Πέντε λόγοι για να ταξιδέψετε φέτος στην Πορτογαλία

Ο παραδοσιακός της χαρακτήρας είναι αναμφισβήτητα ένας από τους λόγους που κάνουν τους τουρίστες να συρρέουν κάθε χρόνο στη Πορτογαλική Δημοκρατία. Σίγουρα, όμως, υπάρχουν περισσότερα στοιχεία που εξηγούν το γιατί σχεδόν 12,7 εκατομμύρια ταξιδιώτες επισκέφτηκαν τη χώρα το 2017. Ο τουρισμός «ανθεί» το τελευταίο διάστημα στην Πορτογαλία, δίνοντας έτσι μια «ανάσα» στη μικρή αυτή χώρα της Ιβηρικής η οποία τα προηγούμενα χρόνια ταλαιπωρήθηκε αρκετά εξαιτίας των οικονομικών της προβλημάτων. Το 2018, λοιπόν, όλα τα στοιχεία δείχνουν πως θα είναι μια ακόμη χρονιά ρεκόρ για τον πορτογαλικό τουρισμό. Από τη Λισαβόνα μέχρι το Πόρτο και από τη Μαδέρα έως τη Ναζαρέ: Οι «θησαυροί» της Πορτογαλίας είναι πολλοί και περιμένουν να τους ανακαλύψετε.

Η γοητευτική Λισαβόνα

Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας είναι σίγουρα ένας από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς στην χώρα. Η «Πριγκίπισσα του Ωκεανού» -όπως αποκαλούν μεταξύ άλλων τη Λισαβόνα- με τη γοτθική και μπαρόκ αρχιτεκτονική της, τους ανηφορικούς της δρόμους, τα ξύλινα τραμ και τις γραφικές της πλατείες, αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες που αναζητούν σε αυτή κάτι από τη γοητεία μιας άλλης εποχής. Εκεί, οι επισκέπτες θα απολαύσουν καλό και οικονομικό φαγητό, θα εντυπωσιαστούν από τα χρώματα της πόλης και θα «ταξιδέψουν» ακούγοντας fado, τη μελαγχολική, παραδοσιακή μουσική των Πορτογάλων που δημιουργήθηκε πριν από πολλές δεκαετίες για να περιγράψει την ιστορία του φτωχού λαού της Πορτογαλίας, μια ιστορία που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα.

Το μελαγχολικό Πόρτο

Φτάνοντας στις όχθες του ποταμού Ντούρο, ο επισκέπτης δεν μπορεί παρά να γοητευτεί και την ίδια ώρα να νιώσει μια γλυκιά μελαγχολία. «Saudade…» θα έλεγαν οι Πορτογάλοι, αδυνατώντας να περιγράψουν τι αισθάνονται αφού η πορτογαλική αυτή λέξη δεν μπορεί να μεταφραστεί με ακρίβεια σε άλλες γλώσσες. Αν τραγουδούσαν ένα fado ίσως κατάφερναν να μας «μεταφέρουν» τα συναισθήματά τους και να μας «πουν» ότι νιώθουν μια μελαγχολική νοσταλγία, μια αόριστη λύπη και μια λαχτάρα για κάποιον που έφυγε μακριά και δεν γνωρίζουν το πότε -ή το αν- θα επιστρέψει. Για τους ντόπιους, άλλωστε, το Πόρτο αποτελούσε ένα ακόμη λιμάνι από το οποίο αποχαιρετούσαν τους οικείους τους όταν σάλπαραν για προορισμούς ξένους και μακρινούς, όταν έφευγαν για να ανακαλύψουν μεγάλους θησαυρούς και νέες πατρίδες.

Σήμερα το Πόρτο παραμένει όμορφο και μελαγχολικό αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια από τις πιο γραφικές πόλεις της Πορτογαλίας και σίγουρα μια από τις πιο «ζωντανές» αφού τα τελευταία χρόνια δεκάδες μπαράκια και εστιατόρια έχουν ανοίξει τις πόρτες τους και υποδέχονται τους επισκέπτες με το υπέροχο κρασί που παράγεται στην κοιλάδα του Ντούρο. Εκείνοι, αφού γευτούν το κρασί και απολαύσουν ένα τοπικό πιάτο με παστό μπακαλιάρο, κάνουν συνήθως τη βόλτα τους στις όχθες του ποταμού για να θαυμάσουν τις παραδοσιακές βάρκες που θυμίζουν βενετσιάνικες γόνδολες, τη γέφυρα Ντομ Λουίς 1 που ολοκληρώθηκε από έναν μαθητή του Γουστάβου Άιφελ και φυσικά τα αζουλέζου, τα πανέμορφα σμαλτωμένα κεραμικά πλακάκια που κοσμούν την πλειονότητα των πορτογαλικών σπιτιών. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το ότι το Πόρτο αποτελεί ένα από τα παλαιότερα Ευρωπαϊκά κέντρα και έχει ενταχθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Το γλυκό πόρτο και η δροσιστική καϊπιρίνια

Το γλυκό κρασί του Ντούρο, το περίφημο πόρτο, είναι ένας ακόμη παράγοντας που έχει ενισχύσει τη δημοφιλία της Πορτογαλίας. Παράγεται αποκλειστικά από σταφύλια που προέρχονται από αμπελώνες που βρίσκονται στην οριοθετημένη περιοχή του Ντούρο και φυλάσσονται στα κελάρια της Vila Nova de Gaia, ενώ σήμερα εξάγεται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αν δεν είστε λάτρεις του κρασιού, τότε κατά την παραμονή σας στην Πορτογαλία αξίζει να απολαύσετε μια δροσιστική καϊπιρίνια. Αποτελεί το εθνικό ποτό της Βραζιλίας, αλλά «γεννήθηκε» στην Πορτογαλία και μάλιστα -σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις- η αρχική συνταγή περιείχε σκόρδο και μέλι αφού σκοπός του παρασκευάσματος ήταν να κάνει τους ασθενείς που υπέφεραν από την ισπανική γρίπη να νιώσουν λίγο καλύτερα. Σήμερα, η καϊπιρίνια έχει συνδεθεί περισσότερο με τη διασκέδαση και σε όλες τις πορτογαλικές πόλεις θα μπορέσετε να απολαύσετε ιδιαίτερα οικονομική και φυσικά γευστική καϊπιρίνια με κασάσα, λάιμ και ζάχαρη.

Η άγρια Μαδέρα

Η Μαδέρα (ή αλλιώς Μαδέιρα στα πορτογαλικά) δεν είναι Ίμπιζα και αυτός είναι ο λόγος που οι τουρίστες επισκέπτονται ξανά και ξανά το ξεχωριστό αυτό νησιωτικό σύμπλεγμα. Αποτελεί έναν δημοφιλή προορισμό καθόλη τη διάρκεια του έτους αλλά παρ' όλα, έχει καταφέρει να διατηρήσει τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Τα «Πορφυρά νησιά», όπως τα αποκαλούσαν οι Ρωμαίοι, φημίζονται για το κρασί τους, την εξωτική τους βλάστηση και την άγρια ομορφιά τους. Αυτός είναι άλλωστε, ο λόγος, που οι φυσιολάτρες ανά τον κόσμο επισκέπτονται συχνά τη Μαδέρα. Σε λιγότερο από δύο ώρες οι επισκέπτες μπορούν να φτάσουν αεροπορικώς εκεί με τις πτήσεις που πραγματοποιούνται καθημερινά από τη Λισαβόνα και να απολαύσουν το ηφαιστειογενές τοπίο.

Το σέρφινγκ στον Ατλαντικό

Λένε πως η Πορτογαλία αποτελεί την ευρωπαϊκή απάντηση στη Χαβάη και αυτό διότι αποτελεί έναν κορυφαίο προορισμό για σέρφινγκ. Στο παραθαλάσσιο θέρετρο Πενίτσε, στις παραλίες της Ναζαρέ και στην περιοχή Αλγκάρβε (από όπου και καταγόταν και ο σπουδαίος θαλασσοπόρος, Βαρθολομαίος Ντιάζ) θα δαμάσετε τα κύματα και θα νιώσετε την αδρεναλίνη σας να «ανεβαίνει» στα ύψη.

Αν αποφασίσετε να επισκεφτείτε φέτος την Πορτογαλία, το σίγουρο είναι πως το «διαμάντι» της Ιβηρικής δεν θα σας απογοητεύσει. Οι παραπάνω πέντε λόγοι μπορούν να σας δώσουν μια πρώτη, δυνατή «γεύση» από όλα σας επιφυλάσσει, όμως δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Πορτογαλία «κρύβει» πολλές ακόμη εκπλήξεις για τους επισκέπτες της.

PHOTO 1 / 7