Γερμανικός Τύπος για θάνατο Πριγκόζιν: «Μήπως τον καθάρισε ο Πούτιν;»

Αρθρογράφος του Spiegel διερωτάται μήπως «καθάρισε ο Πούτιν τον Πριγκόζιν», ενώ η Süddeutsche Zeitung επισημαίνει πως μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη, καθώς «περιστατικά θανάτου υπό αμφίβολες συνθήκες είναι αρκετά συχνά στη Ρωσία».

«Διέπραξε την χειρότερη ιεροσυλία που υπάρχει στη Ρωσία», καθώς αμφισβήτησε την εξουσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, σχολιάζει η Badische Zeitung, ενώ η Handelsblatt επισημαίνει πως πάντα είχε επίγνωση για τον κίνδυνο του θανάτου»

Ακολουθεί το δημοσίευμα της Deutsche Welle για τα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου σχετικά με τον θάνατο Πριγκόζιν:

Τεράστιος ο αιφνιδιασμός τα πρώτα λεπτά λίγο μετά την είδηση περί συντριβής του αεροσκάφους με τον αρχηγό της διαβόητης ομάδας Βάγκνερ στη λίστα των επιβατών. Μέχρι την σχεδόν άμεση επιβεβαίωση από το Κρεμλίνο ότι ο Γεβγένι Πριγκόζιν ήταν ανάμεσα στους νεκρούς όλες οι διαδικτυακές σελίδες των γερμανικών εφημερίδων ήταν ιδιαίτερα προσεκτικές στις εκτιμήσεις.

«Καθάρισε ο Πούτιν τον Πριγκόζιν;» διερωτάται ο αρθρογράφος του Spiegel αμέσως μετά την επιβεβαίωση.

«Ο 'προδότης΄, όπως τον αποκαλούσε, είναι νεκρός, δυστύχημα; Δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Βέβαια, μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αξιόπιστες και αντικειμενικές αποδείξεις για τα αίτια της συντριβής και μάλλον δεν θα υπάρξουν ποτέ. Αλλά μπορεί να θεωρηθεί ως σύμπτωση το γεγονός ότι το αεροσκάφος του έπεσε ξαφνικά κάθετα από τον ουρανό, δύο μήνες ακριβώς μετά την μυστηριώδη ανταρσία του κατά του ηγέτη της Ρωσίας;» διερωτάται ο αρθρογράφος.

«Ποιος μπορεί να το πιστέψει σε μια χώρα που κάθε τόσο οι επικριτές του Κρεμλίνου πεθαίνουν με μυστηριώδη τρόπο; Οι μέθοδοι Μαφίας της Μόσχας με τους ανθρώπους που τολμούν να επαναστατήσουν κατά του Πούτιν και αμφισβητούν την κυριαρχία του είναι ανοιχτό μυστικό. Το ότι θα τη γλύτωνε κάποιος σαν τον Πριγκόζιν, που τον αμφισβήτησε ανοιχτά εν μέσω πολέμου, ήταν αδιανόητο».

«Η δύναμη μιας συντριβής»

Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι ο αρχηγός της ομάδας Βάγκνερ δεν ήταν και κανένα αγγελούδι και ότι φίλοι και αντίπαλοι του Πούτιν θα ερμηνεύσουν τον θάνατο ως πράξης τιμωρίας, ως «αιματηρή προειδοποίηση ότι η απιστία οδηγεί στον θάνατο στη Ρωσία… Αλλά ο θάνατός του θα πρέπει να κάνει εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν σε μια λύση του πολέμου μέσω διαπραγματεύσεων αυτό που θα έπρεπε κανονικά να ήταν πάντα σαφές, ότι ο Πούτιν δεν συγχωρεί, δεν συμβιβάζεται, δεν διαπραγματεύεται».

Και στο διαδικτυακό σχόλιο της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung με τον τίτλο «η δύναμη μιας συντριβής» ο αρθρογράφος είναι πεπεισμένος ότι δεν πρόκειται ποτέ να χυθεί φως.

«Περιστατικά θανάτου υπό αμφίβολες συνθήκες είναι αρκετά συχνά στη Ρωσία» επισημαίνει.

«Πτώσεις από παράθυρα, υποτιθέμενες αυτοκτονίες που τελικά έμειναν χωρίς εξήγηση. Η συντριβή του αεροσκάφους του Πριγκόζιν είναι βέβαια ένα γεγονός με μεγαλή επενέργεια. Αυτό για το οποίο δεν θα πρέπει να αμφιβάλει κανείς είναι ότι όσοι στη ρωσική ελίτ φλερτάρουν με την ιδέα να εξεγερθούν, έχουν πάρει μια προειδοποίηση. Οι συνέπειες της αντίστασης είναι ανυπολόγιστες».

Άλλες εφημερίδες προσεγγίζουν την άνοδο και πτώση του «μάγειρα του Πούτιν που έγινε στασιαστής» με φωτογραφικό υλικό από την πολυκύμαντη ζωή του και τον «μυστηριώδη» θάνατό του.

Η Badische Zeitung εκφράζει την υπόθεση ότι υπήρχαν πολλοί που προέβλεπαν τον θάνατό του.

«Διέπραξε την χειρότερη ιεροσυλία που υπάρχει στη Ρωσία» επισημαίνει ο αρθρογράφος της. «Αμφισβήτησε δημόσια την εξουσία του Ρώσου προέδρου… Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Πριγκόζιν ανήκε σε εκείνους που έγιναν πλούσιοι και ισχυροί χάρη στην προσωπική εγγύτητα με τον Πούτιν. Είναι χαρακτηριστικό του συστήματος Πούτιν πώς ο μικροεγλήματίας από την Αγία Πετρούπολη έγινε πλούσιος επιχειρηματίας, μισθοφόρος και αφεντικό στο δίκτυο του προστάτη του. Αυτό λειτούργησε καλά όσο ο Πριγκόζιν ήταν χρήσιμος και έκανε τη βρωμοδουλειά… μετά την εξέγερση αναγκάστηκε να εξοριστεί και να στερηθεί την εξουσία».

Αλλά και η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt αφιερώνει άρθρο στην διαδικτυακή της έκδοση για την άνοδο και πτώση του αρχηγού των μισθοφόρων Βάγκνερ.

«Μια ζωή με και για τον πόλεμο» ο τίτλος του. «Ως αρχηγός του πιο διαβόητου ιδιωτικού στρατού, ο Ρώσος επιχειρηματίας είχε πάντα επίγνωση για τον κίνδυνο του θανάτου» επισημαίνει ο αρθρογράφος.

«Είτε κατά τη διάρκεια των αποστολών του στην Αφρική, είτε πριν από αυτές στον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε ακριβώς δύο μήνες πριν, όταν υποκίνησε εξέγερση κατά της στρατιωτικής ηγεσίας της Μόσχας και απέτυχε, τού ήταν σαφές ότι η ζωή του θα μπορούσε να φτάσει γρήγορα στο τέλος της. Αλλά ο αρχηγός του Κρεμλίνου είναι γνωστό ότι τιμωρεί την προδοσία, ακόμη κι αν προέρχονται από φίλους, με παγερή ψυχρότητα».