«Νομικά άκυρο» το τουρκολιβυκό μνημόνιο λέει ο πρόεδρος της λιβυκής Βουλής

«Η Βουλή των Αντιπροσώπων είναι η μόνη αρμόδια αρχή που έχει την εξουσία να κυρώνει διεθνείς συμφωνίες» δήλωσε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας πως η «θαλάσσια συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ με την Τουρκία, ούτε παρουσιάστηκε ούτε εγκρίθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και, ως εκ τούτου, είναι νομικά άκυρη και μη δεσμευτική για το λιβυκό κράτος».

Σύμφωνα με τον ίδιο, διεθνείς συμφωνίες μπορούν να συναφθούν μόνο από «μια νόμιμη κυβέρνηση που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων» σημειώνοντας ότι όσα υπεγράφησαν από την κυβέρνηση Αλ-Σάρατζ «δεν εξέφραζαν τη βούληση του λιβυκού λαού».

«Ό,τι οικοδομείται πάνω στην παρανομία παραμένει παράνομο»

«Ό,τι οικοδομείται πάνω στην παρανομία παραμένει παράνομο, ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος κι αν περάσει» τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο πρόεδρος της Βουλής της Λιβύης επισήμανε ότι η χώρα του «έχει πλέον μια νέα ευκαιρία να επανακαθορίσει τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες της στην Ανατολική Μεσόγειο, μέσω διαπραγματεύσεων με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Τουρκία», υπογραμμίζοντας ότι η επόμενη φάση θα πρέπει να είναι «φάση συνεννοήσεων και όχι αντιπαραθέσεων» και ότι η λιβυκή κυριαρχία στα χωρικά της ύδατα αποτελεί «κόκκινη γραμμή που δεν μπορεί να παραβιαστεί».

Σημείωσε επίσης ότι η Ελλάδα αρχικά «κράτησε σκληρή στάση λόγω της ζημίας που, κατά την άποψή της, προκαλούσε στα συμφέροντά της, αλλά αργότερα έδειξε ετοιμότητα για διάλογο, ενώ η Αίγυπτος ήταν εξαρχής σαφής στην απόρριψή της, λόγω της περιφερειακής αστάθειας που θα μπορούσε να προκαλέσει».

«Παράλογη» η ΑΟΖ κοντά στην Κρήτη

Ωστόσο, ανέφερε ότι η Ελλάδα βασίζεται στο νησί της Κρήτης για να καθορίσει την επέκταση της ΑΟΖ, επέκταση την οποία χαρακτήρισε «παράλογη και υπερβολικά κοντινή στις λιβυκές ακτές» και η οποία «δεν υποστηρίζεται από το διεθνές δίκαιο».

Αναφερόμενος στις διεθνείς αντιδράσεις, δήλωσε ότι ορισμένες χώρες αναγνωρίζουν την έλλειψη νομιμότητάς του μνημονίου, ενώ άλλες την αντιμετώπισαν ως τετελεσμένο γεγονός για πολιτικούς λόγους.

Ξεκαθάρισε ότι η χώρα του «δεν είναι υποχρεωμένη να επιλέξει μεταξύ του άξονα Αιγύπτου-Ελλάδας ή του άξονα Τουρκίας» τονίζοντας ότι «είναι ανεξάρτητη» και ότι «τα εθνικά της συμφέροντα αποτελούν τη βάση κάθε διαπραγμάτευσης, με παράλληλη διασφάλιση ισορροπημένων σχέσεων με όλα τα μέρη».