Κριστιάν Αμανπούρ: «Οι δημοσιογράφοι χρειάζονται σήμερα περισσότερη προστασία από ποτέ»

Η εμπειρία δίδαξε την Αμανπούρ πολλά πράγματα. Όπως τη σπουδαιότητα της αλληλεγγύης με τους συναδέλφους της, κάποιοι από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους όχι στη μάχη αλλά ως στοχευμένα θύματα. Η ίδια μετέφερε τις ανησυχίες της στην Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων (Committee to Protect Journalists. CPJ), η οποία προσπαθεί να προστατεύσει την ελευθερία του Τύπου παγκοσμίως.

«Χρειαζόμαστε μια προστατευτική δύναμη γύρω μας, επειδή η δημοσιογραφία γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη χρόνο με το χρόνο», λέει η Αμανπούρ. «Περισσότεροι δημοσιογράφοι πέφτουν θύματα απαγωγών, τραυματίζονται και σκοτώνονται. Πρόκειται για επιτηδευμένη επίθεση εναντίον της δημοσιογραφίας σε όλον τον κόσμο».

Τουλάχιστον 34 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν το 2018, σχεδόν διπλάσιοι από την προηγούμενη χρονιά, σύμφωνα με το συγκεκριμένο φορέα. Άλλοι 19 σκοτώθηκαν σε μάχες, ή καλύπτοντας βίαια γεγονότα. Περισσότεροι από 250 φυλακίστηκαν.

Η Αμανπούρ βρίσκεται στο διοικητικό Συμβούλιο του CPJ από το 2005, «δανείζοντας» την εμπειρία της και τη φήμη της στην προστασία των συναδέλφων της που βρίσκονται σε κίνδυνο και δεν είναι τόσο διάσημοι όσο εκείνη. Η ίδια δεν το βρίσκει και τόσο παράξενο που η βία εναντίον των δημοσιογράφων αυξάνεται. Μιλάμε άλλωστε για έναν κόσμο στον οποίο ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη ισχύ, ο Ντόναλντ Τράμπ, χρησιμοποιεί αυτή την ισχύ για να σιγάσει τα ΜΜΕ, τα οποία αποκαλεί «εχθρούς του λαού». Πέρυσι, ένας άντρας σκότωσε πέντε ανθρώπους στην αίθουσα σύνταξης της εφημερίδας Capital Gazette, του Μέριλαντ, φέρνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες δίπλα στο Μεξικό στην τέταρτη θέση των πιο επικίνδυνων για τους δημοσιογράφους χωρών στον κόσμο.

«Όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών επιτίθεται στους δημοσιογράφους σε μια χώρα στην οποία το δικαίωμα του λόγους προστατεύεται από το Σύνταγμα, τι να περιμένεις από χώρες στις οποίες κυβερνούν αυταρχικοί δικτάτορες», λέει η Αμανπούρ. «Σε πολλές χώρες θα προτιμούσαν να μας φυλακίσουν και να μας φιμώσουν και το κάνουν και η στάση του Τραμπ τους δίνει ένα επιπλέον άλλοθι. Κι έτσι η επικινδυνότητα του επαγγέλματος έχει αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία δύο χρόνια», συμπληρώνει».

Η δημοσιογράφος ανησυχεί πολύ και για τη διαρκή χρήση του όρου «fake news», τον οποίο θεωρεί και έναν τρόπο για να απορρίψει ο αναγνώστης/θεατής/ακροατής, όσα δεν του αρέσουν, ανεξάρτητα από την πραγματική αλήθεια. «Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η επίθεση στην αλήθεια, η επίθεση στα γεγονότα, η επίθεση στην εμπειρική απόδειξη», λέει. «Κατά τη γνώμη μου, η διαφορά ανάμεσα στη Δημοκρατία και τη δικτατορία, την ελευθερία και τον περιορισμό, είναι η αλήθεια και το ψέμα. Πρέπει να είμαστε πολύ ξεκάθαροι για τα όρια ανάμεσά τους».