ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Οι έντεκα πόλεις του κόσμου που απειλούνται με λειψυδρία

Οι έντεκα πόλεις του κόσμου που απειλούνται με λειψυδρία
Pixabay

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το λιώσιμο των πάγων και η ξηρασία απειλούν τη Γη και τους ζωντανούς οργανισμούς της. Κατά καιρούς έχει ειπωθεί πως στο μέλλον, πόλεμοι δεν θα γίνονται για πετρέλαιο, χρυσό, αλλά για το πόσιμο νερό. Πρόκειται για το πιο πολύτιμο στοιχείο για όλους τους ζώντες οργανισμούς, μετά το οξυγόνο, το οποίο, όπως εκτιμούν οι επιστήμονες θα στερέψει και για αυτό ευθύνεται κυρίως ο άνθρωπος και οι παρεμβάσεις του στο περιβάλλον. 

Το Κέιπ Τάουν, η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Νότιας Αφρικής είναι η πρώτη πόλη της σύγχρονης ιστορίας που είναι αντιμέτωπη με λειψυδρία, καθώς πλήττεται από τις υψηλές θερμοκρασίες και την πολυετή ξηρασία.

Παρ’ ότι το νερό καλύπτει περίπου το 70% της επιφάνειας της Γης, το πόσιμο νερό δεν είναι τόσο άφθονο όσο μπορεί να πιστεύουμε καθώς μόλις το 3% είναι καθαρό και μπορεί να καταναλωθεί από τον άνθρωπο.

Σύμφωνα με το BBC, περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στο νερό και σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνώνη, η παγκόσμια ζήτηση πόσιμου νερού θα αυξηθεί κατά 40% το 2030, εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών, την ανθρώπινης παρέμβασης στο περιβάλλον και την πληθυσμιακής ανάπτυξης.

Το Κέιπ Τάουν, που υποφέρει από την απειλή της λειψυδρίας, είναι μόνο η αρχή για ένα παγκόσμιο πρόβλημα που βρίσκεται προ των πυλών. Το BBC παρουσιάζει 11 ακόμη πόλεις που μπορεί να στερέψουν από το πολύτιμο αγαθό: το νερό.

Σάο Πάολο

Το Σάο Πάολο της Βραζιλίας έζησε παρόμοιες καταστάσεις με αυτές που ζει το Κέιπ Τάουν το 2015, όταν τα αποθέματα του νερού έπεσαν κάτω του 4%.

Η πόλη των 21,7 εκατομμυρίων κατοίκων είχε περίπου 20 μέρες να προμηθευτεί νερό και η αστυνομία έπρεπε να συνοδεύει τα φορτηγά που έφεραν το νερό γιατί οι κάτοικοι τα λεηλατούσαν.

Η «κρίση» τελείωσε το 2016, ωστόσο έναν χρόνο αργότερα, συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2017, τα κύρια αποθέματα της πόλης ήταν κατά 15% χαμηλότερα από τα αναμενόμενα.

Μπανγκαλόρ

Η τεράστια ανάπτυξη στην βιομηχανία που σημείωσε η Μπανγκαλόρ, νότια της Ινδίας έχει επιφέρει σημαντικές ζημιές στα συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης.

Έκθεση της κυβέρνησης έδειξε πως τα οι παλιές υδραυλικές εγκαταστάσεις της πόλης χρειάζονται επειγόντως αλλαγή καθώς περισσότερο από το μισό πόσιμο νερό «χάνεται».

Όπως η Κίνα, έτσι και η Ινδία υποφέρει από ρύπανση στα ύδατά της. Σε εξετάσεις που έγιναν στις λίμνες αυτής της πόλης διαπιστώθηκε ότι το 85% είχε νερό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο για άρδευση και βιομηχανική ψύξη.

Καμία από τις λίμνες δεν έχει πόσιμο νερό.

Πεκίνο

Η Κίνα έχει συγκεντρώσει το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, ωστόσο μόλις το 7% των υδάτων της είναι καθαρό. Έρευνα που είχε γίνει το 2015 έδειξε ότι το 40% των επιφανειακών υδάτων του Πεκίνου ήταν μολυσμένα, σε σημείο που δεν ήταν χρήσιμα ούτε στη γεωργία ούτε και για βιομηχανική χρήση.

Οι κινεζικές Αρχές προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα δημιουργώντας μεγάλες δεξαμενές φύλαξης του νερού, έχουν επίσης εισαγάγει εκπαιδευτικά προγράμματα και έχουν αυξήσει το κόστος του στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Κάιρο

Μπορεί η Αίγυπτος να έχει τον Νείλο, έναν από τους δύο μεγαλύτερους ποταμούς του κόσμου, ωστόσο τα νερά του δεν είναι τόσο καθαρά όσο ήταν κάποτε καθώς σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η Αίγυπτος κατέχει υψηλή θέση στις χώρες που υπάρχει μεγάλη θνησιμότητα λόγω ασθενειών που σχετίζονται με την ρύπανση των υδάτων.

Σημειώνεται πως κατά 97% ο Νείλος η κύρια πηγή νερού της Αιγύπτου, με τον ΟΗΕ να εκτιμά ότι η κρίση λειψυδρίας θα έχει ξεσπάσει στη χώρα έως το 2025.

Τζακάρτα

Όπως πολλές παράκτιες πόλεις, έτσι και η πρωτεύουσα της Ινδονησίας βρίσκεται αντιμέτωπη με την άνοδο των επιπέδων της θάλασσας. Ωστόσο στη Τζακάρτα το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί καθώς περίπου 5 εκατομμύρια πολίτες έχουν πρόσβαση σε δίκτυο ύδρευσης. Οι άλλοι μισοί σκάβουν παράνομα φρεάτια.

Μόσχα

Το ένα τέταρτο των αποθεμάτων του γλυκού νερού του κόσμου βρίσκεται στη Μόσχα, ωστόσο η Ρωσία μαστίζεται από προβλήματα ρύπανσης που υπάρχουν ήδη από την εποχή της σοβιετικής ένωσης και των βιομηχανιών της.

Οι επίσημοι ρυθμιστικοί φορείς παραδέχονται ότι το 35% έως το 60% των συνολικών αποθεμάτων πόσιμου νερού στη Ρωσία δεν πληρούν τους υγειονομικούς ελέγχους.

Κωνσταντινούπολη

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της τουρκικής κυβέρνησης η ποσότητα του νερού μειώθηκε κατά 1.700 κυβικά μέτρα το 2016, με τους εμπειρογνώμονες να προειδοποιούν ότι η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί μέχρι το 2030.

Τα τελευταία χρόνια, πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως η Κωνσταντινούπολη (με 14 εκατομμύρια κατοίκους) έρχονται αντιμέτωπες με έλλειψη νερού τους ξηρούς μήνες, με τα επίπεδα του νερού των δεξαμενών της πόλης να έχουν μειωθεί σε ποσοστό περίπου 30%, σε σχέση με το 2014.

Πόλη του Μεξικού

Η έλλειψη νερού δεν είναι κάτι καινούριο για τα 21 εκατομμύρια κατοίκους της πρωτεύουσας του Μεξικού. Η πόλη εισάγει έως 40% του νερού της από απομακρυσμένες πηγές, αλλά δεν έχει καλές εγκαταστάσεις για την ανακύκλωση των λυμάτων, με αποτέλεσμα οι απώλειες νερού, λόγω προβλημάτων στο δίκτυο, να αγγίζουν το 40%.

Λονδίνο

Σίγουρα το Λονδίνο δεν είναι από τις πρώτες πόλεις που σκέφτεται κανείς όταν η συζήτηση έχει να κάνει με την λειψυδρία, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η βροχερή πόλη της Ευρώπης αντλεί το 80% του νερού της από ποτάμια και μέχρι το 2025 πιθανότατα να έχει μεγάλα προβλήματα εφοδιασμού.

Τόκιο

Οι βροχοπτώσεις στο Τόκιο, οι οποίες είναι η βασική πηγή εφοδιασμού με νερό ολόκληρης της χώρας, διαρκούν μονάχα τέσσερις μήνες. Αυτό σημαίνει πως αν μια χρονιά δεν βρέξει πολύ, το σενάριο της ξηρασίας είναι πολύ πιθανό...

Μαϊάμι

Η πολιτεία της Φλόριντα είναι μια από τις πέντε πολιτείες των ΗΠΑ όπου κάθε χρόνο καταγράφονται οι μεγαλύτερες βροχοπτώσεις. Παρόλα αυτά, η πιο γνωστή πόλη της πολιτείας, το Μαϊάμι, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με μια άλλη σοβαρή κρίση.

Ένα έργο που ολοκληρώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, δηλαδή η αποξήρανση ορισμένων βαλτών, είχε ένα απρόβλεπτο αποτέλεσμα… Νερό του Ατλαντικού Ωκεανού μόλυνε το Biscayne Aquifer, την κύρια πηγή γλυκού νερού της πόλης. Και παρότι το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό από τη δεκαετία του ’30, αλατόνερο συνεχίζει να παρεισφρέει μέσα στο πόσιμο νερό, κυρίως λόγω της αύξησης της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων αλλά και επειδή τα υπόγεια εμπόδια που έχουν τοποθετηθεί δεν είναι αποτελεσματικά.

Οι γειτονικές πόλεις έχουν ήδη αρχίσει να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Μεταξύ αυτών η Hallandale Beach, που βρίσκεται μόλις μερικά χιλιόμετρα βόρεια του Μαϊάμι. Η περιοχή αυτή αναγκάστηκε να κλείσει έξι από τα συνολικά οκτώ πηγάδια της, λόγω της εισροής θαλάσσιων υδάτων.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ