Μετά από 25 χρόνια, οι Rolling Stones «δίνουν το πράσινο φως» στον Fatboy Slim

Για ένα τέταρτο του αιώνα, το Satisfaction Skank αποτελούσε το πιο καταδιωγμένο – αλλά και το πιο λατρεμένο – bootleg της ηλεκτρονικής μουσικής. Ο Norman Cook, γνωστός παγκοσμίως ως Fatboy Slim, είχε φτιάξει τη μίξη για προσωπική χρήση στα live του, συνδυάζοντας το riff του «(I Can’t Get No) Satisfaction» των Rolling Stones με το δικό του «The Rockafeller Skank». Η ιδέα γεννήθηκε από… ανία. Όπως έχει δηλώσει, βαρέθηκε να παίζει την αρχική βερσιόν και αποφάσισε να τη «πειράξει» για να κάνει πιο εκρηκτικό το φινάλε των εμφανίσεών του.

Η μίξη έγινε αμέσως μυστικό όπλο στα DJ sets του. Κανείς άλλος δεν την είχε και το κοινό παραληρούσε. Σύντομα, ωστόσο, άρχισε να κυκλοφορεί ανεπίσημα σε Napster, Kazaa και μεταγενέστερα σε bootleg βινύλια, συχνά ηχογραφημένα κατευθείαν από τις εκπομπές του στο BBC Radio 1. Ακόμη και ο ίδιος ο Cook παραδέχτηκε πως αγόρασε παράνομα αντίγραφα.

Παρά την τεράστια δημοφιλία του, το κομμάτι δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει επίσημα – οι Rolling Stones αρνούνταν σταθερά να δώσουν άδεια χρήσης του δείγματος. Ακόμη και όταν κάποτε ο Μικ Τζάγκερ του τηλεφώνησε για να του πει ότι του άρεσε η μίξη, η απάντηση της διοίκησης της μπάντας παρέμεινε εμφατικό «όχι». Το σχέδιο να μπει το Satisfaction Skank ως b-side στη remix κυκλοφορία του «Sympathy For The Devil» κατέρρευσε επίσης.

Κι όμως, 25 χρόνια μετά, η απόφαση ήρθε από την πλευρά των Stones. Όχι μόνο έδωσαν άδεια, αλλά παρέδωσαν και τις αυθεντικές master ταινίες, ώστε ο Cook να αναδημιουργήσει τη μίξη σε υψηλότερη ποιότητα. Η αλλαγή αυτή εντάσσεται στη γενικότερη πιο «ανοιχτή» στάση τους απέναντι στη δευτερογενή χρήση της μουσικής τους – χαρακτηριστική ήταν και η ιστορική απόφασή τους το 2019 να επιστρέψουν τα δικαιώματα του «Bittersweet Symphony» στον Ρίτσαρντ Άσκροφτ.

Το Satisfaction Skank, βέβαια, είχε ήδη γίνει θρύλος. Εδώ και 25 χρόνια αποτελεί σταθερό κομμάτι των ζωντανών εμφανίσεων του Fatboy Slim, παρότι εκείνος δεν θυμάται καν πότε το έπαιξε πρώτη φορά – όπως παραδέχεται, περισσότερο «φταίει» ο τρόπος ζωής του τότε παρά η απουσία σημασίας.

Το timing της κυκλοφορίας συμπίπτει με την πιο ενεργή χρονιά της καριέρας του Cook. Με 115 συναυλίες σε όλο τον κόσμο, την έκδοση του πρώτου του βιβλίου It Ain’t Over… ’Til the Fatboy Sings, και την επέκταση του προγράμματος DJ workshops για ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας, ο 62χρονος δείχνει πως όχι μόνο δεν σκοπεύει να αποσυρθεί, αλλά ζει μια δεύτερη νεότητα. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «πήρα μια γεύση συνταξιοδότησης στην καραντίνα και δεν μου άρεσε καθόλου. Νομίζω πως θα δουλεύω μέχρι να πέσω».

Το 2026 θα τον βρει με περιοδείες στην Ασία, την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και με την επιστροφή του Big Beach Boutique στο Μπράιτον. Και φυσικά, με την επίσημη κυκλοφορία ενός κομματιού που για χρόνια μόνο ψιθυριζόταν, ανταλλάσσονταν κρυφά αρχεία και άναβαν φωτιές στα dancefloors.