Τέμπη: Τα «στοιχήματα» των κομμάτων και η «κοινωνική αντιπολίτευση»

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τη συζήτηση για την προανακριτική, αλλά και την προαναγγελθείσα πρόταση μομφής από το ΠΑΣΟΚ ως ευκαιρίες να διατυπώσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τον λόγο της και να πείσει τους πολίτες για την πρόθεσή της να πέσει φως στην υπόθεση των Τεμπών.

Είναι γεγονός ότι το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν έντονες αντιφάσεις στην κυβερνητική γραμμή ως προς τον χειρισμό των συγκεντρώσεων για τα Τέμπη, η «γραμμή» έδειχνε να αλλάζει συνεχώς, υπήρχαν στελέχη που επέλεξαν επιθετική ρητορική και άλλα που τοποθετήθηκαν με πιο κατευναστικό λόγο και όλο αυτό δημιούργησε την αίσθηση μιας κυβερνητικής αμηχανίας απέναντι σε ένα πάνδημο κοινωνικό αίτημα. Και αυτή την αίσθηση θέλει το κυβερνητικό στρατόπεδο να αφήσει πίσω. Το αν θα το καταφέρει εξαρτάται από το πώς ανέγνωσε τις κινητοποιήσεις των πολιτών και πώς θα μπορέσει να πείσει ότι τα λάθη και οι παραλείψεις των δύο ετών δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής, αλλά αστοχίας του συστήματος, που πάσχει από «χρόνιες παθογένειες».

Το πόρισμα και η υπόσχεση του πρωθυπουργού

Κρίσιμο ρόλο στην κοινοβουλευτική αντιπαράθεση είναι βέβαιο ότι θα παίξει το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις και τις ανακοινώσεις των κομμάτων αμέσως μετά τη δημοσιοποίησή του. Φάνηκε και στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτηση του πρωθυπουργού ο οποίος αναφέρει: «Η τραγωδία αυτή δεν ήταν απλώς μια φρικτή συγκυρία, ούτε μόνο το τραγικό αποτέλεσμα ανθρώπινων λαθών. Και το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ το επιβεβαίωσε. Γι’ αυτό και ακούγεται ηχηρό το αίτημα για περισσότερα και πιο γρήγορα βήματα μπροστά στη λειτουργία του Κράτους μας. Μία πρόοδος που δεν μπορεί να μείνει στα λόγια»

Είναι βέβαιο ότι και εντός της Βουλής θα υπάρξουν ανάλογες τοποθετήσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει και κοινό τόπο ανάμεσα στα κοινοβουλευτικά κόμματα, αφού κάθε ένα παίρνει από το πόρισμα αυτό που θεωρεί ότι εξυπηρετεί το αφήγημά του. Άλλωστε αυτό έχει συμβεί με όλα τα πορίσματα των δύο τελευταίων ετών, που παρά το ότι έριχναν φως σε κάποιες πτυχές της τραγωδίας δεν μπόρεσαν ποτέ να συνθέσουν όλη την εικόνα του τραγικού δυστυχήματος και της διαχείρισής του.

Η μητέρα των μαχών στη Βουλή

Από τις 9 το πρωί της Τρίτης, όταν σύμφωνα με το πρόγραμμα της Βουλής θα ξεκινήσει η συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής θα ξεκινήσει η κοινοβουλευτική μάχη. Και αν στη συζήτηση της Τρίτης δεν αναμένονται μεγάλες εκπλήξεις, αφού όλοι έχουν δηλώσει ότι συμφωνούν με τη σύσταση της επιτροπής, η συζήτηση της Τετάρτης, όπου έχει οριστεί η προ ημερησίας διατάξεως θα έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Κι αυτό γιατί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, έχει δηλώσει ότι θα κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας. Και αυτή για το πολιτικό σύστημα θα είναι η μητέρα των μαχών. Όχι γιατί το κυβερνητικό κόμμα φοβάται ρήγμα στη κοινοβουλευτική συνοχή του, αλλά γιατί μέσω της σύγκρουσης σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών θα φανεί ποια θα είναι η στρατηγική των κομμάτων στο προσεχές διάστημα.

Η κοινωνική αντιπολίτευση

Ακόμα και αν η συζήτηση στη Βουλή αυτή τη θερμή πολιτικά εβδομάδα γίνει, όπως αναμένεται, σε υψηλούς τόνους, οι εκπλήξεις είναι μάλλον αδύνατες. Το πιθανότερο είναι ότι η κυβέρνηση θα επιβεβαιώσει τη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας που την στηρίζει και ενδεχομένως και με κάποιες περισσότερες ψήφους από τους ανεξάρτητους, όπως έγινε και στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η αντιπολίτευση από την άλλη θα προσπαθήσει να εκθέσει την κυβέρνηση, να της καταλογίσει ευθύνες και συγκάλυψη στην έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας ελπίζοντας ότι η τακτική της θα καταγραφεί και κοινωνικά. Αυτό που είναι πρωτοφανές είναι ότι πλέον η ατζέντα τίθεται κοινωνικά η δυσπιστία και ενίοτε ο θυμός του κόσμου δεν έχει ως στόχο μόνο την κυβέρνηση, αλλά το σύνολο των θεσμών. Τα πολιτικά κόμματα έρχονται για πρώτη φορά μπροστά σ' αυτό που λέγεται «κοινωνική αντιπολίτευση» και εκεί θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις, οι οποίες δεν κρίνονται ικανοποιητικές όταν ακολουθούν μονοπάτια στα οποία ήταν συνηθισμένο το πολιτικό προσωπικό σε όλη τη μεταπολίτευση