Όσκαρ 2016: Ο Ρόκ είναι ροκ, ο ΝτιΚάπριο είναι πολιτικός και ο Ινιαρίτου είναι αντιπαθητικός

Μάθημα ένα: Ο Κρις Ροκ είναι σκληρός σαν ροκ

Ο Κρις Ροκ δεν άρεσε σε πολλούς -άδικα. Αποφασισμένος να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το ρόλο που του ανατέθηκε, απέδειξε γιατί επέμεινε να μην παραιτηθεί του ρόλου του ως οικοδεσπότης παρά τις παραινέσεις να μποϊκοτάρει την λευκή αυτή νύχτα από πολύ νωρίς. Από τον εναρκτήριο λόγο του μέσω του οποίου απευθύνθηκε σε πολλούς και πολλά.

“Είμαι εδώ στα Βραβεία της Ακαδημίας, γνωστά και ως τα Βραβεία Επιλογής των Λευκών Ανθρώπων” είπε στο ξεκίνημα του και συνέχισε να προκαλεί σχολιάζοντας με βιτριολικό χιούμορ αυτούς που τον παρότρυναν να μην εμφανιστεί (“Πώς γίνεται αυτοί που σου λένε να παραιτηθείς να είναι πάντα άνεργοι;”) και εκείνους που θύμωσαν για την έλλειψη διαφορετικότητας στις υποψηφιότητες. Πιο συγκεκριμένα την οικογένεια Γουίλ και Τζέιντα-Πίνκετ Σμιθ.

“Το να μποϊκοτάρει η Τζέιντα τα Οσκαρ είναι σαν να βγω και να πω εγώ ότι μποϊκοτάρω τα εσώρουχα της Ριάνα. Κανένας δεν με έχει καλέσει εκεί μέσα!” είπε.

“Η Τζέιντα είναι θυμωμένη επειδή ο άνδρας της ο Γουίλ δεν προτάθηκε για το “Concussion”. Το καταλαβαίνω, το καταλαβαίνω. Πες την αλήθεια Τζέιντα. Θύμωσες, γιατί είναι άδικο ότι ο Γουίλ δεν προτάθηκε παρότι ήταν τόσο καλός (στην ταινία). Ναι, έχεις δίκιο. Δεν ήταν όμως άδικο και το ότι ο Γουίλ πληρώθηκε 20 εκατ. δολάρια για το Wild Wild West;” πρόσθεσε. Μετά ζήτησε από όλους να θυμηθούν λίγο την ιστορία του ρατσισμού της Αμερικής.

“Το ’62 ή το ’63 οι μαύροι δεν διαμαρτύρονταν (για τα Όσκαρ). Γιατί; Επειδή, ξέρετε, εκείνη την περίοδο διαμαρτυρόμασταν για αληθινά πράγματα. Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με το να μας βιάζουν και να μας λιντσάρουν για να μας νοιάζει το ποιος κέρδισε το Όσκαρ φωτογραφίας. Ξέρετε, όταν η γιαγιά σου κρέμεται από ένα δέντρο, είναι πραγματικά δύσκολο να σε απασχολεί το βραβείο καλύτερου ξενόγλωσσου ντοκιμαντέρ μικρού μήκους” είπε προκαλώντας.

Επίσης ο Ροκ έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. “Γιατί (διαμαρτυρόμαστε) σε αυτά τα Οσκαρ; Γιατί τώρα; Είναι η 88η τελετή της Ακαδημίας, το οποίο σημαίνει πως όλο αυτό το πράγμα με την έλλειψη μαύρων υποψηφίων έχει συμβεί τουλάχιστον άλλες 71 φορές”.

Σε άλλο σημείο διευκρίνισε κατηγορηματικά: “Είναι ρατσιστές στο Χόλυγουντ; Φυσικά και είναι ρατσιστές στο Χόλυγουντ! Το Χόλυγουντ έχει τον ρατσισμό που έχουν οι αδελφότητες. Είναι σαν να σου λένε “Σε συμπαθούμε Ρόντα, αλλά δεν είσαι μέλος της αδελφότητας μας”. Έτσι είναι το Χόλυγουντ. Τα πράγματα όμως αλλάζουν”.
Μετά ο Ροκ θέλησε να αποσαφηνίσει τον πραγματικό λόγο της διαμαρτυρίας: “Θέλουμε οι μαύροι ηθοποιοί να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους λευκούς ηθοποιούς. Αυτό είναι όλο. Όχι μόνο μία φορά. Ο Λίο (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) κερδίζει από ένα σπουδαίο ρόλο κάθε χρόνο και, ξέρετε, όλοι εσείς παιδιά, παίρνετε σπουδαίους ρόλους συνέχεια. Τι γίνεται όμως με τους μαύρους ηθοποιούς;” αναρωτήθηκε.

Σε άλλο σημείο ενός λόγου που θέλει να τον αναγνώσεις ξανά και ξανά ο Ροκ είπε: “Σήμερα, στο αναμνηστικό βίντεο με τους καλλιτέχνες που πέθαναν αυτή τη χρονιά θα δείτε μόνο μαύρους που πυροβολήθηκαν από αστυνομικούς ενώ πήγαιναν στο σινεμά”

Τέλος, πριν ολοκληρώσει δικαίωσε το θεσμό αποδεικνύοντας ότι η διαφορετικότητα υπάρχει. “Θέλετε ποικιλομορφία; Έχουμε ποικιλομορφία. Παρακαλώ υποδεχτείτε την Έμιλι Μπλαντ και μία ακόμη πιο λευκή από αυτή, την Σαρλίζ Θερόν”.

Μάθημα δεύτερο: Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο είναι γεννημένος πολιτικός

Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο ενθουσίασε τους πάντες με το τρόπαιο που επιτέλους του δόθηκε. Μάλιστα η βράβευση του είναι και αυτή που ανακυκλώθηκε περισσότερο από κάθε άλλη στο Twitter τη βραδιά της 28ης Φεβρουαρίου. Εαν όμως υπήρχε κάτι που τον δικαίωσε στα μάτια των ενήλικων παρατηρητών μιας ιδιαίτερα φορτισμένης τελετής ήταν ο ευχαριστήριος λόγος του που ήταν ουσιαστικά ακτιβιστικός.

“Η παραγωγή της ταινίας έπρεπε να μετακινηθεί στο νοτιότερο άκρο του πλανήτη για να βρει χιόνι. Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική και συμβαίνει τώρα. Είναι η πιο άμεση απειλή που αντιμετωπίζουν όλα τα είδη ζωής και είναι ανάγκη να δουλέψουμε συλλογικά. Πρέπει να υποστηρίξουμε τους ηγέτες σε ολόκληρο τον κόσμο, που δεν υποστηρίζουν τις μεγάλες εταιρίες που μολύνουν το περιβάλλον, αλλά μιλούν για την προστασία όλης της ανθρωπότητας.Πρέπει να στηρίζουμε ηγέτες από όλον τον κόσμο που δεν μιλούν για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά που μιλούν για όλη την ανθρωπότητα, να μιλήσουμε για τους ιθαγενείς και τα δισεκατομμύρια των μη προνομιούχων που θα επηρεαστούν περισσότερο από την κλιματική αλλαγή. Για τα παιδιά των παιδιών μας και για όλους εκείνους που οι φωνές τους πνίγηκαν από τις πολιτικές της απληστίας. Σας ευχαριστώ όλους για αυτό το απίστευτο βραβείο σήμερα. Ας μην παίρνουμε αυτόν τον πλανήτη ως δεδομένο. Δεν παίρνω αυτό που συνέβη σήμερα εδώ ως δεδομένο” είπε ο 41χρονος γράφοντας ιστορία.

Μάθημα τρίτο: Ο Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ινιαρίτου είναι οριακά αντιπαθητικός

Καθώς η Τζένι Μπίβαν περπατούσε προς τη σκηνή για να παραλάβει το Όσκαρ Καλύτερων Κοστουμιών για τη δουλειά της στο Mad Max: Fury Road ο σκηνοθέτης από το Μεξικό αρνήθηκε να χειροκροτήσει τη δικαίωση της εξαιρετικής δουλειάς της. Ο Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ινιαρίτου προτίμησε να ρίξει υποτιμητικό βλέμμα και να σταυρώσει τα χέρια του σχολιάζοντας την εμφάνιση μιας γυναίκας που έτσι και αλλιώς έχει διευκρινίσει ότι δεν την ενδιαφέρει να κάνει την ωραία, την ενδιαφέρει να ντύνει τον κινηματογράφο με τα οράματα που θέλει να περάσει στο κοινό.

Μάθημα τέταρτο: O Σαμ Σμιθ πρέπει να μελετήσει ξανά την LGBT ιστορία στις βραβεύσεις των Όσκαρ

Με το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού, έφυγε από την 88η τελετή απονομής, o Sam Smith, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής. Ο 23χρονος βραβεύτηκε για τη σύνθεση του μουσικού θέματος Writings on the Wall της ταινίας Spectre και ανέβηκε συγκινημένος να παραλάβει το βραβείο του. “Στέκομαι απόψε το βράδυ μπροστά σας, ως ένας υπερήφανος gay άνδρας. Πριν από έναν μήνα περίπου διάβασα ένα άρθρο στο οποίο ο Sir Ian McKellen, είπε ότι κανένας από όσους έχουν παραδεχτεί ανοιχτά ότι είναι gay δεν έχει κερδίσει το Όσκαρ. Σε αυτή την περίπτωση, θα ήθελα να αφιερώσω το βραβείο στην LGBT κοινότητα όλου του κόσμου” είπε ο 23χρονος Σαμ Σμιθ στον ευχαριστήριο λόγο του για το Όσκαρ Καλύτερου τραγουδιού όμως έκανε λάθος.

Ίσως αγνοούσε ότι και ο Dustin Lance Black που κέρδισε Όσκαρ Σεναρίου για την ταινία Milk το 2008 και ο Alan Ball, που βραβεύτηκε για το Καλύτερο Σενάριο της ταινίας American beauty το 2000 και ο Έλτον Τζον που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού με το Circle Of Life για τον Βασιλιά των Λιονταριών το 1994 και ο Sir John Gielgud που κέρδισε το Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλουγια την ερμηνεία του στη ταινία Arthur , το 1981, ήταν όλοι ανοιχτά gay. Ή ίσως όντως είχε πιει περισσότερο από όσο θα έπρεπε.

Μάθημα πέμπτο: H πολιτική δεν πάει στα Όσκαρ

Με την τηλεθέαση της 88ης απονομής να είναι η χαμηλότερη των τελευταίων οκτώ χρόνων και το Deadline να υπονοεί ότι το καυστικό χιούμορ του Κρις Ροκ ήταν εκείνο που έκανε το τηλεοπτικό κοινό να αποστασιοποιηθεί από την μετάδοση της τελετής καθώς σύμφωνα με τις μετρήσεις της Nielsen στις 56 μεγαλύτερες πόλεις της χώρας η τηλεθέαση άγγιξε το 23,4 %, (6% λιγότερο από πέρσι) τα νούμερα δίνουν αφορμή για πολλές ερμηνείες.

Είτε η πολιτική τελικά ανήκει στο δρόμο και όχι στα αμφιθέατρα είτε ο θεσμός οφείλει να περιορίσει την 4ωρη διάρκεια του για να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον των θεατών της μικρής οθόνης που αγαπούν όσα συμβαίνουν στη μεγάλη οθόνη. Δυστυχώς υποθέτουμε ότι ισχύει το πρώτο.