδιοκτησίας εντός του οποίου οφείλει να κινηθεί ο κοινός νομοθέτης.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ν. 2882/2001 έχει μεταβληθεί σημαντικά την τελευταία οκταετία με διαδοχικούς νόμους (Ν. 3894/10, Ν. 3986/11, Ν. 4024/11, Ν. 4030/11, Ν. 4061/12, Ν. 4067/12, Ν. 4072/12, Ν. 4122/12, Ν. 4146/2013, Ν. 4313/14, Ν. 4315/14, Ν. 4364/16 άρθρο 280).

Αυτό έγινε διότι προέκυψαν ανάγκες για τροποποίηση των διατάξεών του, που έχουν ως κοινή συνισταμένη την επίσπευση των διαδικασιών της απαλλοτρίωσης, τη διαφύλαξη και συνετή διαχείριση του δημοσίου χρήματος, τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ιδιοκτητών των ακινήτων που απαλλοτριώνονται και την απλοποίηση των διαδικασιών, στην οποία εμπλέκονται διοικητικές υπηρεσίες και δικαστήρια.

Ωστόσο, το υπουργείο Οικονομικών θέλει να καταστήσει ακόμη πιο σύγχρονο το νομικό πλαίσιο. Στη βάση αυτή θα τεθούν υπό αναθεώρηση συνολικά ο Κώδικας Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων, η εξαιρετική διαδικασία του άρθρου 7Α του Κώδικα Απαλλοτριώσεων, η επίταξη ακινήτων (ΑΝ1838/51), κ.α..

Σύμφωνα με πληροφορίες, με τις νέες αλλαγές επιδιώκεται αφενός η επίσπευση των διαδικασιών, ιδίως για την κήρυξη της απαλλοτρίωσης και την προώθηση της διαδικασίας καθορισμού της αποζημιώσεως, προκειμένου να τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα κατασκευής των έργων και αφετέρου η προστασία του δημοσίου χρήματος, με τον εξορθολογισμό της διαδικασίας καθορισμού της αποζημίωσης και την πληρέστερη υπεράσπιση των συμφερόντων του Δημοσίου.