Οι Αυστραλοί πήγαν στο Πακιστάν να παίξουν κρίκετ - Και είναι σαν να πηγαίνουν στο μέτωπο

Για εμάς εδώ μπορεί το κρίκετ να είναι ένα εξωτικό άθλημα που παίζεται σε κάτι εξωτικά μέρη με ακατανόητους κανόνες, για μεγάλο μέρος του κόσμου όμως, είναι ένα εξόχως δημοφιλές σπορ.

Και είναι ένα σπορ που έχει και μεγάλη πολιτική και κοινωνιολογική σημασία, καθώς οι χώρες που το παίζουν κάποτε βρέθηκαν κάτω από την ίδια ηγεμονική σκέπη -αυτή της βρετανικής αυτοκρατορίας- όμως σήμερα είναι τόσο διαφορετικές η μία από την άλλη που πράγματι αυτό το μπαλάκι που χτυπάνε ίσως είναι το μόνο συνεκτικό τους στοιχείο.

Απ' άκρη σ' άκρη της γης, στις χώρες που κάποτε διατέλεσαν υποτελείς των Βρετανών, το κρίκετ παίζεται μετά μανίας. Κι αυτό συνεχίζεται ανεξάρτητα από όλα τα άλλα που συμβαίνουν.

Έτσι, η επιστροφή των Αυστραλών στο Πακιστάν, μετά από 24 ολόκληρα χρόνια, έχει τεράστια σημασία όχι τόσο για το ίδιο το κρίκετ, αλλά για τις δύο εμπλεκόμενες χώρες και κυρίως για το ίδιο το Πακιστάν.

Το Πακιστάν, μια χώρα η οποία έχει συνδεθεί πολύ με την ισλαμική και όχι μόνο τρομοκρατία τα τελευταία χρόνια, παλεύει με κάθε τρόπο να φέρει και πάλι τις ομάδες και τους αγώνες κρίκετ στα εδάφη του εδώ και αρκετά χρόνια.

Κρίκετ και τρομοκρατία

Το 2009 μια τρομοκρατική επίθεση στο λεωφορείο που μετέφερε την ομάδα της Σρι Λάνκα από το ξενοδοχείο στο γήπεδο, είχε ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους αρκετά από τα μέλη της αποστολής. Έκτοτε, όλες οι χώρες έχουν αναστείλει τις αθλητικές αποστολές τους στη χώρα και στο Πακιστάν δεν γίνονται αγώνες.

Τον άτυπο αποκλεισμό αποφάσισαν να σπάσουν οι γενναίοι Αυτραλοί. Την πρώτη φορά πριν από πέντε χρόνια, όταν ακόμη μια τρομοκρατική επίθεση στη Λαχόρη τούς έκανε να κάνουν πίσω.

Τώρα επιστρέφουν και η επιστροφή τους στο Πακιστάν για να παίξουν κρίκετ είναι όχι μόνο μια τεράστια στρατιωτική επιχείρηση για τη χώρα, αλλά και κάποιου είδους τεστ.

Μπορεί το Πακιστάν να τους κρατήσει ασφαλείς; Αυτό θα κρίνει το μέλλον του κρίκετ στη χώρα αλλά πολύ πιο σημαντικό είναι ότι θα αναβαθμίσει τη διεθνή εικόνα του σαν μια χώρα που μπορεί -και κυρίως θέλει- να πολεμήσει αποτελεσματικά την τρομοκρατία στο έδαφός της.

Διότι το Πακιστάν έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η χώρα που όχι μόνο ανέχεται, αλλά υποθάλπτει την ισλαμική τρομοκρατία.

Οι Αυστραλοί θα μείνουν στο Πακιστάν έξι εβδομάδες, μέσα σε μια πρωτοφανή φούσκα προστασίας. Τελευταία φορά που έπαιξαν στη χώρα είναι το 1998. Θα παίξουν διάφορα ματς που δεν έχει σημασία ν' αναφέρουμε, έτσι κι αλλιώς κανείς μας δεν καταλαβαίνει γιατί ένα ματς κρίκετ κρατάει τρεις μέρες και θα φύγουν -ελπίζουμε ασφαλείς- στις 6 Απριλίου.

Τα τελευταία χρόνια το Πακιστάν χρησιμοποίησε σαν έδρα του τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Το 2021 φάνηκε να πείθει ότι είναι πλέον μια ασφαλής χώρα και τόσο η Νέα Ζηλανδία όσο και η Αγγλία έστειλαν τον περασμένο Σεπτέμβριο τις ομάδες τους για αγώνες στη χώρα.

Λίγες μέρες αφότου προσγειώθηκαν στο Πακιστάν, όλες οι ομάδες τα μάζεψαν κι έφυγαν, καθώς οι μυστικές υπηρεσίες είχαν πληροφορίες για επικείμενα τρομοκρατικά χτυπήματα.

Οι αρχές του Πακιστάν πείσμωσαν και αυτήν τη φορά είναι αποφασισμένες να αποδείξουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Περισσότεροι από 4.000 αστυνομικοί και στρατιώτες είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των Αυστραλών, οι οποίοι μένουν στο Ισλαμαμπάντ και θα παίξουν στο Ραβαλπίντι.

Ασφάλεια «αρχηγού κράτους»

Το επίπεδο προστασίας που παρέχεται στην ομάδα της Αυστραλίας είναι ίδιο με εκείνο που παρέχεται στους αρχηγούς κράτους.

Οι δρόμοι θα είναι απόλυτα κλειστοί απ' όπου περνούν οι Αυστραλοί και από πάνω τους θα πετούν ελικόπτερα. Ελεύθεροι σκοπευτές θα είναι ακροβολισμένοι στα κτίρια γύρω από το γήπεδο, ενώ τις ημέρες των αγώνων όλα τα καταστήματα στην περίμετρό του θα είναι κλειστά.

Οι Αυστραλοί δεν θα βγουν ποτέ από το ξενοδοχείο τους παρά μόνο για να πάνε στα γήπεδα για αγώνες ή προπονήσεις.

Μάλλον δεν θα περάσουν πολύ εύκολα τους επόμενους μήνες, αλλά είναι αποφασισμένοι. Αν μη τι άλλο να κερδίσουν. Το Πακιστάν, όμως, ακόμη κι αν χάσει τους αγώνες, θα έχει κερδίσει πολύ περισσότερα.