Γκαμπριέλ Ζέβιν: Ένα νέο μυθιστόρημα για τη φιλία, το gaming και την αέναη επανεκκίνηση

Η Γκαμπριέλ Ζέβιν, η Αμερικανίδα συγγραφέας που έχει υπογράψει αρκετές λογοτεχνικές επιτυχίες, επιστρέφει με το δέκατο μυθιστόρημά της, «To Αύριο, και το Αύριο, και το Αύριο», ένα έργο που εξερευνά τις δυνατότητες του ψηφιακού κόσμου και τη δύναμη της ανθρώπινης σύνδεσης. Το βιβλίο ήδη προετοιμάζεται για τη μεγάλη οθόνη από την Paramount.

Η ιστορία ακολουθεί τους Σαμσόν Μέιζερ και Σάντι Γκριν, δύο φοιτητές που ξανασυναντιούνται τυχαία μετά από χρόνια και ξεκινούν μια δημιουργική συνεργασία στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών.

Η σχέση τους, μακριά από τα κλισέ του ρομαντισμού, είναι μια ένωση μυαλών και δημιουργικότητας. Όπως σημειώνει η Ζέβιν, «οι αληθινοί συνεργάτες είναι σπάνιοι».

Ένα μεσημέρι του Δεκέμβρη, στο Κέμπριτζ της Μασσαχουσέττης, ο Σαμ, φοιτητής στο Χάρβαρντ, συναντά στην αποβάθρα του μετρά την παλιά του φίλη τη Σέιντι, που σπουδάζει στο ΜΙΤ. Έχουν να μιλήσουν πάνω από δέκα χρόνια, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν το ξεκίνημα της φιλίας τους, στην Καλιφόρνια, στο παιδιατρικό νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο Σαμ μετά από τροχαίο δυστύχημα και όπου η Σέιντι επισκεπτόταν την καρκινοπαθή αδελφή της. Το κοινό τους πάθος για τα videogames τούς είχε φέρει κοντά, οι δρόμοι τους όμως χώρισαν εξαιτίας μιας εφηβικής παρεξήγησης.

Η απρόσμενη αυτή συνάντηση ξυπνά μέσα τους έντονη νοσταλγία και σηματοδοτεί την αρχή μιας θρυλικής συνεργασίας στον συναρπαστικό χώρο του gaming. Προτού αποφοιτήσουν από το πανεπιστήμιο, ο Σαμ και η Σέιντι σχεδιάζουν το Ichigo, το οποίο γίνεται τεράστια εμπορική επιτυχία και κάνει αίσθηση στην κοινότητα των gamers.

Ο πλούτος και η φήμη δε θα τους προστατεύσουν ούτε από τις παγίδες της υπέρμετρης φιλοδοξίας, της ζήλιας και του μεταξύ τους ανταγωνισμού ούτε από τις προδοσίες και τις προσωπικές τραγωδίες που τους επιφυλάσσει η ζωή.

Το βιβλίο θίγει θέματα όπως η ελευθερία που προσφέρει το παιχνίδι σε όσους νιώθουν περιορισμένοι από το σώμα τους ή την κοινωνία, αλλά και τα ασαφή όρια μεταξύ πραγματικότητας και εικονικού κόσμου.

Μέσα από το multiplayer παιχνίδι «Pioneers», οι πρωταγωνιστές εκφράζουν όσα δεν μπορούν να πουν στην πραγματική τους ζωή.

Η Ζέβιν, με λόγο προσιτό και ευαίσθητο, αποδεικνύει ότι το παιχνίδι και η λογοτεχνία δεν απέχουν όσο νομίζουμε.

Το «To Αύριο, και το Αύριο, και το Αύριο» είναι ένα απολαυστικό, βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα που μας θυμίζει ότι, όπως στα παιχνίδια, έτσι και στη ζωή, πάντα υπάρχει μια δεύτερη ευκαιρία.