Γρηγόρης Βαλτινός: Σιχαίνομαι τους δημαγωγούς και τους προβοκάτορες, τους τσάμπα μάγκες

Με μια διαδρομή που εκτείνεται από την Επίδαυρο έως τα μεγάλα τηλεοπτικά πλατό και από τη σκηνοθεσία μέχρι το μιούζικαλ, ο Βαλτινός μιλά με διαύγεια και παλμό για το θέατρο, την κοινωνία, την πολιτική, την τέχνη και -κυρίως- για τη ζωή.

Ανατρέχει στα παιδικά του χρόνια, στους χωρισμένους γονείς του και στα αδέρφια του -αλλά πάνω απ’ όλα, στη μητέρα του. Τη γυναίκα που τον μεγάλωσε μόνη, τον στήριξε και τον θαύμασε όσο κανείς. «Δεν θα γινόμουν τίποτα από αυτά που κατάφερα, αν δεν είχα τη μητέρα μου. Από εκείνη πήρα την επιλογή στο αίσθημα, στο συναίσθημα. Για μένα, το αίσθημα είναι περιουσία». Θυμάται με συγκίνηση τη μητέρα του να κάθεται στις πρώτες σειρές και να λέει στους διπλανούς της: «Είναι γιος μου».

Μιλά για την τέχνη ως πράξη πολιτική, αλλά όχι κομματική: «Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πολιτικό ον -όχι πολιτικοποιημένο. Το θέατρο καυτηριάζει όσα συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή». Καταγγέλλει τη δημαγωγία, τον λαϊκισμό, την εκμετάλλευση της άγνοιας του λαού. «Σιχαίνομαι τους τσάμπα μάγκες, αυτούς που εκμεταλλεύονται την άφελεια και την έλλειψη μόρφωσης. Δεν μπορείς να καταργήσεις τη Βουλή και να πεις στον λαό να αυτοδιοικηθεί. Θα γίνει χάος».

Πιστεύει ότι η κρίση μάς έκανε πιο κυνικούς και πιο αγράμματους. Όπως λέει, για να υπηρετήσεις πραγματικά την τέχνη, πρέπει πρώτα να έχεις μορφωθεί. «Αναγκάστηκα να διαβάσω περισσότερο, να αποκτήσω κριτική ικανότητα. Πώς “πετάς” ένα έργο στον κόσμο, αν δεν έχεις προχωρήσει πνευματικά ο ίδιος;» Για εκείνον, το θέατρο και η ζωή είναι συγκοινωνούντα δοχεία. «Η σχέση είναι αμφίδρομη και ανακυκλούμενη». Αντίθετα, η τηλεόραση απαιτεί ταχύτητα και σκληρή αυτοπειθαρχία: «Στην τηλεόραση δεν υπάρχουν πρόβες. Είναι ο καθείς και τα όπλα του».

Ο ίδιος, μάλιστα, τον χειμώνα, θα πρωταγωνιστήσει στο έργο των Jeffrey Hatcher και Mitch Albom, «ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΙ», βασισμένο στο παγκόσμιο best seller "Tuesdays with Morrie". Πρόκειται για μια βαθιά ανθρώπινη και αληθινή ιστορία που δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τη συγκινητική σχέση ανάμεσα στον Morrie Schwartz, έναν χαρισματικό καθηγητή κοινωνιολογίας, και στον πρώην μαθητή του, που επιστρέφει κοντά του λίγο πριν το τέλος.

Σε όλα, επιμένει: «Αν δεν εξελίσσομαι, βαριέμαι». Γιατί η τέχνη, όπως και η ζωή, είναι μια διαρκής πορεία. Και ο καλλιτέχνης πρέπει να μπαίνει ώριμος μέσα της. Πιστεύει ότι η ενσυναίσθηση είναι η πιο σημαντική αρετή του ανθρώπου. Και μέσα από αυτή τη συνέντευξη αποκαλύπτεται όχι μόνο ο σπουδαίος ηθοποιός, αλλά και ο στοχαστής, ο γιος, ο πολίτης -ο άνθρωπος.

Για να μην χάνετε κανένα επεισόδιο της σειράς The Greatest Stories, ακολουθήστε μας στο Spotify και στα Apple Podcasts ή ακούστε μας μέσα από το CNN GREECE στο YouTube και στο cnn.gr.