ΚΟΣΜΟΣ

Τα δελφίνια στον ποταμό της Λισαβόνας δείχνουν τα οφέλη της προστασίας της φύσης

Τα δελφίνια στον ποταμό της Λισαβόνας δείχνουν τα οφέλη της προστασίας της φύσης
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι ωκεανοί αντιμετωπίζουν μια «σοβαρή» απειλή από την υπερθέρμανση του πλανήτη, τη ρύπανση, την οξίνιση και άλλα προβλήματα AP Photo

Ο αριθμός των δελφινιών που κολυμπούν από τον Ατλαντικό στις εκβολές του ποταμού Τάγου στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας έχει αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο καιρό καθώς η ρύπανση έχει μειωθεί.

«Τα τελευταία 10 χρόνια, με τη βελτίωση του νερού, αρχίσαμε να βλέπουμε την άγρια ζωή πολύ πιο συχνά», λέει ο ντόπιος ναυτικός και οδηγός Μπερνάρντο Κουέιροζ, ο οποίος οργανώνει ταξίδια σε τουρίστες για να δουν δελφίνια στο ποτάμι.

«Παλιότερα βλέπαμε τα δελφίνια 10 φορές το χρόνο και τώρα τα έχουμε 200 ημέρες το χρόνο», συμπληρώνει.

Τα ταξίδια που οργανώνει ο Κουέιροζ στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία και τα οφέλη της διατήρησης της φύσης.

Ανώτεροι αξιωματούχοι και επιστήμονες από περισσότερες από 120 χώρες πρόκειται να παρευρεθούν στην πενθήμερη Διάσκεψη των Ωκεανών του ΟΗΕ στη Λισαβόνα που ξεκινά τη Δευτέρα.

Τα Ηνωμένα Έθνη ελπίζουν ότι η διάσκεψη θα φέρει νέα ώθηση για παρατεταμένες προσπάθειες για την εξεύρεση διεθνούς συμφωνίας για την προστασία των ωκεανών του κόσμου.

Κανένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο δεν καλύπτει την ανοιχτή θάλασσα. Οι ωκεανοί καλύπτουν περίπου το 70% της επιφάνειας της γης και παρέχουν τροφή και μέσα διαβίωσης για δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ορισμένοι ακτιβιστές τους αναφέρουν ως τη μεγαλύτερη μη ελεγχόμενη περιοχή στον πλανήτη.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, οι ωκεανοί αντιμετωπίζουν μια «σοβαρή» απειλή από την υπερθέρμανση του πλανήτη, τη ρύπανση, την οξίνιση και άλλα προβλήματα.

Η διάσκεψη πρόκειται να υιοθετήσει μια δήλωση που, αν και δεν είναι δεσμευτική για τους υπογράφοντες, θα μπορούσε να βοηθήσει στην εφαρμογή και διευκόλυνση της προστασίας και διατήρησης των ωκεανών και των πόρων τους, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η δήλωση πρόκειται να εγκριθεί την Παρασκευή.

Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη μια ζωτικής σημασίας διεθνής συμφωνία για τη βιοποικιλότητα πέρα από την εθνική δικαιοδοσία, γνωστή και ως Συνθήκη Ανοιχτής Θάλασσας.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ