Φεστιβάλ Επιδαύρου 2025: Μια σεζόν με παγκόσμιες πρεμιέρες και διεθνείς συνεργασίες

Με ένα ρεπερτόριο που ανανεώνει τον διάλογο με την αρχαία ελληνική τραγωδία και εισάγει σύγχρονα πολιτικά και υπαρξιακά ερωτήματα, το Φεστιβάλ Επιδαύρου 2025 αποδεικνύει για ακόμα μία φορά ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα του διεθνούς θεατρικού χάρτη.

Το πρόγραμμα του φετινού καλοκαιριού περιλαμβάνει οκτώ μεγάλες παραγωγές στο Αρχαίο Θέατρο και πολυσυζητημένες παραστάσεις στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου, προσκαλώντας το κοινό σε μια καλλιτεχνική εμπειρία που ξεπερνά τα σύνορα και τις εποχές.

Ένα από τα πλέον καινοτόμα εγχειρήματα της χρονιάς είναι το «ζ – η – θ, ο ξένος» (11–12 Ιουλίου), συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ και του ΘΟΚ. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, σε μια ιδιοσυγκρασιακή σκηνοθετική πρόταση, αντλεί υλικό από την «Οδύσσεια» και άλλες αρχαίες πηγές για να μιλήσει για τη φιγούρα του Οδυσσέα ως αιώνιου «ξένου», του ανθρώπου που δεν ανήκει πουθενά.

Στις 19 Ιουλίου, η Επίδαυρος μετατρέπεται σε συμφωνική αίθουσα. Ο διεθνούς φήμης μαέστρος διευθύνει την Ορχήστρα Utopia σε έργα του Μάλερ, ενώ η σοπράνο Ρέγκουλα Μίλεμαν φέρνει έναν λυρικό τόνο στο αρχαίο θέατρο.

Η πληθωρική μουσική προσωπικότητα του πολυβραβευμένου αρχιμουσικού θα συναντηθεί με το μεγαλείο του κορυφαίου Αυστριακού μουσουργού της ύστερης ρομαντικής μουσικής, στη δημοφιλέστερη συμφωνία του.

Ο Γιάννης Χουβαρδάς, σε μια διπλή πρόταση (25–26 Ιουλίου), παρουσιάζει τους δύο Οιδίποδες του Σοφοκλή – τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» – σε μία ενιαία παράσταση, αποτυπώνοντας την πορεία του ήρωα από την ύβρη στην κάθαρση. Η παράσταση αποτελεί εορτασμό για τα 50 χρόνια σκηνοθετικής του πορείας.

Ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα γεγονότα της χρονιάς είναι η εμφάνιση της Ζιλιέτ Μπινός στην Επίδαυρο. Στο «Ο όρκος της Ευρώπης» (1–2 Αυγούστου), ο Λιβανο-Καναδός Wajdi Mouawad συνυφαίνει αρχαίες και σύγχρονες ιστορίες σε μια παράσταση που διερευνά την ιδέα της Ευρώπης ως γεωπολιτικού και πολιτισμικού χώρου, φωτίζοντας το πρόσωπο της γυναίκας μέσα στις συγκρούσεις του χρόνου.

Η Μαρία Πρωτόπαππα επιστρέφει στο Φεστιβάλ σκηνοθετώντας την «Ανδρομάχη» (8–9 Αυγούστου) του Ευριπίδη, δίνοντας έμφαση στη θέση των ηττημένων της Ιστορίας και ιδιαίτερα στη γυναικεία εμπειρία του πολέμου και της υποταγής.

Η «Ορέστεια» του Θόδωρου Τερζόπουλου (22–23 Αυγούστου) επανέρχεται στο αργολικό θέατρο μετά την περυσινή της επιτυχία, ολοκληρώνοντας τον φετινό κύκλο με μια υποβλητική, σωματική ανάγνωση της αριστοτελικής τριλογίας.

Το σύγχρονο βλέμμα του Μικρού Θεάτρου

Παράλληλα, το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου φιλοξενεί νέες φωνές και τολμηρά έργα που συνομιλούν με την αρχαία γραμματεία και την πολιτική επικαιρότητα.

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου παρουσιάζονται φέτος τρεις ξεχωριστές παραγωγές που αντλούν έμπνευση από το Αρχαίο Δράμα. Η μουσική παράσταση «Ιαχές» με τον Χρήστο Στέργιογλου και τον Αλέξανδρο Δράκο Κτιστάκη εξερευνά το θέμα της σκλαβιάς και του ξεριζωμού μέσα από ποίηση και πρωτότυπη μουσική.

Η ταινία «Ηλέκτρα 7», μια συμπαραγωγή του Φεστιβάλ και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, προσεγγίζει τη Σοφόκλεια Ηλέκτρα με τη ματιά επτά σύγχρονων σκηνοθετών.

Τέλος, οι μονολογικές παραστάσεις «Δεξιά της κοίτης» και «Συνεδρία πολέμου», εμπνευσμένες από τον Οιδίποδα επί Κολωνώ και τη Λυσιστράτη αντίστοιχα, φωτίζουν διαχρονικά θέματα με σύγχρονη γλώσσα και ματιά.

Ένα φεστιβάλ χωρίς κωμωδία, αλλά με ένταση και βάθος

Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός ότι το φετινό πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει καμία κωμωδία, επιλογή που υπογραμμίζει τη διάθεση των διοργανωτών να εστιάσουν στα μεγάλα υπαρξιακά και κοινωνικά ερωτήματα που θέτουν οι τραγωδίες. Η Επίδαυρος του 2025 είναι σκοτεινή, αλλά και φωτεινή ως προς τη δύναμη του καλλιτεχνικού λόγου που παραμένει ζωντανός και καίριος.

Το Φεστιβάλ Επιδαύρου 2025 αναδεικνύει, μέσα από τις επιλογές του, τον διαχρονικό ρόλο του αρχαίου δράματος ως εργαλείου κατανόησης της ανθρώπινης μοίρας, αλλά και ως μέσου πολιτικής και κοινωνικής αυτογνωσίας.