Νίμιτς: Τσίπρας και Ζάεφ είναι δύο σημαντικοί άνθρωποι που αξίζουν πολλούς επαίνους

«Ήταν μία τρομακτική εποχή, η περίοδος 1993-1994, υπήρχαν μεγάλες διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν εξήγαγε προϊόντα στην τότε πΓΔΜ και υπήρχε πόλεμος λίγο βορειότερα, στην πρώην Γιουγκοσλοβία. Υπήρχε μεγάλη ένταση και ελπίζαμε σε μια λύση», θυμήθηκε ο Νίμιτς, ο οποίος ανέλαβε διαμεσολαβητής στις διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών το 1994.

Εκείνη την περίοδο, όπως σημειώνει στην DW, φάνταζε σχεδόν αδύνατη η οριστική επίλυση του ονοματολιγικού και κάπως έτσι οδήγηθηκαν στην επιλογή της «προσωρινής συμφωνίας» για τη χρήση του ονόματος «FYROM» (Former Yugoslavic Republic of Macedonia) ως μεταβατικής ονομασίας.

«Αυτό δεν ήταν όνομα χώρας», τόνισε, όμως, και εξήγησε: «Ήταν ένας προσωρινός χαρακτηρισμός, με ένα όνομα που εκκρεμούσε ακόμη να βρεθεί».

Παρά τις εντάσεις που υπήρξαν εκείνη την περίοδο Ελλάδα και πΓΔΜ ήθελαν να συνεχίζουν τις διαπραγματεύσεις για την εύρεση οριστικής λύσης. «Υπήρχε μια διαδικασία, την οποία και οι δύο χώρες αποδέχονταν και ήθελαν να τη συνεχίσουν. Αυτό ήταν σημαντικό. Δεν ήθελαν να βιαστούν. Ήταν μια πολύ ευαίσθητη πολιτική κατάσταση, στην οποία έπρεπε να προσαρμοστούν», είπε.

Όπως αποκάλυψε, κάθε χρόνο ρωτούσε τις δύο πλευρές αν ήθελαν να συνεχίσει εκείνος τις διαπραγματεύσεις γιατί, όπως εξήγησε, «ένας διαμεσολαβητής δεν θα πρέπει να διαμεσολαβεί εάν δύο πλευρές δεν νιώθουν άνετα με εκείνον. Αλλά και οι δύο πλευρές μου είπαν: Απλά συνέχισε».

Ερωτώμενος αν υπήρξε στο παρελθόν κάποια άλλη στιγμή που η συμφωνία Αθήνας – Σκοπίων ήταν κοντά, δήλωσε: «Το 2008 μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι πιστεύω υπήρξε μια στιγμή, κατά την οποία, εάν οι δύο πλευρές είχαν δουλέψει σκληρά, ίσως κάτι να είχε επιτευχθεί μέσα στο γενικότερο κλίμα κρίσης τότε».

Μετά την αποτυχία εύρεσης λύσης στο Βουκουρέστι υπήρξαν κάποιες σπασμωδικές προσπάθειες για εξεύρευση λύσης, αλλά τα επόμενα Ελλάδα οι δύο χώρες επικεντρώθηκαν σε διαφορετικά πράγματα. Η Ελλάδα στην οικονομική κρίση και η πΓΔΜ του Γκρουέφσκι έκανε μία «στροφή στην ιστορία».

«Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το μέλλον. Δεν πιστεύω ότι η ιστορία σταματά, τα πράγματα συνεχίζουν. Διαμάχες που έχουν βαθιές ρίζες αλλάζουν ως προς τη φύση τους αλλά δεν εξαφανίζονται παντελώς. (…) Στην περιοχή αυτή η ιστορία διαδραματίζει κομβικό ρόλο. Καταλήξαμε σε μια συμφωνία για το όνομα. Αλλά πιστεύω ότι και στις δύο χώρες οι άνθρωποι πιστεύουν ότι υποχώρησαν σε πολλά επειδή έγινε συμβιβασμός», απάντησε, κληθείς να σχολιάσει τη στάση της αντιπολίτευσης και στις δύο χώρες και το κατά πόσο η έντονη κριτική που ασκούν στη Συμφωνία των Πρεσπών ενδέχεται στο μέλλον να αναζωπυρώσει τη διαμάχη.

Ολοκληρώνοντας και σχολιάζοντας τους Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ, τόνισε πως «έκαναν κάτι αξιοσημείωτο επειδή διέθεταν το πολιτικό θάρρος».

«Είπαν ότι θα προσπαθήσουν να βρουν λύση. Δεν ήταν εύκολο, διακινδύνευσαν τις πολιτικές καριέρες τους και το έφεραν εις πέρας. Πιστεύω πολλοί λίγοι στο δημόσιο βίο κάνουν κάτι τέτοιο. Πιστεύω λοιπόν ότι είναι δύο σημαντικοί άνθρωποι που έκαναν κάτι σημαντικό. Αξίζουν πολλούς επαίνους αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που δίνει βραβεία. (..) Αλλά, αν είναι να δοθούν βραβεία. Και οι δυο ενδιαφέρονται πολύ για τις πατρίδες τους αλλά και για την ευρύτερη περιοχή. Ενδιαφέρονται επίσης για το μέλλον και αυτό είναι πολύ σημαντικό».