Ποιοι είναι οι κερδισμένοι και οι ποιοι οι χαμένοι της συμφωνίας PSA και FCA;

Αυτή είναι όμως η θεωρία, μιας και στην πράξη κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει. Σε ότι αφορά λοιπόν τη διοίκηση του νέου ομίλου, οι μετοχές του οποίου θα διαπραγματεύονται σε τρία συνολικά χρηματιστήρια (Νέα Υόρκη, Μιλάνο, Παρίσι) ο πρώτος λόγος ανήκει ξεκάθαρα στους Γάλλους. Κι αυτό γιατί από τη στιγμή που ο Carlos Tavares θα είναι ο διευθύνων σύμβουλος θα εκπροσωπούνται με 6 μέλη στο 11μελές διοικητικό συμβούλιο έναντι 5 της FCA. Το ότι ο πρόεδρος θα είναι ο John Elkann, πρόεδρος της FCA, δεν επηρεάζει τις ισορροπίες. Ούτε το ότι ο αναπληρωτής του θα είναι Γάλλος.

Η PSA θα είναι και αυτή που θα έχει την πρωτοκαθεδρία και σε ότι αφορά την τεχνολογία, μιας και η FCA επί της ουσίας δεν έχει να επιδείξει κάτι σημαντικό σε ότι αφορά πιο καθαρά αυτοκίνητα, υβριδικά και ηλεκτρικά μοντέλα.

Από κει και πέρα η FCA θα δώσει στους μετόχους της ειδικό μέρισμα ύψους 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που σημαίνει πως οι Γάλλοι ουσιαστικά θα πληρώσουν υπεραξία για αυτήν τη συγχώνευση. Ενδεικτικό είναι πως μετά τις επίσημες ανακοινώσεις η μετοχή της FCA ανέβηκε κατά 8%, ενώ αυτή της PSA έπεσε 11%. Σύμφωνα με τους αναλυτές αυτό είναι κάτι συνηθισμένο για τις μετοχές του «πωλητή» και του «αγοραστή» αντίστοιχα, ενώ μια δεύτερη ανάγνωση καθιστά σαφές πως η ευνοημένη είναι η FCA που μετά από πολλές προσπάθειες βρήκε έναν αξιόπιστο συνεργάτη.

Η συμφωνία προβλέπει επίσης πως οι βασικοί μέτοχοι που είναι η Exor, η εταιρεία Holding της οικογένειας Agnelli, η οικογένεια Peugeot, η κινεζική Dongfeng και η γαλλική κρατική τράπεζα Bpifrance θα πρέπει να διατηρήσουν τα ποσοστά τους για τουλάχιστον και τριετία, ενώ για μια επταετία δεν θα μπορούν να αλλάξουν πι συσχετισμοί μεταξύ των μετόχων. Η μόνη αλλαγή που επιτρέπεται είναι η απόκτηση από την οικογένεια Peugeot μέχρι και το 3% του κεφαλαίου των Bpifrance και Dongfeng.

Η ετήσια εξοικονόμηση χρημάτων από τις συνέργειες υπολογίζεται σε 3,7 δις ευρώ, ενώ το κόστος της συγχώνευσης, στο οποίο περιλαμβάνεται και αυτό της μείωσης του προσωπικού, θα ανέλθει σε 2,8 δις.

Αυτοί πάντως που δείχνουν ιδιαίτερο προβληματισμό για το μέλλον είναι οι συνδικαλιστές του πανίσχυρου συνδικάτου μετάλλου (IG Metall) της Γερμανίας, οι οποίοι ανησυχούν για την αυτονομία της Opel.