Ο τουρισμός «φαντασμάτων» στην Ιαπωνία: Από τα μάνγκα στα στοιχειωμένα σπίτια

Η παράδοση αυτή έχει βαθιές ρίζες στη θρησκεία του Σίντο, η οποία διδάσκει ότι όλα τα όντα και τα αντικείμενα έχουν πνεύμα.

Σύμφωνα με τον μύθο, όσοι πεθαίνουν με ανεκπλήρωτες επιθυμίες ή με τραγικό τρόπο, συνεχίζουν να «στοιχειώνουν» τον τόπο όπου έχασαν τη ζωή τους. Από την περίοδο Έντο μέχρι σήμερα, οι ιστορίες για φαντάσματα αποτελούν κομμάτι της καθημερινής ζωής – και πλέον εμπορικό προϊόν.

Περιηγήσεις σε σημεία όπου συνέβησαν τραγικά γεγονότα, όπως το Μνημειακό Δάσος στην Ιουάτε ή το διαβόητο Δάσος Αοκιγκαχάρα, προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Ακόμη και οι γειτονιές του Τόκιο έχουν εντάξει στο τουριστικό τους «μενού» σκοτεινές αφηγήσεις.

Η εμμονή αυτή έχει περάσει και στην αγορά ακινήτων. Τα λεγόμενα Wake-Ari Bukken – σπίτια με ιστορικό θανάτου – πωλούνται έως και 80% φθηνότερα. Παρά το στίγμα που τα συνοδεύει, πολλοί τα επισκέπτονται αναζητώντας μια «στοιχειωμένη εμπειρία».

Στην εποχή των social media, όπου το διαφορετικό μετατρέπεται σε τάση, ο τουρισμός φαντασμάτων φαίνεται να κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο κοινό.

Όμως, ηθικά και πολιτισμικά ερωτήματα παραμένουν: πρόκειται για μια μορφή σκοτεινού τουρισμού που εκμεταλλεύεται τον θάνατο, ή για μια παράδοση που απλώς προσαρμόστηκε στη σύγχρονη εποχή;