ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Φρέντυ Γερμανός είναι πάντα εδώ

Με μια συγκινητική ανάρτηση της στο Instagram η Ναταλία Γερμανού μας υπενθύμισε μια απώλεια γλυκόπικρη. Σαν σήμερα ο πατέρας της Φρέντυ Γερμανός γεννήθηκε για να χαρίσει στον Έλληνα μια επικαιρότητα βουτηγμένη στα νοήματα και την ευθυμία.

Στην ανάρτηση της η Γερμανού μοιράζεται με όλους μας ένα απόσπασμα από εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου με καλεσμένο τον Φρέντυ Γερμανό, που είχε στο αρχείο της η δημοσιογράφος Κατερίνα Βλάχου.

Η παρουσιάστρια έγραψε στη λεζάντα: “Κάθε 5 του Σεπτέμβρη του έλεγα χρόνια πολλά. Και ξαναβλέποντας αυτό το κομμάτι της συνέντευξης στο Νίκο, είδα πάλι γιατί ήταν και θα ‘ναι πάντα, τόσο μα τόσο ξεχωριστός...” γράφει στη λεζάντα που συνοδεύει το post της η Ναταλία Γερμανού για τον άντρα που έφυγε από τη ζωή το 1999 αφήνοντας πίσω του ένα κενό που δεν μπορεί να αναπληρωθεί. Πως θα μπορούσε άλλωστε; Ο Φρέντυ Γερμανός ήταν ένα combo σπάνιο, ένας δημοσιογράφος με πηγαίο, αβίαστο χιούμορ που εδώ και χρόνια λείπει -και έτσι θα μείνει.

Αποφεύγοντας το φτηνό, δίνοντας πάντα αξία σε ανθρώπους και ιστορίες που άξιζαν την αιωνιότητα ο Φρέντυ Γερμανός γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1934 στην Aθήνα.

Παιδί χωρισμένων γονιών με καταγωγή από τη Μυτιλήνη ο Γερμανός ήταν γεννημένος Αθηναίος. Άλλωστε μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά του στα Εξάρχεια και στη συνέχεια στην Kυψέλη. Οκτάχρονος μόλις ο Γερμανός έβγαλε την πρώτη του εφημερίδα με την μητέρα του να υπογράφει ένα ερωτικό διήγημα.

O χειρότερος μαθητής της τελευταίας πεντηκονταετίας στα θετικά μαθήματα για τη Βαρβάκειο σχολή, λένε, ο Γερμανός προτιμούσε να διαβάζει βιβλία και να βολτάρει στην Αθήνα τις ώρες των Μαθηματικών. “Mε τα μαθηματικά έχω τη σχέση που έχουν οι τυφλοί με τα χρώματα. Γι' αυτό το έσκαγα πάντα τις δύο πρώτες ώρες που είχαμε μαθηματικά και γυρνούσα στους δρόμους” έλεγε ο ίδιος που πέρασε από πλασιέ υφασμάτων σε υπάλληλο λογιστηρίου.

“Στη μάνα μου χρωστάω το παν, το ότι διάβαζα, ότι έγραφα, ότι απέκτησα σε τρία χρόνια δύο βαθμούς μυωπίας” έλεγε ο ίδιος. Άλλωστε η μητέρα του ήταν και εκείνη που τον παρότρυνε να δηλώσει συμμετοχή στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος που καθιέρωσε ο Mπάμπης Kλάρας στη Bραδυνή. Κέρδισε το δεύτερο βραβείο και ένα χρόνο μετά, το 1954 υπογράφει στην εφημερίδα “Ελευθερία” μια στήλη για φαρμακεία.

Έτσι ξεκίνησαν όλα. Μια καριέρα που πέρασε από εφημερίδες στην τηλεόραση στο μνημονικό του κόσμου. Ίσως όλα ήταν πεπρωμένο. Πως θα μπορούσε να καταφέρει λιγότερα κάποιος άντρας που είχε την τύχη να καλύψει για το παρθενικό του ρεπορτάζ την κηδεία του Nίκου Kαζαντζάκη στο Ηράκλειο;

Πολυγραφότατος και πολυμήχανος ο Φρέντυ Γερμανός των τηλεοπτικών και δημοσιογραφικών επιτυχιών, εξέδωσε 29 βιβλία από το 1964 ως το 2000. Έφυγε από τη ζωή απρόσμενα στα 65 του χρόνια, την Παρασκευή 21 Μαΐου 1999, νικημένος σε μικρό χρονικό διάστημα από γενικευμένη κακοήθη νεοπλασία.

O Φρέντυ για το Γερμανό

Αυτά είναι μερικά από τα λόγια του που μοιάζουν επίκαιρα, ένα αλατοπίπερο στην μαζική, αυτοματοποιημένη δημοσιογραφία του σήμερα.

Ιστορικό σκίτσο του Κυρ για τον Φρέντυ και την Αλίκη (πηγη: Facebook)

“Το πρόβληµα της Ενωµένης Αριστεράς σήµερα είναι πώς να µείνει ενωµένη και πώς να µείνει αριστερά”.

“Όλοι οι Έλληνες πάσχουν από το σύνδροµο του αυτοκινήτου. Όλοι, εκτός από µένα που είµαι Γερµανός”.

“ Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τον πολιτισµό. Έκτοτε αναζητά το παιδί της σε βουνά και σε λαγκάδια, χωρίς να το βρίσκει. ∆εν θα το βρει ποτέ. Το παιδί µας τελείωσε”.

“Κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο δεν ξέρω αν έχω γράψει παραµύθι ή εφιάλτη”.

“O πολιτισµός στην Ελλάδα, αφότου έγινε υπουργείο, ακολουθεί το παράδειγµα των δηµοσίων υπαλλήλων. Απεργεί”.

“Όλοι οι Έλληνες είναι λίγο συγγραφείς, εκτός από µερικούς συγγραφείς”.

“H Eλλάδα είναι µια σχετικά µικρή χώρα. Παρ' όλα αυτά, οι µισοί Έλληνες µισούν τους άλλους µισούς. Tο µίσος είναι το εθνικό χόµπυ της φυλής. Xωρίς µίσος ο Έλληνας είναι µισό”.

“Ξεκίνησα για να γίνω συγγραφέας, αλλά στο δρόµο έκανα δύο λάθη: έγινα δηµοσιογράφος κι έκανα τηλεόραση. Τώρα που το ξανασκέφτοµαι ήταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω µπλουζ κι όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ! Τι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Χορεύεις ροκ όσο καλύτερα µπορείς! Η ζωή όµως ήταν καλή µαζί µου. Εδώ και κάµποσα χρόνια η ορχήστρα παίζει και πάλι µπλουζ...”

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης