ΚΟΣΜΟΣ

Τα new entries της φύσης για το 2018

Τα new entries της φύσης για το 2018
EPA/JAMES ASKEW/SOCP HANDOUT

Κάθε χρόνο στις 23 Μαΐου εδώ για τα περασμένα 11 χρόνια, το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας Ειδών, τμήμα του κολλεγίου Περιβαλλοντικής Μελέτης και Δασολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (SUNY) αποκαλύπτει μία λίστα με τα νέα είδη της χρονιάς. Η αποκάλυψη γίνεται συμβολικά την ημέρα των γενεθλίων του Σουηδού βοτανολόγου Καρόλου Λινναίου, ο οποίος γεννήθηκε το 1707.

Η φετινή λίστα αποτελεί επιλογή μεταξύ των 18.000 νέων ειδών που ταξινομήθηκαν την προηγούμενη χρονιά και συμπεριλαμβάνει μικρόβια, φυτά, ζώα αλλά και ένα εξαφανισμένο μαρσιποφόρο. Ο στόχος είναι να καταχωρηθούν όσο περισσότεροι οργανισμοί γίνεται πρωτού εξαφανιστούν, κάτι που συμβαίνει με ραγδαίους ρυθμούς αν λάβει κανείς υπόψιν ότι εξαφανίζονται ετησίως περίπου 20.000 είδη.

«[Τα ζώα αυτά] μας διδάσκουν πάρα πολλά για το περίπλοκο μας οικοσύστημα και τις λεπτομέρειες της ιστορίας της εξέλιξης του κόσμου,» δήλωσε ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Κουέντιν Ουίλερ, προσθέτοντας ότι «καθένα από αυτά μπορεί να μας διδάξει κάτι πολύ χρήσιμο καθώς αντιμετωπίζουμε και εμείς οι ίδιοι ένα αμφίβολο μέλλον σε ότι αφορά το περιβάλλον μας.»

Παρακάτω αναλυτική λίστα με τα 10 νέα είδη για φέτος.

Ancoracysta twista (Πρώτιστο )

Τοποθεσία: Ενυδρείο του Σαν Ντιέγκο

Ο μονοκύτταρος αυτός οργανισμός, που ανήκει στην κατηγορία των πρώτιστων, βρέθηκε σε κοράλλι στο ενυδρείο του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Σκριπς στο Σαν Ντιέγκο. Πρόκειται για ευκαριωτικό οργανισμό, που σημαίνει ότι το γενετικό του υλικό αποθηκεύεται μέσα σε μεμβράνη στον πυρήνα του και περιλαμβάνει οργανίδια τα οποία του επιτρέπουν να τρέφεται από άλλα πρώτιστα. Η ονομασία του Ancoracysta twista προέρχεται από την στριφογυριστή κίνηση που κάνει το μαστίγιό του, το οποίο χρησιμοποιεί για να κινηθεί. Καθώς το πρώτιστο ανακαλύφθηκε σε ενυδρείο, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμα από πού προέρχεται αλλά αναγνωρίζουν ότι δεν ανήκει σε καμία από τις γνωστές κατηγορίες πρωτίστων.

Dinizia jueirana-facao (Δέντρο του Ατλαντικού δάσους)

Τοποθεσία: Βραζιλία

Το δέντρο αυτό, που έχει ύψος 130 πόδια και ζυγίζει 62 τόνους, παίρνει το όνομά του από την τοπική ονομασία του στα πορτογαλικά. Βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης καθώς επιβιώνουν μόλις 25 δέντρα του είδους του στο Ατλαντικό δάσος της Βραζιλίας όπου ζει. Τα φρούτα του φτάνουν τις 18 ίντσες και είναι λίγο μικρότερο από το συγγενικό του είδος που ζει στο Τροπικό Δάσος του Αμαζονίου. Επιστήμονες υπολογίζουν ότι το δάσος εκτεινόταν σε περιοχή 330 εκατομμυρίων εκταρίων αλλά πλέον δεν καλύπτει πάνω από το 15% της έκτασης αυτής.

Epimeria Quasimodo (Αμφίποδο)

Τοποθεσία: Ανταρκτικός Ωκεανός

Το αμφίποδο αυτό παίρνει το όνομά του από την καμπούρα που έχει στην πλάτη του, η οποία παραπέμπει στον Κουασιμόδο από το βιβλίο του Βίκτωρ Ουγκώ «Η Παναγία των Παρισίων». Έχει μήκος 2 ίντσες και συγγενεύει με τα 26 είδη καρκινοειδών που ζουν στον Ανταρκτικό Ωκεανό και τα οποία είναι γνωστά για τα φανταχτερά τους χρώματα.

Nymphister kronaueri (Σκαθάρι)

Τοποθεσία: Κόστα Ρίκα

Το σκαθάρι αυτό με το περίεργο όνομα πρόκειται για ένα μικροσκοπικό ζωύφιο (μόλις 1,5 χιλιοστά) το οποίο ζει με ένα νομαδικό είδος μυρμηγκιών λεγεωνάριων και μετακινείται μαζί τους όταν μεταναστεύουν, συνήθως ανά 2 με 3 εβδομάδες. Παίρνει το όνομά του από τον βιολόγο που το ανακάλυψε, τον Ντάνιελ Κρονάουερ και πρόκειται για έναν «απατεώνα» που καμουφλάρεται πάνω στο σώμα του μυρμηγκιού προκειμένου να μετακινηθεί όταν εκείνα μετακινούνται. Το χρώμα και το σχήμα του είναι ολόιδια μ’αυτά της κοιλιάς του μυρμηγκιού το οποίο του επιτρέπει να περνά απαρατήρητο και να φαίνεται σαν μία δεύτερη κοιλιά πάνω στο μυρμήγκι. Το σκαθάρι αυτό μεταδίδει επίσης μια ιδιαίτερη χημική ουσία το οποίου το προστατεύτει από το να γίνει τροφή για τα μυρμήγκια αλλά οι επιστήμονες δεν έχουν αποκρυπτογραφήσει ακόμα ποια ακριβώς είναι η ουσία αυτή.

Pongo tapanuliensis (Ουρακοτάγκος)

Τοποθεσία: Σουμάτρα, Ινδονησία

Ο ουρακοτάγκος αυτός πρόκειται για το πιο επίφοβο είδος μεγάλου πιθήκου προς εξαφάνιση στον κόσμο. Οι αρσενικοί του είδους του έχουν ύψος κάτω από 5 πόδια ενώ οι θηλυκές κάτω από 4. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν συνολικά 800 Pongo tapanuliensis που ζουν σε περιοχή 250.000 εκταρίων τα οποία καλύπτονται από λόφους και δάση, καθιστώντας το πολύ δύσκολο να διαιωνιστεί το είδος. Εικάζεται ότι το συγκεκριμένο είδος διαχωρίστηκε από άλλα είδη της περιοχής πριν από περίπου 3.38 εκατομμύρια χρόνια.

Pseudoliparis swirei (Το θαλάσσιο σαλιγκάρι του Swire)

Τοποθεσία: Δυτικός Ειρηνικός Ωκεανός

Αυτό το θαλάσσιο σαλιγκάρι που μοιάζει με γυρίνο, ζει στο βάθος της Τάφρου των Μαριανών και, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, πρόκειται για το ψάρι που ζει στο μεγαλύτερο βάθος της θάλασσας. Ανακαλύφθηκε ανάμεσα στα 22.000 και στα 26.000 πόδια και έχει μήκος μόλις 4 ίντσες. Έλαβε την ονομασία του από έναν από τους αξιωματικούς του HMS Challenger, του πλοίου που ανακάλυψε την τάφρο.

Sciaphila sugimotoi (Ετερότροφο λουλούδι)

Τοποθεσία: Νήσος Ισιγκάκι, Ιαπωνία

Με ύψος που ανέρχεται μόλις στις 4 ίντσες, το πανέμορφο αυτό λουλούδι που ανθίζει μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου ξεχωρίζει για τον ασυνήθιστο τρόπο με τον οποίο τρέφεται. Αντίθετα με τα περισσότερα φυτά τα οποία τρέφονται μέσω φωτοσύνθεσης, το λουλούδι αυτό λαμβάνει τα συστατικά που χρειάζεται από ένα μύκητα που με τον οποίο συμβιώνει ειρηνικά. Βρίσκεται στη νήσο Ισιγκάκι όπου έχουν μετρηθεί μόλις 50 του είδους του και ονομάστηκε από τον Τακαόμι Σουγκιμότο ο οποίος το ανακάλυψε.

Thiolava veneris (Ηφαιστειακό βακτήριο)

Τοποθεσία: Κανάριες Νήσοι

Όταν το ηφαίστειο Ταγκόρο εξεράγη το 2011 τα χημικά που απελευθερώθηκαν σε συνδυασμό με τις αλλαγές στη θερμοκρασία και τα επίπεδα οξυγόνου επέτρεψαν την άνθηση του βακτηρίου αυτού το 2014. Το βακτήριο αυτό καλύπτεται από κυτταρικές δομές που φαίνονται σαν τριχίδια και το κάνουν να μοιάζει με άσπρο χαλί. Καλύπτει σχεδόν μισό εκτάριο γύρω από το ηφαίστειο και θεωρείται η βάση ενός νέου οικοσυστήματος που χτίζεται σταδιακά γύρω από το ηφαίστειο.

Wakaleo schouteni (Μαρσιποφόρο λιοντάρι)

Τοποθεσία: Αυστραλία

Το εξαφανισμένο πλέον είδος ανακαλύφτηκε στην Περιοχή Παγκόσμιας Κληρονομιάς του Riversleigh στο Queensland της Αυστραλίας. Θεωρείται ότι ζούσε σε δάση, και συγκεκριμένα πάνω σε δέντρα στην Αυστραλία πριν 23 εκατομμύρια χρόνια.

Xuedytes bellus (Σκαθάρι σπηλιάς)

Τοποθεσία: Κίνα

Το Xuedytes bellus δεν μοιάζει καθόλου με αυτό που φαντάζεστε όταν σκέφτεστε σκαθάρι. Καθώς ζει σε σπηλιές στην περιοχή Γκουανγκσί της Κίνας, έχει προσαρμοστεί ώστε να έχει μακριά πόδια που μοιάζουν με πόδια αράχνης και μακρύ κεφάλι, δεν έχει φτερά, μάτια ή χρώμα και είναι μόλις μισή ίντσα σε μήκος.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ