Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος: Κινδυνεύει από την κλιματική κρίση ο μεγαλύτερος οργανισμός της Γης

Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος βρίσκεται κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Αυστραλίας, στο Κουίνσλαντ. Εκτείνεται σε μήκος 3.000 χιλιομέτρων, σε απόσταση 15 έως 150 χιλιομέτρων από την ακτή, περιέχει εκατοντάδες νησιά και θεωρείται ένα από τα επτά θαύματα της φύσης. Απαρτίζεται από 2.900 ξεχωριστούς υφάλους με δεκάδες χιλιάδες κοράλλια από περισσότερα από 400 διαφορετικά είδη. Στον Ύφαλο ζουν περισσότερα από 1.500 είδη ψαριών, περισσότερα από 200 είδη πουλιών και περίπου 20 είδη ερπετών.

Το 1998 παρατηρήθηκε το πρώτο επεισόδιο λεύκανσης στα κοράλλια του, τα οποία έχασαν μαζικά τα έντονά χρώματά τους, καθώς ως εξαιρετικά ευαίσθητοι οργανισμοί, επηρεάζονται άμεσα από τις αλλαγές στο φυσικό τους περιβάλλον. Η αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων λειτουργεί τοξικά για τα κοράλλια καθώς προκαλεί την αποκόλληση των αλγών από τα κοράλλια με αποτέλεσμα αυτά να χάνουν το χρώμα τους, να αποδυναμώνονται και τελικά να πεθαίνουν.

Έκτοτε, οι επιστήμονες έχουν καταγράψει τουλάχιστον τρία επιβεβαιωμένα μεγάλης έκτασης κρούσματα λεύκανσης τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, κατά τα οποία καταστράφηκε μεγάλο μέρος των κοραλλιών του και πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι δεν μπορούν να αναπληρωθούν. Μάλιστα, η Ακαδημία Επιστήμης της Αυστραλίας παρουσίασε εντός του 2021 μία μελέτη, σύμφωνα με την οποία, εάν το 2025 η αύξηση της μέση παγκόσμιας θερμοκρασίας είναι πέριξ του 1,5 βαθμού Κελσίου - όπως εκτιμάται ότι θα είναι - το 70% του υφάλου θα έχει καταστραφεί. Μάλιστα, στο ακόμα πιο άσχημο σενάριο που η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας θα φτάσει τους 2 βαθμούς Κελσίου, τότε τα κοράλλια στον Ύφαλο θα καταστραφούν σε ποσοστό 99%!

Μάλιστα, για να αυξήσει το ενδιαφέρον προκειμένου να ληφθούν δράσεις για την προστασία του, η UNESCO εξετάζει το ενδεχόμενο να εντάξει τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο στη λίστα των χώρων Παγκόσμιας Κληρονομιάς που βρίσκονται «σε κίνδυνο». Ο πολιτιστικός φορέας των Ηνωμένων Εθνών έχει εντάξει τον Ύφαλο στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από το 1981. Αν η σύσταση της UNESCO εισακουστεί, θα είναι η πρώτη φορά που ένας φυσικός χώρος Παγκόσμιας Κληρονομιάς εντάσσεται στη λίστα των μνημείων σε κίνδυνο, κυρίως εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.