Τα προσιτά ηλεκτρικά Ford ετοιμάζονται με βάση καινούργια, πρωτοποριακή πλατφόρμα

Πρώτο δείγμα γραφής θα είναι ένα διπλοκάμπινο pick-up της μεσαίας κατηγορίας που αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2027 με τιμή εκκίνησης 27.000 ευρώ πάνω κάτω στην Ευρώπη και 30.000 δολαρίων στις ΗΠΑ.

Ο CEO της Ford, Jim Farley, αποκάλυψε ότι στη συνέχεια η γκάμα θα εμπλουτιστεί με ένα hatchback, ένα crossover, ένα βαν και ένα SUV. Η σχεδίαση όλων θα είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζει την προσιτή τιμή χωρίς συμβιβασμούς σε χώρους ή τεχνολογία.

Όλα θα κατασκευάζονται στο εργοστάσιο της μάρκας στο Louisville του Κεντάκι, με στόχο την παγκόσμια διάθεση. Η επιλογή αυτή έχει και πολιτικό αποτύπωμα, καθώς η εταιρεία αξιοποιεί τις πρόσφατες εμπορικές συμφωνίες των ΗΠΑ με το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ, που μειώνουν τους δασμούς στα αμερικανικά οχήματα.

Σήμερα, το πιο προσιτό ηλεκτρικό Ford στην Ευρώπη είναι το Puma Gen-E, με τιμή εκκίνησης στη χώρα μας τις 26.906 ευρώ, που περιλαμβάνει προωθητικό πρόγραμμα και όφελος κρατικής επιδότησης του προγράμματος «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3» (3.000 ευρώ).

Η νέα πλατφόρμα θα επιτρέψει τη δημιουργία πιο μικρών και πιο φθηνών μοντέλων, που ουσιαστικά θα λειτουργήσουν ως διάδοχοι των Fiesta και Focus.

Το αγροτικό στοχεύει πρωτίστως στην αμερικανική αγορά, εκεί όπου θα ανταγωνιστεί το Slate Truck που υποστηρίζεται από την Amazon, προσπαθώντας να κερδίσει ένα κοινό που ακόμη παραμένει διστακτικό απέναντι στην ηλεκτροκίνηση. Δεν αποκλείεται να υιοθετήσει το ιστορικό όνομα Ranchero, ακολουθώντας τη λογική των Capri και Explorer.

Σε επίπεδο τεχνολογίας, θα χρησιμοποιεί μπαταρίες LFP (λιθίου-σιδήρου-φωσφορικού) και με τη Ford υπόσχεται κορυφαία αυτονομία και δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας αρκετής για να τροφοδοτεί ένα σπίτι για 6 ημέρες.

Παράλληλα, θα έχει επιδόσεις που -σύμφωνα με τον Farley- θα είναι καλύτερες και από αυτές μια bi-turbo Mustang, γρήγορη φόρτιση, over-the-air αναβαθμίσεις λογισμικού, άνετους χώρους για τους επιβάτες και πέρα από το κλασικό πορτμπαγκάζ και ένα frunk.

Κρίσιμος παράγοντας για τη συγκράτηση του κόστους θα είναι η καινοτόμος διαδικασία συναρμολόγησης. Tρεις ξεχωριστές γραμμές παραγωγής θα κατασκευάζουν ανεξάρτητα το εμπρός τμήμα, το πίσω και τον «πυρήνα» του αυτοκινήτου (πλατφόρμα, μπαταρία, εσωτερικό), τα οποία θα ενώνoνται στο τελικό στάδιο. Η μέθοδος αυτή μειώνει την πολυπλοκότητα και επιτρέπει την προσαρμογή του εργοστασίου σε διαφορετικά μοντέλα.

Παρά την αισιοδοξία που συνοδεύει το σχέδιο, ο Farley δεν παραλείπει να επισημάνει τους κινδύνους: «Δεν υπάρχουν εγγυήσεις επιτυχίας. Η ιστορία είναι γεμάτη από έργα που απέτυχαν». Ωστόσο, τονίζει ότι η Ford διαφοροποιείται από ανταγωνιστές που βασίζονται στην ασιατική παραγωγή, αναλαμβάνοντας ένα εγχείρημα που, όπως λέει, «ξεπερνά τα όρια μιας εταιρείας και αφορά ολόκληρη τη χώρα».