ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Record Digging: Πώς ο Jerskin Fendrix έδωσε ένα σύγχρονο παλμό στo soundtrack του «Poor Things»

Κλασικά εκπαιδευμένος πρώην φοιτητής του Cambridge και βασικός παράγοντας στην αγαπημένη σκηνή του Brixton, ο πολυτάλαντος μουσικός έχει μοιράσει στο παρελθόν τον χρόνο του μεταξύ της παραγωγής hyperpop, των συνεργασιών με τους Black Midi και της όπερας. Associated Press

«Δύο βαλίτσες γεμάτες μαύρα μαλλιά», τραγουδά ο Jerskin Fendrix, αλλιώς γνωστός ως Joscelin Dent-Pooley, σε ένα πρώιμο σόλο τραγούδι του. Η βαρύτονη φωνή του διαπερνά ένα μπάσο που αντηχεί και ένα ανησυχητικό sample πριν βυθιστεί σε ασυνήθιστα synths και έγχορδα. Το «Black Hair» αποδεικνύει τη θέση του στη σύγχρονη εναλλακτική σκηνή, αλλά περιέχει στίχους που θα μπορούσαν εξίσου εύκολα να εφαρμοστούν στο θέμα της τελευταίας δημιουργικής του προσπάθειας που δεν είναι άλλη από την Bella Baxter στο Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου.

Κλασικά εκπαιδευμένος πρώην φοιτητής του Cambridge και βασικός παράγοντας στην αγαπημένη σκηνή του Brixton, ο πολυτάλαντος μουσικός έχει μοιράσει στο παρελθόν τον χρόνο του μεταξύ της παραγωγής hyperpop, των συνεργασιών με τους Black Midi και της όπερας. Τώρα, στον καθρέφτη της Bella, έχει κάνει τα πρώτα του βήματα σε έναν νέο κόσμο: στη σύνθεση ταινιών.

Παρά το γεγονός ότι τιμά ένα από τα πιο απίθανα στυλ κινηματογραφικής δημιουργίας του σύγχρονου κινηματογράφου, ο Λάνθιμος επιδεικνύει αφοσιωμένη λατρεία γύρω από την τραγωδία. Από το δυστοπικό σχολιασμό των σύγχρονων σχέσεων που απεικονίζεται στο The Lobster μέχρι το ελαφρώς πιο παιχνιδιάρικο και προσιτό The Favourite, η δέσμευσή του στους πιο περίεργους τομείς της αφήγησης του έχει κερδίσει ένα φανατικό κοινό.

Όπως η Bella, και όπως ο Jerskin Fendrix, το πρωτότυπο μουσικό σκορ είναι ένας κόσμος που ο Λάνθιμος δεν είχε ανακαλύψει μέχρι το Poor Things. Ίσως αυτό, μαζί με την κλίση του για την ιδιαιτερότητα στη μοντέρνα τέχνη και τον καλλιτεχνικό του έλεγχο, έπαιξε μεγάλο ρόλο στην απόφασή του να προσλάβει έναν εντελώς underground μουσικό χωρίς προηγούμενη εμπειρία στο soundtrack.

«Με ενδιέφεραν πραγματικά τα πνευστά και η αναπνοή ως μουσική ιδέα», είπε στην Classical Post o Jerskin Fendrix, «Η αναπνοή και η ζωή είναι άρρηκτα δεμένες, στη μουσική μου υπάρχει ένα πραγματικά αρχέγονο ένστικτο που βασίζεται στον φόβο του θανάτου, κάτι που με συνέδεσε με την ταινία».

Το αποτέλεσμα είναι ένα soundtrack που είναι ταυτόχρονα τρομακτικό και απίστευτα ανθρώπινο, όμορφο και σκοτεινό, όπως ο κόσμος γύρω από την Bella.

Ανάμεσα στην κλασική ενορχήστρωση και στις περίεργες φωνητικές μελωδίες, ο Dent-Pooley ή αλλιώς Jerskin Fendrix, πέτυχε ακριβώς αυτό: έφτιαξε μια παρτιτούρα που ενσαρκώνει την ατμόσφαιρα του Poor Things από το πρώτο του τρέιλερ. Η επιλογή του Λάνθιμου να προσλάβει έναν εντελώς άπειρο συνθέτη ήταν γενναία, αλλά τελικά εξαιρετική.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης