Πενήντα χρόνια χωρίς τον Αυστριακό παγκόσμιο πρωταθλητή της F1, Γιόχεν Ριντ

Για το Γιόχεν Ριντ έχει γραφεί από τον γνωστό Αυστριακό σκηνοθέτη και χορογράφο Χούμπερτ Λέπκα και όπερα - ντοκιμαντέρ, που είχε παρουσιαστεί στα 40 χρόνια από τον θάνατό του, σε παγκόσμια πρεμιέρα στην πίστα αγώνων αυτοκινήτου «Σάλτσμπουργκρινγκ», έξω από την πόλη του Μότσαρτ, στο Σάλτσμπουργκ, με συμμετοχή διεθνούς θιάσου χορευτών, ηθοποιών και τραγουδιστών του λυρικού θεάτρου, πλαισιωμένου από αυθεντικά αυτοκίνητα αγώνων της εποχής εκείνης.

Στο Σάλτσμπουργκρινγκ ο θρυλικός Γιόχεν Ριντ, ο οποίος μέχρι σήμερα αποκαλείται «ο πρώτος ποπ-σταρ της Φόρμουλα 1», είχε κερδίσει στις 30 Αυγούστου 1970 τον τελευταίο αγώνα του, τον αφιερωμένο στα ξακουστά «Φεστιβάλ Σάλτσμπουργκ» - που φέτος γιορτάζουν τα 100 χρόνια από την ίδρυσή τους - μόλις έξι ημέρες πριν από τον τραγικό θάνατό του.

Γεννημένος στις 18 Απριλίου του 1942 στο Μάιντς της Γερμανίας, ο Γιόχεν Ριντ μεγάλωσε κοντά στη γιαγιά του στο Γκρατς της Αυστρίας, μια και έχασε τους γονείς του κατά τον βομβαρδισμό της γερμανικής αυτής πόλης, σε ηλικία μόλις 15 μηνών.

Αφησε την τελευταία του πνοή στις 5 Σεπτεμβρίου του 1970 στους δοκιμαστικούς για τον αγώνα αυτοκινήτων Φόρμουλα 1 στο Γκραν Πρι της Ιταλίας που θα γινόταν την επόμενη ημέρα, στη διαβόητη στροφή «Παραμπόλικα» στη Μόντσα, για να ανακηρυχτεί μερικές εβδομάδες αργότερα, ως ο μοναδικός στην ιστορία μετά θάνατον, παγκόσμιος πρωταθλητής αγώνων αυτοκινήτου Φόρμουλα 1.

Ο Γιόχεν Ριντ, με τις πολλές επιτυχίες στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, υπήρξε το πρότυπο που «ενέπνευσε» και οδήγησε στα επόμενα χρόνια μέχρι σήμερα συνολικά 15 Αυστριακούς οδηγούς αγώνων στο χώρο της Φόρμουλα 1, ένας από τους οποίους, ο εκλιπών πέρυσι, διάσημος Νίκι Λάουντα, κατέκτησε τρεις φορές το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σε αυτό το είδος των σπορ.

Εχοντας μία ευρεία τεχνική εκπαίδευση, ο Γιόχεν Ριντ ανέπτυξε στο Γκρατς το ταλέντο του στο χώρο των αυτοκινήτων αγώνων, διαθέτοντας ταλέντο, εντυπωσιακά αντανακλαστικά, θάρρος και παροιμιώδη ριψοκινδυνότητα, σε μια εποχή που οι οδηγοί αγώνων ήταν γνωστότεροι στο κοινό από τα λερωμένα με λάδια της μηχανής πρόσωπά τους, παρά από τις εμφανίσεις τους ως «μοντέλα» της τηλεόρασης.

Ο Γιόχεν Ριντ είχε αποκληθεί το 1964 «βασιλιάς της Φόρμουλα 2» εξαιτίας της αδιαμφισβήτητης επικράτησής του στον τύπο αυτό των αγωνιστικών αυτοκινήτων, έχοντας τότε ως «μάνατζερ» του το μετέπειτα μεγάλο «αφεντικό» της Φόρμουλα 1, τον Μπέρνι Εκλεστοουν. Εκείνη τη χρονιά άρχισε τις πρώτες συμμετοχές του στη Φόρμουλα 1 ενώ ένα χρόνο αργότερα στεφόταν νικητής στις φημισμένες «24 ώρες του Λε Μαν».

Το 1970 υπήρξε η χρονιά των μεγάλων επιτυχιών αλλά και η μοιραία. Το θεωρούμενο ως «επαναστατικό» αλλά και συγχρόνως και αμφιλεγόμενο αυτοκίνητό του, «Λότους 72», τον έφερε επανειλημμένα στη θέση του νικητή. Εμμελε όμως να του στοιχίσει τη ζωή, όταν σπάζοντας ο άξονας των φρένων του εκτινάχτηκε στον προστατευτικό τοίχο της στροφής Παραμπόλικα εκείνη την «μαύρη» 5η Σεπτεμβρίου του 1970, που γέμισε με οδύνη ολόκληρη την Αυστρία, όπου μέχρι σήμερα η μνήμη του Γιόχεν Ριντ παραμένει ανεξίτηλη για τους συμπατριώτες του.