Ο πόλεμος δεν είναι ούτε παιχνίδι ούτε αστείο

Παράλληλα, έρευνες δείχνουν ότι τα fake news εξαπλώνονται έξι με εφτά φορές πιο γρήγορα από τις πραγματικές ειδήσεις ενώ οι χρήστες που ενημερώνονται κυρίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι σχεδόν εθισμένοι σε σχόλια και ειδήσεις που προκαλούν αρνητισμό.

Το τελευταίο διάστημα –και με αφορμή την ένταση στα ελληνοτουρκικά και τις εξελίξεις στη Συρία – ο Έλληνας αναγνώστης κινδυνεύει επικίνδυνα να εξοικειωθεί με την ιδέα ότι ο πόλεμος είναι ένα παιχνίδι. Προσομοιώσεις αερομαχιών, σενάρια επιθέσεων, παραφουσκωμένες προκλήσεις και άλλα είναι το μενού μιας πολεμοχαρούς έξαρσης δημοσιογραφικών ή «δημοσιογραφικών» μέσων με μόνο στόχο την αύξηση της αναγνωσιμότητάς τους. Αναφορές σε πιθανότητα πολεμικής σύγκρουσης συνδυάζονται με «επικά» επίθετα και επιφωνήματα λες και πρόκειται για ποδοσφαιρικό ματς ή θέαμα στο σινεμά που προετοιμάζουν τον ανθρώπινο νου για μια αιματοχυσία.

Η Ελλάδα μετρά περισσότερους από εκατό νεκρούς τα τελευταία τριάντα χρόνια, σε έναν ακήρυχτο πόλεμο με την Τουρκία, που μόνο αποτέλεσμα έχει την αύξηση των αμυντικών δαπανών. Το δόγμα «αν θέλεις ειρήνη να προετοιμάζεσαι για πόλεμο» επικράτησε, με απώλεια, όμως ζωών. Κι ο πολίτης, σαν θεατής τηλεοπτικής σειράς, παραμένει αποσβολωμένος μπροστά στην οθόνη του να παρακολουθεί νέους, που καμία όρεξη δεν είχαν να γίνουν ήρωες, να οδηγούνται τυλιγμένοι με ελληνικές σημαίες στην τελευταία τους κατοικία.

Ο πόλεμος δεν είναι ούτε παιχνίδι, ούτε αστείο. Κι αν κάποιοι (πολιτικοί, αναλυτές, διαμορφωτές γνώμης κλπ) την βρίσκουν με τα πολεμικά παιχνίδια, καλύτερα να τα παίξουν στο σπίτι τους.