Από το Παρίσι στην Αθήνα για τον Μαραθώνιο της ζωής τους (Pics)

Με το άνοιγμα των ματιών τους αντίκρισαν από τα παράθυρα των δωματίων του ξενοδοχείου τους την επιβλητική Ακρόπολη των Αθηνών να τους καλημερίζει και να τους προσκαλεί να γίνουν και αυτοί μέρος της μοναδικής ιστορίας του ενός και μοναδικού Αυθεντικού Μαραθωνίου. Του Μαραθωνίου της πόλης των Αθηνών.

Ρίγος και συγκίνηση από το μαγικό σκηνικό και με τη μία όλη η κούραση της εβδομάδας των επαγγελματικών ταξιδιών για την εταιρεία στους τέσσερις ορίζοντες του πλανήτη τους εγκατέλειψε.

Η παρέα, η ομάδα μαραθωνίων της CISCO. που έφτασε από το Παρίσι για τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας εκτός από το συμβολικό για τους Έλληνες αριθμό 7 της απολύτου ισορροπίας, γιατί εφτά είναι και έχουν και έναν Έλληνα του εξωτερικού. Το Νίκο που ζει στη Γαλλία από 1987 και εργάζεται στη CISCO. από το 2000. Τον Έλληνα συνεργάτη που τους ζήτησε μετά τους Μαραθωνίους του Παρισιού, της Νέας Υόρκης, του Σικάγο ακόμα της Κένυας και άλλους πολλούς να τρέξουν μαζί και τον αυθεντικό, τον πρώτο, αυτόν της Ελλάδας, τον ιστορικό του Μαραθώνα – Αθήνα που γέννησε κάθε Μαραθώνιο.

Ο Νίκος πριν φύγει το 1987 για σπουδές είχε προλάβει να τρέξει μετά τις πανελλαδικές νιώθοντας ως νέος Έλληνας τότε το δέος και την τιμή του αγώνα. Αυτή ακριβώς τη μαγεία και την αίγλη του Αυθεντικού Μαραθωνίου που είχε ζήσει ήθελε να ζήσει εκ νέου αλλά και να μοιραστεί με τα μέλη της ομάδας που κανένας τους δεν είχε ξανά συμμετάσχει.

Έτσι έδωσαν στο Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης το 2009 και οι εφτά την υπόσχεση και τα χέρια με την πρώτη ευκαιρία να συμμετάσχουν στον Αυθεντικό Μαραθώνιο των Αθηνών. Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016, εφτά χρόνια μετά και οι εφτά της ομάδας μαζί στο roof garden του ξενοδοχείου να ποζάρουν με τις μπλούζες και τους αριθμούς τους.

Ήδη νιώθουν κάτι το ξεχωριστό, κάτι το μοναδικό, κάτι το αυθεντικό. Δεν κάνουν όλοι τις ίδιες επιδόσεις όπως και δεν έχουν τις ίδιες εξειδικεύσεις και ιεραρχικές θέσεις στην εταιρεία αλλά τους ενώνει η προσπάθεια για τη νίκη της ζωής μέσα από την προσπάθεια και τον τερματισμό, μέσα από την εκπλήρωση των projects και των ονείρων. Αυτό είναι ο Μαραθώνιος για αυτούς. Ο μακρύς και δύσκολος δρόμος που και αν βρίσκονται σε διαφορετικό χιλιόμετρο και ρυθμό γίνονται ένα, μία μεγάλη γραμμή που τελειώνει στον τερματισμό όταν όλοι μαζί αγκαλιά γίνονται η τελεία κάτω από το θαυμαστικό της προσπάθειας.

(Ο Νίκος λιγό μετά τον τερματισμό του στο Παναθηναϊκό Στάδιο)

Ο Νίκος Γερογιάννης, ο David Hedoire, o Remi Durand Gasselin, o Eric Hamel, o Remi Sedilot, o Cyril Deblois και ο Christophe Magitteri ζουν πλέον το όνειρο με φόντο την Ακρόπολη και μας αφηγούνται την όμορφη ιστορία τους. Μία ιστορία χιλιάδων χιλιομέτρων διαδρομών μαραθωνίου ως συνδρομείς , με κάποιους από την ομάδα να μετρούν ακόμα και 33 συμμετοχές σε μαραθώνιους, αλλά και χιλιάδων χιλιομέτρων ταξιδιών στον κοινό μαραθώνιο της επιβίωσης και της καριέρας.

Άνθρωποι των νέων τεχνολογιών όλοι, προγραμματιστές και ηλεκτρονικοί μηχανικοί, αλλά σίγουρα όχι ρομπότ, γιατί η συγκίνηση και το δέος για τη συμμετοχή είναι έκδηλες στα πρόσωπα και στα μάτια που πετούν σπίθες πριν την εκκίνηση στο Μαραθώνα. Το δικό τους «Νενικήκαμεν» είναι η διαχρονική πορεία της παρέας και της φιλίας μέσα από τις διαδρομές, τις κοινές εκκινήσεις αλλά και το συλλογικό τερματισμό ασχέτως αν κάποιος δεν τα καταφέρει γιατί ο αθλητισμός γι’ αυτούς είναι συνεργασία και άμυλα.

(Αμέσως μετά τον τερματισμό με τα μετάλλια στο στήθος)

Για την ομάδα η χαρά και η επιτυχία του ενός είναι ευτυχία για όλους και η αποτυχία του ενός είναι συμπαράσταση και αλληλεγγύη από όλους. Αυτό που λένε εκεί στην εταιρεία τους team work! Άλλωστε αυτό το είπανε ξεκάθαρα. Ο αθλητισμός του τρεξίματος και δε το δρομικό κίνημα γιγαντώνει σε όλο τον κόσμο μην αποτελώντας απλά μια μόδα άλλα ένα ποιοτικό τρόπο ζωής και καλλιέργειας της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού.

Μπορεί ο μαραθώνιος να φαντάζει μοναχικός αλλά στην ουσία του είναι ομαδικός και κοινωνικός. «Άλλωστε και ο Φειδιππίδης για τη χαρά των πολλών για τη νίκη των Αθηναίων έδωσε τη ζωή του κάνοντας το μαραθώνιο για να πει το ιστορικό «Νενικήκαμεν» στους Αθηναίους πολίτες μετά τη μάχη του Μαραθώνα» μας είπε ο Νίκος.

Ακόμα πιο εντυπωσιακή ήτανε η απάντηση στην ερώτηση ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή που έχουν ζήσει σε κάποιο μαραθώνιο. «Μην μας ρωτάτε πριν τερματίσουμε και τρέξουμε τον αυθεντικό μαραθώνιο των Αθηνών» είπαν με μία φωνή, σαν να είχαν το προαίσθημα που θα ζήσουν κάτι ξεχωριστό, μοναδικό, αξέχαστο. Και το αυθεντικό και μοναδικό έφτασε!

Ώρα 6:45 μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην πλατεία Συντάγματος πριν πάρουν το πούλμαν για τη μεγάλη στιγμή. Η ώρα του μαραθωνίου έφτασε όπως και η στιγμή που θα έτρεχαν τα πρώτα χιλιόμετρα στο Τύμβο του Μαραθώνα αλλά και τα τελευταία πριν τερματίσουν στο Παναθηναϊκό Στάδιο όπως ο θρυλικός Σπύρος Λούης στον πρώτο αθλητικό Μαραθώνιο. Τα χαμόγελα και η αγωνία κυριαρχούν μέσα στη θάλασσα των δρομέων και των αθλητών στην εκκίνηση στο Μαραθώνα. Η πιστολιά ακούστηκε, η εκκίνηση δόθηκε και οι εφτά ασχέτως χρόνου έγιναν ένα τηρώντας την υπόσχεση. Ο καλύτερος , δεν έχει σημασία ποιος, τερμάτισε σε χρόνο πολύ καλό μόλις 3:14 λεπτά! Μέσα σε 5 ώρες η ομάδα είχε τερματίσει με ξεχωριστή στιγμή τον ενθουσιασμό του Νίκου στη γραμμή του τερματισμού.

Ώρα 17:30 στη βάση της ομάδας στο ξενοδοχείο η παρέα των εφτά θέτει τον επόμενο στόχο. Ο Μαραθώνιος της Γενεύης όπου η ομάδα θα τρέξει για φιλανθρωπικό σκοπό για τη UNICEF στις 7 Μαΐου 2017. Πάλι ο αριθμός της ισορροπίας των αρχαίων Ελλήνων, το 7, υπάρχει στο επόμενο στόχο των εφτά φίλων.

Ο Μαραθώνιος ολοκληρώθηκε όπως είχε αρχίσει το πρωί με τη φωτογραφία μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη αλλά με τα μετάλλια αυτή τη φορά στο στήθος και την ικανοποίηση στα χαμόγελα. Η ημέρα όμως δεν είχε τελειώσει ακόμα. Όλοι μαζί ως φίλοι του αθλητισμού και των σπορ, μετά από ένα καλό ελληνικό δείπνο, πήρανε τον ηλεκτρικό από το Μοναστηράκι να πάνε να υποστηρίξουν στο Καραϊσκάκη την εθνική Ελλάδος στο παιχνίδι ποδοσφαίρου με τη Βοσνία προς τιμή του συνεργάτη και φίλου τους Έλληνα.

Ο αθλητισμός ενώνει και σπάει τα μίση ακόμα και όταν τον παρακολουθείς ως θεατής όταν έχεις το αληθινό του πνεύμα. Μέσα στον ηλεκτρικό αλλά και μέσα στο Στάδιο Καραϊσκάκη, η ομάδα των εφτά μαραθωνοδρόμων της CISCO από το Παρίσι, τραβούσε τα βλέμματα των Ελλήνων φιλάθλων αμέσως που αντίκριζαν εφτά τύπους με κασκόλ της εθνικής Ελλάδος να μιλούν γαλλικά. Αλλά ακόμα και στο ποδόσφαιρο ως θεατές είχαν αντοχή και πείσμα και έμειναν μέχρι το τέλος ως γνήσιοι μαραθωνοδρόμοι της ζωής και της ελπίδας για τη νίκη της προσπάθειας.

Το απόλυτο φινάλε του μεγαλείου της φιλίας και της αλληλεγγύης ήτανε όταν έγιναν ένα μαζί με τους Έλληνες φιλάθλους, στο 93ο λεπτό, όταν μπήκε το γκολ της ισοφάρισης της εθνικής Ελλάδας φτάνοντας πάλι όλοι μαζί με 42,195 αυθεντικά βήματα στον τερματισμό για τη νίκης της ζωής.

PHOTO 1 / 15

Photo 1/15

Photo 2/15

Photo 3/15

Photo 4/15

Photo 5/15

Photo 6/15

Photo 7/15

Photo 8/15

Photo 9/15

Photo 10/15

Photo 11/15

Photo 12/15

Photo 13/15

Photo 14/15

Photo 15/15