713€ = 646€: Πώς ο πληθωρισμός κατατρώει τα εισοδήματα

Αντιθέτως σύμφωνα με τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις της Eurostat ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή στην Ελλάδα πραγματοποίησε νέο άλμα τον Απρίλιο στο 9,4% από 8% τον Μάρτιο (στο σύνολο της η Ευρωζώνη από το 7,4% αυξήθηκε ελαφρά στο 7,5%)… Η χώρα μας είχε τον 6ο υψηλότερο πληθωρισμό για τον Απρίλιο. Μας «κέρδισαν» χώρες που επηρεάστηκαν εντονότερα από τον πόλεμο στην Ουκρανία (όπως η Εσθονία με πληθωρισμό 19%, η Λιθουανία 16,6%, η Λετονία 13,2%) ενώ η Κύπρος είχε πληθωρισμό 8,6%, η Ισπανία 8,3%, η Πορτογαλία 7,3% και η γειτονική Ιταλία 6,6%.

Ο πληθωρισμός μειώνει βεβαίως την αγοραστική αξία των απολαβών μας. Με απλά λόγια ένας μισθός σημερινός των 713 ευρώ έχει αγοραστική αξία όσο ένας μισθός 646 ευρώ πριν από λίγους μήνες… Αυτό το καταλαβαίνει όποιος απλά ελέγχει τα έξοδά του. Λογική συνέπεια η μείωση της κατανάλωσης, απλά διότι «δεν φτάνουν» τα χρήματα. Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της Focus Bari το 86% έχει μειώσει την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, το 73% το σούπερ-μάρκετ, το 70% τα καύσιμα, το 69% τα τρόφιμα-ποτά, το 56% στην ένδυση-υπόδηση και το 51% έχει περιορίσει τις εξόδους εκτός σπιτιού…

«Καλά μας τα λες, αλλά τα ξέρουμε αυτά», θα πείτε ευλόγως. Σωστό, όμως αυτές οι εξελίξεις μας προετοιμάζουν για έναν εθνικό δείκτη τιμών καταναλωτή πάνω από το 10% για τον Απρίλιο, καθώς η στάθμιση των καυσίμων και των μη επεξεργασμένων τροφίμων είναι σημαντικά υψηλότερη από το «καλάθι» των προϊόντων και των υπηρεσιών με βάση το οποίο υπολογίζεται ο εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή. Επίσης, οι ανατιμήσεις στα ενεργειακά προϊόντα είναι υπεύθυνες για περίπου το 60% της αύξησης του ευρωπληθωρισμού (συγκεκριμένα για το 4,2% από το συνολικό 7,5%), ενώ για τη χώρα μας είναι ακόμα χειρότερες οι «επιδόσεις» λόγω κυβερνητικών επιλογών που αποδείχθηκαν λανθασμένες (κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων, αύξηση παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο κλπ)…

Το σίγουρο είναι ότι όλα αυτά «πέφτουν στο κεφάλι μας» και πολλοί καταναλωτές βρίσκονται στη δύσκολη θέση να επιλέξουν τι δεν θα πληρώσουν…

Σε οργανωμένες χώρες υπάρχει ένα στρατηγικό πλάνο για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής, για συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και για να μην υπάρχουν έντονες ανισότητες και ακραία φτώχεια που «γεννούν» εξτρεμιστικές συμπεριφορές (κοινωνικές και πολιτικές). Σε αυτές τις χώρες υπάρχουν ειδικές προβλέψεις για τους νέους, ειδικά για τους πιο μορφωμένους, για να μένουν και να εργάζονται στη χώρα. Σε αυτές τις χώρες φαινόμενα νεποτισμού, οικογενειοκρατίας και «βολέματος των δικών μας παιδιών», θεωρείται ότι αντίκειται στο δίκαιο και το ηθικό, αλλά επιπλέον είναι και αντιπαραγωγικό.

Με λίγα λόγια η πολιτική μισθών αποτελεί στοιχείο δικαίου για μια χώρα, αλλά και παράγοντα ανάπτυξης. Όσοι υποστηρίζουν ότι οι χαμηλοί μισθοί βοηθούν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, ας μας εξηγήσουν γιατί χώρες με πολύ υψηλότερο κόστος εργασίας είναι πολύ πιο ανταγωνιστικές από τη χώρα μας…

Τέλος, όταν οι μισθοί «δεν φτάνουν», θα μειωθεί η κατανάλωση σε πολλά αγαθά τα οποία θα μείνουν απούλητα, με ενδεχόμενο να μειωθεί η παραγωγή τους και να υπάρξουν απολύσεις και απώλεια ΑΕΠ. Τόσο απλά.