Θα καταργήσουν τα Big Data τα παραδοσιακά τραπεζικά ενέχυρα;

Έρευνα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS) αναφέρει πως η χρήση τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων (big data)από μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας (big techs) για την εκτίμηση της πιστοληπτικής ικανότητας των επιχειρήσεων θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για ενεχυρίαση assets, κάτι που θα περιόριζε πολλά προβλήματα που αναφύονται στις πιστωτικές αγορές λόγω των χρηματοοικονομικών επιταχυντών (financial accelerator).

Πιο απλά δεδομένου ότι η αξία των ενεχύρων αυξομειώνεται ( π.χ. η τιμή ενός ακινήτου) η αποσύνδεση του δανεισμού από αυτές τις παραδοσιακού τύπου εξασφαλίσεις θα συνέβαλε στην μεγαλύτερη σταθερότητα των αγορών. Έτσι, εάν η κτηματαγορά περνούσε κάμψη η πτώση των τιμών δεν θα επιδρούσε και στην ποιότητα των δανείων και οι χρηματοοικονομικές επιταχυντές θα ήταν πιο αργοί.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο χρηματοοικονομικός επιταχυντής είναι ο τρόπος με τον οποίο οι εξελίξεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές ενισχύουν τις επιπτώσεις των αλλαγών στην πραγματική οικονομία. Οι συνθήκες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και την οικονομία μπορεί να αλληλοεπιδράσουν με αποτέλεσμα να προκληθεί μια ανατροφοδότηση που θα επιδεινώσει την τοπική και τη διεθνή οικονομία.

Χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό σύνολο δεδομένων περισσότερων από 2 εκατομμυρίων κινεζικών εταιρειών που έλαβαν πίστωση τόσο από μια σημαντική εταιρεία μεγάλης τεχνολογίας (Ant Group) όσο και από παραδοσιακές εμπορικές τράπεζες οι αναλυτές της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο οι διάφορες μορφές πίστωσης σχετίζονται με την τοπική οικονομική δραστηριότητα, τις τιμές κατοικιών και τα χαρακτηριστικά εκάστης εταιρείας.

Από αυτή την έρευνα διαπίστωσαν πως η χορήγηση πίστωσης μέσω τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων (τα big data είναι υψηλού όγκου, υψηλής ταχύτητας ή υψηλής ποικιλίας στοιχεία που απαιτούν αποδοτικές και καινοτόμες μορφές επεξεργασίας πληροφοριών) από μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας ξεπερνά ως προς τα κριτήρια τις τοπικές επιχειρηματικές συνθήκες και τις τιμές κατοικίας και εστιάζει στα χαρακτηριστικά της επιχείρησης, στον όγκο συναλλαγών της και στα κριτήρια που συνθέτουν την πιστοληπτική ικανότητα της εταιρείας.

Το συμπέρασμα των συντακτών της μελέτης της BIS είναι πως η χορήγηση πίστωσης μέσω τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων – που χορηγείται μέσω μηχανικής μάθησης και τεχνητής νοημοσύνης- θα μπορούσε να μειώσει τη σημασία των ενεχύρων στις πιστωτικές αγορές και ενδεχομένως να αποδυναμώσει το ρόλο τους στο μηχανισμό χρηματοοικονομικής επιτάχυνσης.