Πολυχρονίδης στο «The GReatest Stories»: Επόμενος στόχος είναι το χρυσό
Στο Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας, το πρώτο Ολυμπιακό μουσείο της πόλης, ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης «διηγείται» στη δημοσιογράφο του CNN Greece, Σοφία Μαυραντζά, την ιστορία του, την πραγματικότητα που ζει και την αγάπη του και την αφοσίωση του στο Boccia
Το Μουσείο, στο οποίο «φιλοξενείται» η σειρά vidcast «The Greatest Stories», τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής και της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και είναι μέλος του Διεθνούς Δικτύου Ολυμπιακών Μουσείων. Εκεί, λοιπόν, ο Έλληνας χρυσός Παραολυμπιονίκης στο άθλημα του Boccia στο Λονδίνο το 2012, έδωσε μία εις βάθος συνέντευξη.
Για την πιο ξεχωριστή Ολυμπιάδα που έχει ζήσει, μίλησε ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης, ο οποίος παραδέχθηκε ότι είναι αυτή της Αθήνας. Συγκεκριμένα, ο ίδιος ανέφερε ότι: «Η Αθήνα είναι η πόλη που ζω, είχα σαν κοινό την οικογένειά μου, τους φίλους μου, αυτούς με αγαπούν και τους αγαπώ».
«Ήταν πολύ σημαντικό το αποτέλεσμα. Παρότι δεν ήταν μετάλλιο, την προηγούμενη χρονιά ήμουν 37ος στο Παγκόσμιο. Δεν είχα κάποια μεγάλη επιτυχία, δεν ήμουν ποτέ τόσο ψηλά και στην Αθήνα βγήκα 6ος. Και ήταν και το αποτέλεσμα που με έκανε να αποφασίσω ότι με το Boccia θα ασχοληθώ με τον πρωταθλητισμό και θα είναι αυτό στο οποίο θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις».
Ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης μίλησε -μεταξύ άλλων- αναλυτικά για το άθλημά του, λέγοντας ότι το Boccia είναι ουσιαστικά ένα άθλημα τακτικής. «Είναι καθαρά παραολυμπιακό άθλημα και είναι για τις βαριές κινητικές αναπηρίες. Δηλαδή εγώ δεν έχω δύναμη στα χέρια για να μπορώ να πετάξω την μπάλα με το χέρι και παίζουμε με μια βοηθητική συσκευή η οποία ονομάζεται ράμπα, από την οποία απελευθερώνεται η μπάλα και πάει στον αγωνιστικό χώρο».
Σχετικά με το περιβάλλον που είχε δίπλα του, επεσήμανε πως ήταν πάντα πολύ υποστηρικτικό. «Ο ίδιος μου ο πατέρας φτιάχνει τον εξοπλισμό μου, τον καλύτερο εξοπλισμό στον κόσμο, γιατί έτυχε να πιάνουν τα χέρια του και τα τελευταία χρόνια μέχρι το 2015 αγωνιζόμουν και με τον πατέρα μου και με τον νονό μου και τώρα αγωνίζομαι με τη γυναίκα μου. Επειδή εγώ δεν έχω δύναμη στα χέρια για να κάνω όλη την τοποθέτηση του εξοπλισμού, αγωνίζομαι με έναν συνοδό αθλητή». Μάλιστα, όπως εξηγεί ο ίδιος το ότι αγωνίζεται με τη γυναίκα του, είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημά του. «Πέρα από την προπόνηση είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί, οπότε με νιώθει. Δηλαδή κάποια πράγματα τα κάνει αυτόματα, μόνο και μόνο από το πρόσωπό μου, από τις εκφράσεις μου καταλαβαίνει. Οπότε αυτό βοηθάει να κερδίσεις έστω και ένα – δύο δευτερόλεπτα στο αγωνιστικό κομμάτι ή να αποφύγεις κάποια λάθη».
Σχετικά με τις διακρίσεις που γίνονται σε αθλητές με αναπηρία, ο Έλληνας χρυσός Παραολυμπιονίκης δήλωσε πως: «Ένας αθλητής παραολυμπιακών αγώνων δεν τυγχάνει ίδιας αναγνώρισης με έναν αθλητή ολυμπιακών αγώνων. Τώρα μπορεί να γίνω προκλητικός. Πολλές φορές λένε “Εσείς είστε καλύτεροι, και τι περνάτε και μπράβο” και χειροκροτήματα κλπ. Αυτά με εξοργίζουν λίγο. Πρώτον γιατί κανείς δεν είναι καλύτερος, όλοι την ίδια προσπάθεια καταβάλλουμε, όλοι ξεπερνάμε εαυτόν για να καταφέρουμε να κάνουμε αυτές τις μεγάλες επιδόσεις και όλοι όπως σας είπα και νωρίτερα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους καλύτερους αθλητές από όλο τον κόσμο. Το θέμα είναι, μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο αθλητισμός των ατόμων με αναπηρία δεν έχει την ίδια προβολή, με τον αθλητισμό των αρτιμελών».
Για την ελληνική πραγματικότητα και πώς η κοινωνία σέβεται τους ανθρώπους με αναπηρία, ανέφερε ότι το ευχάριστο είναι ότι σε σχέση με το παρελθόν είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση αυτήν τη στιγμή και οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του 2004 βοήθησαν πολύ στο να δημιουργηθεί προσβασιμότητα στην Αθήνα. Ωστόσο, όπως ανέφερε, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο.
«Κάθε μέρα έβλεπα μπροστά από τη ράμπα έναν κάδο σκουπιδιών. Αυτό είναι έλλειψη παιδείας αλλά υπάρχει μια ευαισθητοποίηση πλέον. Επίσης παλιά με έβλεπαν πιο πολύ με οίκτο ενώ τώρα πιο πολύ με θαυμασμό γι’ αυτά που κάνω. Η νοοτροπία της κοινωνίας, πλέον, είναι πιο κοντά στο να είμαστε όλοι ίσοι παρά στην αναπηρία που μπορεί να έχει κάποιος».
Στο πλαίσιο της φετινής Ολυμπιακής χρονιάς, το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας, έχει την τιμή να φιλοξενεί στη μόνιμη έκθεσή του την Ολυμπιακή Δάδα των Ολυμπιακών Αγώνων Παρίσι 2024 και σας προσκαλεί να το επισκεφτείτε, ώστε να μαγευτείτε και να εκπλαγείτε από τα εκθέματα, να συγκινηθείτε στην αίθουσα 2004 και να ενθουσιαστείτε από τα διαθέσιμα δωρεάν εκπαιδευτικά και διαδραστικά προγράμματα. Αναλυτικά:
https://athensolympicmuseum.org/el/visit/agon-family/
https://athensolympicmuseum.org/el/visit/agon-classic-researcher/
https://athensolympicmuseum.org/el/visit/between-the-lines/
Πρόκειται για ένα σύνολο προγραμμάτων και δράσεων που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Μουσείου και της αποστολής του να εκπαιδεύσει, να ευαισθητοποιήσει και να εμπνεύσει μικρούς και μεγάλους, ελληνόφωνους και μη, να ανακαλύψουν τη φιλοσοφία του Ολυμπισμού μέσα από την ιστορία του, τις αξίες του, και τον ρόλο της Ελλάδος στη διαμόρφωση της σύγχρονης μορφής του, τη χαρά και τα οφέλη του αθλητισμού, καθώς και την ικανοποίηση του να δίνει κανείς τον καλύτερό του εαυτό σε κάθε του προσπάθεια.
Ανακαλύψτε φυσικά, και τις δωρεάν περιηγήσεις κάθε Σάββατο: https://athensolympicmuseum.org/el/articles/free-guided-tours/