Τα πέντε λάθη της κυβέρνησης για τις τηλεοπτικές άδειες

Πολλοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκτιμούν σε κατ' ιδίαν συζητήσεις ότι η απόφαση του ανώτατου διοικητικού της χώρας συνιστά πολιτική ήττα για την κυβέρνηση.

Ο νόμος Παππά, ο οποίος για μεγάλο διάστημα αποτέλεσε σύμβολο του "κυβερνητικού αγώνα ενάντια στη διαπλοκή", κρίθηκε αντισυνταγματικός σε ό,τι αφορά τη μεταβίβαση της δικαιοδοσίας της αδειοδότησης στον υπουργό Επικρατείας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ενώ η κυβέρνηση γνώριζε από ειδικούς ότι ο νόμος με αυτή τη διάταξη παραβιάζει το Σύνταγμα, προχώρησε. Το ΣτΕ στην απόφασή του κάνει σαφές ότι μόνο το ΕΣΡ έχει τη δικαιοδοσία να χορηγεί τηλεοπτικές άδειες, ενώ καθιστά απαραίτητη τη σύμπραξη της ανεξάρτητης Αρχής στη διαμόρφωση των όρων της νέας διαδικασίας αδειοδότησης.

Ωστόσο, όπως επισημαίνουν κορυφαίοι υπουργοί ούτε η αντιπολίτευση μπορεί να επιχαίρει για την απόφαση. Κι αυτό γιατί οι δικαστές του ΣτΕ στηλιτεύουν το καθεστώς ανομίας που επικράτησε για ένα τέταρτο του αιώνα στο τηλεοπτικό τοπίο, κρίνουν εκ των ων ουκ άνευ την καταβολή σημαντικού οικονομικού τιμήματος για τις συχνότητες και καθιστούν επιτακτική τη γρήγορη διενέργεια νέου διαγωνισμού.

Εν ολίγοις, το ΣτΕ ζήτησε την επιβολή της νομιμότητας στα τηλεοπτικά πράγματα, αλλά όχι με τον τρόπο που το επιχείρησε η κυβέρνηση.

Λίγοι θα μπορούσαν να φανταστούν, όταν ξεκίνησε η συζήτηση για τις άδειες, ότι τα πράγματα θα είχαν τόσο άσχημη κατάληξη για την κυβέρνηση. Η πρόσδεση των καναλιών στο μνημονιακό άρμα τα είχε οδηγήσει στο ναδίρ της αξιοπιστίας, με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα όπου είχαν δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για το "ναι". Επιπλέον, το ότι δεν είχε καταβληθεί τίμημα για τη χρήση των συχνοτήτων, αποτελούσε πρόκληση για τη χειμαζόμενη κοινή γνώμη. Επομένως, η απόφαση της κυβέρνησης να ρυθμίσει το τηλεοπτικό τοπίο, δεν θα μπορούσε να τύχει ευνοϊκότερης συγκυρίας

Στην ανάλυσή τους στο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν γιατί:

• Η κυβέρνηση δημιούργησε την αίσθηση ότι ευνοεί συγκεκριμένους επιχειρηματίες έναντι άλλων. Επομένως, το θέμα δεν ήταν η επιβολή της νομιμότητας, αλλά ο πολιτικός έλεγχος των καναλιών –όπως ακριβώς είχαν κάνει και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
• Επιλέχτηκε μια διαδικασία νομικά έωλη, όπως αποδείχτηκε με την απόφαση του ΣτΕ. Σύμφωνα, μάλιστα, με διασταυρωμένες πληροφορίες, κυβερνητικοί αξιωματούχοι είχαν γίνει αποδέκτες νομικών γνωματεύσεων που επισήμαιναν ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να καταπέσει ο νόμος. Δεν υπάρχει πειστική εξήγηση γιατί αγνόησαν αυτές τις γνωματεύσεις... Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι είχαν διαβεβαιώσεις από κορυφαίους νομικούς παράγοντες πως θα διαμορφωθεί πλειοψηφία στο ΣτΕ. Εξ' ου και το 11-13, στο αποτέλεσμα.
• Δεν έπεισαν τα κυβερνητικά επιχειρήματα για τον αριθμό των αδειών. Το ότι οι άδειες ήταν 4 και όχι 6 ή 7, έδωσε την εντύπωση ότι επρόκειτο για μηχανισμό αποκλεισμού των μη επιθυμητών καναλιών και όχι για αντικειμενική και επιστημονικά τεκμηριωμένη επιλογή.
• Η εμπλοκή της Αυγής στην υπόθεση διαρροής προσωπικών δεδομένων δικαστή - μέλους του ΣτΕ προκάλεσε αλγεινή εντύπωση και διαμόρφωσε βαρύ κλίμα για την κυβέρνηση στους δικαστικούς κύκλους.
• Η αδιαφορία που επέδειξε η κυβέρνηση για τις τύχες των εργαζόμενων στα μη αδειοδοτημένα κανάλια, ενόχλησε τόσο τον δημοσιογραφικό κόσμο όσο και την κοινή γνώμη, αφού βρισκόταν στον αντίποδα της ευαισθησίας που θα έπρεπε να επιδεικνύει η Αριστερά για τις θέσεις εργασίας.

Ένας κύκλος κλείνει κι ένας νέος ανοίγει. Κι αν στον πρώτο κύκλο πρωταγωνιστής ήταν η κυβέρνηση, στον δεύτερο θα είναι το ΕΣΡ. Θεσμικά, έχει την αρμοδιότητα να διαμορφώσει ένα νέο ισορροπημένο περιβάλλον στην απορρυθμισμένη τηλεοπτική αγορά.Και όπως παραδέχονται στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό θα πιστωθεί μεν στην κυβέρνηση αλλά θα έχει μεγάλη επιτυχία εάν τελικώς μπουν στο παιχνίδι μεγάλοι και αξιόπιστοι παίκτες.