Οι 10 ταινίες που σημάδεψαν το 2025: Από τον «Φρανκενστάιν» έως το «One Battle After Another»

Το 2025 ήταν μια χρονιά αντιθέσεων για την έβδομη τέχνη.

Η απώλεια σημαντικών δημιουργών όπως ο Ντέιβιντ Λιντς σημάδεψε την αρχή της χρονιάς, ενώ προς το τέλος της καταιγιστικές ειδήσεις για συγχωνεύσεις κολοσσών, απολύσεις και την επέλαση της τεχνητής νοημοσύνης δημιούργησαν ένα κλίμα ανασφάλειας για το μέλλον της δημιουργικής κοινότητας.

Παρ’ όλα αυτά, μέσα στην αβεβαιότητα γεννήθηκαν ταινίες που θύμισαν γιατί το σινεμά αποτελεί χώρο ελπίδας, αντίστασης και βαθιάς συγκίνησης.

Οι δημιουργοί έδωσαν φωνή στο προσωπικό και το πολιτικό, στο φανταστικό και το ρεαλιστικό, υφαίνοντας ιστορίες που αντηχούν πολύ πέρα από τη διάρκεια προβολής τους.

Από γοτθικούς ήρωες σε ερειπωμένα κάστρα μέχρι μητέρες που παλεύουν με τις σκιές του μυαλού τους, και από επαναστάτες που αναζητούν δικαιοσύνη μέχρι τη διαχρονική φρίκη που αφήνει πίσω της η ιστορία, οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς προσφέρουν ένα πανοραμικό βλέμμα στη σύγχρονη ανθρώπινη κατάσταση.

Αυτές είναι οι 10 κορυφαίες ταινίες του 2025, όπως αναδείχθηκαν από τη διεθνή κριτική.

10. Mickey 17 – Η επιστροφή του Μπονγκ Τζουν-χο στη μεγάλη αλληγορία

Ο Μπονγκ Τζουν-χο παραδίδει μια σκηνοθετική γροθιά ενάντια στον σύγχρονο κυνισμό, με τον Ρόμπερτ Πάτινσον να ενσαρκώνει έναν εργαζόμενο-κλώνο που γεννιέται και πεθαίνει ατελείωτα σε έναν εξαντλητικό μετααποκαλυπτικό κύκλο. Με υπόγειο χιούμορ, κοινωνική ειρωνεία και τρυφερότητα, ο σκηνοθέτης δημιουργεί μια ιστορία που θυμίζει πως ακόμα και σε έναν κόσμο έτοιμο να μας αντικαταστήσει, η ζωή μπορεί να ξαναβρεί το νόημά της.

9. Nickel Boys – Η μνήμη ως τραύμα και λύτρωση

Ο Ράμελ Ρος μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα του Κόλσον Γουάιτχεντ, συνδυάζοντας ποίηση, ρεαλισμό και μια πρωτοποριακή κινηματογραφική γλώσσα.

Μέσα από τα μάτια δύο αγοριών που υφίστανται τη βαρβαρότητα ενός άθλιου αναμορφωτηρίου, η ταινία εξετάζει πώς το παρελθόν χαράσσεται στο σώμα και στις επόμενες γενιές.

8. Bugonia – Η πιο σκοτεινή αλληγορία του Γιώργου Λάνθιμου

Ο Γιώργος Λάνθιμος επιστρέφει με μια ιστορία απελπισίας και ηθικής σύγχυσης. Ο Τζέσε Πλέμονς και η Έμμα Στόουν συγκρούονται σε ένα φιλμ όπου η παράνοια, η πίστη και η εκδίκηση μπλέκονται επικίνδυνα. Το αποτέλεσμα θυμίζει ότι η πραγματικότητα μπορεί να είναι πιο φρικτή από κάθε επιστημονική φαντασία.

7. Nosferatu – Ένα γοτθικό όνειρο από τον Ρόμπερτ Έγκερς

Ο Έγκερς επιστρέφει στις ρίζες του τρόμου, παραδίδοντας μια ανατριχιαστική και ποιητική αναβίωση του κλασικού μύθου. Η Λίλι-Ρόουζ Ντεπ υποδύεται μια ηρωίδα που βλέπει την επιθυμία και τον φόβο να συγχέονται στο πρόσωπο του Μπιλ Σκάρσγκαρντ ως Κόμη Όρλοκ.

6. One Battle After Another – Η επανάσταση της Τεγιάνα Τέιλορ

Ο Πολ Τόμας Άντερσον υπογράφει μια εκρηκτική πολιτική και οικογενειακή τραγωδία.

Η Τεγιάνα Τέιλορ παραδίδει μία από τις ερμηνείες της χρονιάς, ενσαρκώνοντας μια μητέρα που παλεύει για δικαιοσύνη, αντικρίζοντας παράλληλα τις συνέπειες των ίδιων της των επιλογών.

5. The Shrouds – Ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ μιλά για το πένθος όπως κανείς άλλος

Ο Καναδός δημιουργός επιστρέφει με μια προσωπική, σχεδόν σωματική εξερεύνηση του πένθους. Ο Βενσάν Κασέλ δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία ως άνδρας που δεν μπορεί να αποχωριστεί τη νεκρή σύζυγό του, δημιουργώντας μια τεχνολογία που του επιτρέπει να παρακολουθεί τη φθορά του σώματός της.

4. Die My Love – Η Τζένιφερ Λόρενς σε έναν ρόλο-γροθιά

Η Λιν Ράμσεϊ σκηνοθετεί ένα βαθιά ρεαλιστικό πορτρέτο ψυχικής κατάρρευσης, με την Τζένιφερ Λόρενς σε μία από τις πιο ωμές και συγκλονιστικές ερμηνείες της καριέρας της. Μια ιστορία μητρότητας, θυμού και αποξένωσης που αρνείται να χαρίσει εύκολες λύσεις.

3. It Was Just an Accident – Η αγωνία της λογοκρισίας στο Ιράν

Ο Τζαφάρ Παναχί επιστρέφει με μια ταινία που δεν θα μπορούσε να έχει γυριστεί υπό άλλες συνθήκες. Το φιλμ αντικατοπτρίζει τη σύγχυση, τον φόβο και την παραμόρφωση της αλήθειας σε μια κοινωνία υπό καταπίεση. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο που συνδυάζει προσωπική μαρτυρία και πολιτική καταγγελία.

2. The Brutalist – Μια αμερικανική τραγωδία

Ο Μπρέιντι Κόρμπετ υπογράφει ένα φιλμ-κολοσσό που εξετάζει τη μετανάστευση, την ταυτότητα και την εξουσία.

Ο Αντριέν Μπρόντι ενσαρκώνει έναν αρχιτέκτονα και επιζώντα στρατοπέδου συγκέντρωσης που ψάχνει να ξαναχτίσει τη ζωή του στην Αμερική, μόνο για να βρεθεί σε έναν νέο labirinto εξουσίας.

1. Frankenstein – Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο συνομιλεί με τη Μέρι Σέλεϊ

Η κορυφαία ταινία της χρονιάς είναι ένα πάθος, ένα έργο τέχνης και μια αγάπη επιστολή στο γοτθικό πνεύμα της Σέλεϊ.

Ο Όσκαρ Άιζακ και ο Τζέικομπ Ελορντι πρωταγωνιστούν σε μια ιστορία που βλέπει το τέρας όχι ως απειλή αλλά ως αντανάκλαση της ανθρώπινης ψυχής.

Ο ντελ Τόρο παραδίδει το πιο ώριμο, τρυφερό και μεγαλοπρεπές έργο της καριέρας του.