TRAVEL

Πρώτος σταθμός για τις Δ. Κυκλάδες η Κύθνος

Πρώτος σταθμός για τις Δ. Κυκλάδες η Κύθνος
EUROKINISSI/ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

Η πρώτη στάση στο ταξίδι μας για τις Δυτικές Κυκλάδες είναι η Κύθνος ή Θερμιά. Το φως εναλλάσσεται με το μπλε -  άσπρο σκηνικό του Αιγαίου. Το τοπίο αμιγώς Κυκλαδίτικο.

Σύμφωνα με το θρύλο, η Κύθνος πήρε το όνομά της από τον αρχηγό των Δρυόπων και πρώτο οικιστή του νησιού Κύθνο. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή το όνομα της προέρχεται από το ρήμα κεύθω (=κρύπτω) και αναφέρεται στον τόπο όπου κρύβεται κάποιος. Πρόσφατες ανασκαφές στην περιοχή Μαρουλάς, έφεραν στο φως ευρήματα που αποδεικνύουν ότι το νησί κατοικήθηκε κατά την Μεσολιθική εποχή, γεγονός που σημαίνει ότι ίσως εδώ υπήρξε η αρχαιότερη εγκατάσταση ανθρώπων στις Κυκλάδες.

Τον 13αι. π.Χ., σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Δρύοπες εκπατρίσθηκαν στο νησί, αφήνωντας παρακαταθήκη τα κυκλώπεια τείχη και τους ναούς. Οι Ίωνες ήταν οι επόμενοι που εγκαταστάθηκαν στο νησί. Στην Κυθνιακή Πολιτεία του, ο Αριστοτέλης αναφέρεται στην ιδανική πολιτεία που δημιούργησαν στο νησί, οι Δρύοπες και οι Ίωνες.

πηγή: Eurokinissi: Χρήστος Μπόνης

Παραλίες

Στο νησί ο επισκέπτης μπορεί να κολυμπήσει σε δεκάδες παραλίες με κρυστάλινα νερά. Αυτές είναι οι: Αγία Ειρήνη, Αγιος Δημήτριος, Αγιος Στέφανος, Αγιος Σώστης, Ακρωτήρι Κέφαλος, Απόκρουση, Γαϊδουρόμαντρα, Επισκοπή, Ζογκάκι, Καλό Λιβάδι, Κολώνα, Καβουροχέρι, Κουρί, Λεύκες, Λιοτρίβι, Λουτρά, Μαρτινάκια, Μαυριάνος, Μεγάλη Αμμος Κανάλας, Μέριχας, Νάουσα, Πετρούσα, Ποτάμια, Σιμουσί, Στιφό, Σχοινάρι, Τρίβλακα, Φυκιάδα, Φλαμπούρια.

Αξιοθέατα

Στο ΒΔ τμήμα της Κύθνου βρίσκεται η αρχαία πρωτεύουσά της, το Βρυόκαστρο. Η πόλη, υπολογίζεται ότι κάλυπτε επιφάνεια 300 περίπου στρεμμάτων, κατοικήθηκε από τον 10o αι. π.Χ. έως τις αρχές του 7ου αι. μ.Χ. Εγκαταλείφθηκε όμως από τους κατοίκους που μετακινήθηκαν στο Κάστρο. Σήμερα έχουν διασωθεί τμήματα των τειχών που περιέβαλαν την πόλη. Στην κορυφή της Ακρόπολης βρέθηκε ιερό αφιερωμένο στη θεά Δήμητρα, ενώ μέσα στην πόλη έχουν σωθεί αρκετές υπόγειες δεξαμενές.

Στην βόρεια άκρη του πλατώματος, βρέθηκε το 2001, ένα ακόμα ιερό άγνωστης θεότητας. Ο ναός, έχει καταρρεύσει πιθανώς λόγω σεισμού, αλλά το άδυτο βρέθηκε αδιατάρακτο, με όλα τα αφιερώματα στη θέση τους. Συγκεκριμένα, βρέθηκαν περίπου 1.500 πολύτιμα αντικείμενα (όπως κοσμήματα και αγγεία) από χρυσό, ασήμι, χαλκό, ελεφαντόδοντο, υαλόμαζα, κοράλλι και ημιπολύτιμους λίθους.

πηγή: Eurokinissi: Χρήστος Μπόνης

Επίσης, στο νησί αξίζει να επισκεφθείτε το μικρό Βυζαντινό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στην εκκλησία του Αη Γιώργη στην Δρυοπίδα. Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και το Λαογραφικό Μουσείο. Στη Δρυοπιδα βρίσκεται επίσης και το σπήλαιο Καταφύκι με σταλαγμίτες και σταλακτίτες.

Η εκκλησία του Αγ. Μηνά δεσπόζει πάνω από την Δρυοπίδα. Αξίζει να την επισκεφθείτε και να θαυμάσετε το υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο της στο δεσποτικό θρόνο μοναδικής λαϊκής τέχνης, καθώς και τον θαυμάσιο επιτάφειό της.

Η εκκλησία του Αγ. Σάββα βρίσκεται στη Χώρα. Πριν περάσετε την είσοδο παρατηρήστε την υπέρυθρη επιγραφή στην οποία αναφέρεται η χρονολογία της (ΑΧΙΓ – 1613).

Κάστρο της Ωριάς

Στο βόρειο τμήμα του νησιού, λίγο πριν το ακρωτήρι Κέφαλος και ανάμεσα στους λόφους Σκλάβο και Γιαλούδι, βρίσκεται το Κάστρο της Ωριάς. Εδώ ήταν η παλιά πρωτεύουσα του νησιού, η οποία εγκαταλείφθηκε από τους Φράγκους και μεταφέρθηκε στη Μεσσαριά, όταν οι Τούρκοι την κατέστρεψαν γύρω στα 1570. Σήμερα, σώζονται ερείπια σπιτιών και δύο εκκλησιών, καθώς και τμήματα αγιογραφιών.

πηγή: Eurokinissi: Χρήστος Μπόνης

Μοναστήρι Παναγιάς Κανάλας

Το Μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην Παναγία Κανάλα, την προστάτιδα του νησιού. Είναι χτισμένο στο βράχο, κοντά στον παραθαλάσσιο οικισμό της Κανάλας. Εδώ φυλάσσεται η θαυματουργή, μεταβυζαντινής τέχνης, εικόνα της Παναγίας. Στην Παναγία Κανάλα γίνεται και ένα από τα τρία μεγάλα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου.

Μοναστήρι Παναγιάς του Νίκους

Το μοναστήρι της Παναγίας του Νίκους βρίσκεται 800 μέτρα από την Χώρα. Το όνομά της είναι πιθανό να προέρχεται από τη Βυζαντινή ονομασία της Παναγίας της Νικοποιού, που ποιεί (φέρνει), δηλαδή, τη νίκη. Σύμφωνα με τον μύθο, η εικόνα της, η οποία σήμερα βρίσκεται στον Αγιο Μάρκο της Βενετίας, ήρθε στο νησί τα χρόνια της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης. Σήμερα διατηρείται το καθολικό της μονής και εδώ γίνεται ένα από τα τρία πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου.