Επίθεση στην Υεμένη: Σε αχαρτογράφητα νερά η κρίση στη Μέση Ανατολή

Με τους Χούθι να χτυπούν πλοία ξένων συμφερόντων και το Ιράν να προχωρά σε επιλεκτικές «δημεύσεις» πλοίων άμεσα συνδεδεμένων με αμερικανικά συμφέροντα, η κρίση στη Μέση Ανατολή αποκλείεται να μείνει στα όρια ανάμεσα στον κόλπο του Ομάν και αυτόν του Άντεν. Η «απάντηση» Αμερικάνων και Βρετανών είναι το πλεονάζον «λάδι» που η συγκεκριμένη «φωτιά» σε καμία περίπτωση δεν είχε ανάγκη για να μετατραπεί σε πυρκαγιά.

Είχε προηγηθεί η κίνηση της Τεχεράνης να καταλάβει πλοίο το οποίο μετέφερε αμερικανικό πετρέλαιο και παρά τους ισχυρισμούς για έννομο συμφέρον πίσω από την συγκεκριμένη κίνηση, το φυτίλι μίας ακόμη μεγαλύτερης εμπλοκής άναψε…

ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο έδειξαν τα ξημερώματα της Παρασκευής (12/01/24) ότι έχουν πάρει την απόφαση να μη μείνουν αμέτοχοι και ουδέτεροι στις επιθέσεις που πλήττουν τόσο τα οικονομικά όσο και τα κυριαρχικά τους συμφέροντα και μία κοινή επιχείρηση με στόχο για αρχή τους Χούθι στα εδάφη της Υεμένης,

Μία τέτοια κίνηση, είναι ξεκάθαρο πως βάζει την κρίση στη Μέση Ανατολή σε μία νέα ακόμη πιο ακραία και εξόχως επικίνδυνη φάση, καθώς ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο χτυπούν μία σημαντική μονάδα της Τεχεράνης στον πόλεμο που εδώ και χρόνια έχει αυτή κηρύξει σε Ισραήλ και ΗΠΑ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι ΗΠΑ κάνουν ένα βήμα το οποίο κάθε άλλο παρά αναμενόμενο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τα μέχρι σήμερα στοιχεία που η διπλωματία τους έχει δείξει. Η αμερικανική επιχείρηση στην Υεμένη, είναι κάτι περισσότερο από μήνυμα προς την Τεχεράνη πως οι εκλογές μπορούν να περιμένουν για τον Τζο Μπάιντεν, ο οποίος είναι σε θέση και από στρατιωτική άποψη να χτυπήσει την στιγμή που χρειάζεται τους στόχους που απαιτούνται.

Από την άλλη οι Χούθι είναι ξεκάθαρο πως καλούνται να πληρώσουν ακριβά τα χτυπήματα των τελευταίων τριών μηνών με τα οποία έχουν δημιουργήσει προβληματισμό τόσο στο Τελ Αβίβ όσο και στην Ουάσιγκτον. Η στρατηγική θέση της Υεμένης στα νότια της Αραβικής Χερσονήσου και ο έλεγχος που η συγκεκριμένη θέση δίνει στους αντάρτες στον κόλπο του Άντεν δεν είναι πλέον υπό διαπραγμάτευση για το οβάλ γραφείο.

Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση έρχεται όμως και η Τεχεράνη.

Εάν το Ιράν δεν απαντήσει ούτε κατά των χτυπημάτων που δέχθηκαν οι Χούθι, τότε δεν θα υπάρχει σύμμαχος στην ευρύτερη περιοχή που εύκολα θα καθίσει ξανά στο ίδιο τραπέζι με τους Αγιετόλαχ. Η απόσταση και η λεκτική κατακραυγή των επιθέσεων κατά της Γάζας από το Ισραήλ, έχουν ήδη αρχίσει να κοστίζουν στο «κύρος» που το Ιράν έχαιρε τρεις μήνες πριν ακόμη και εντός της Λωρίδας. Εάν η Τεχεράνη δεν απαντήσει δυναμικά στην επιχείρηση στα εδάφη της Υεμένης τότε θα ξεμείνει από κρίσιμους στρατηγικά συμμάχους.

Σε περίπτωση που το καθεστώς στο Ιράν αποφασίσει να εκτροχιάσει την κατάσταση και εμπλακεί ενεργά και επίσημα στην κρίση, τότε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως οι εξελίξεις των επόμενων μηνών θα είναι ιστορικές. Εάν το Ιράν αποφασίσει πως έχει έρθει η στιγμή να «απλώσει» το μέτωπο και πως παρά τις απώλειες που θα υποστεί είναι σε θέση να διεκδικήσει όσα διατρανώνει τις τελευταίες δεκαετίες τότε μάλλον ένας τρίτος πόλεμος μετά από αυτόν στην Ουκρανία και στα εδάφη του Ισραήλ θα εκκινήσει. Την τελευταία φορά που σε παγκόσμιο επίπεδο οι πολεμικές συρράξεις εμφανίζονταν με αυτή την συχνότητα η ανθρωπότητα βίωνε έναν Παγκόσμιο Πόλεμο.