Λίβανος: Ο πρόεδρος Αούν αποκλείει κάθε ενδεχόμενο εγκαθίδρυσης σχέσεων με το Ισραήλ

Πρόκειται για την πρώτη επίσημη αντίδραση του Λιβάνου στη δήλωση του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, Γκίντεον Σαάρ, ο οποίος τόνισε στις 30 Ιουνίου ότι το Ισραήλ «ενδιαφέρεται» για την εγκαθίδρυση σχέσεων με τη Συρία και τον Λίβανο.

Οι δύο χώρες παραμένουν σε κατάσταση πολέμου με το Ισραήλ και η Δαμασκός έχει δηλώσει ότι μια εγκαθίδρυση σχέσεων είναι «πρόωρη».

Ο πρόεδρος του Λιβάνου «έκανε διάκριση μεταξύ ειρήνης και εγκαθίδρυσης σχέσεων», σύμφωνα με την ανακοίνωση της λιβανικής προεδρίας.

«Ειρήνη σημαίνει να μην υπάρχει πόλεμος, κάτι που είναι σημαντικό για εμάς στον Λίβανο αυτή τη στιγμή. Όσο για το ζήτημα της εγκαθίδρυσης σχέσεων, αυτό δεν εξετάζεται στην τρέχουσα εξωτερική πολιτική του Λιβάνου», είπε, υποδεχόμενος αντιπροσωπεία από ένα think tank.

Ο ίδιος κάλεσε το Ισραήλ να αποσυρθεί από πέντε σημεία που κατέχει στο νότιο Λίβανο, ισχυριζόμενος ότι αυτή η παρουσία ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων «εμποδίζει την ανάπτυξη του στρατού μέχρι τα σύνορα».

Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που τερμάτισε τον πόλεμο μεταξύ της φιλοϊρανικής Χεζμπολάχ και του Ισραήλ τον Νοέμβριο ορίζει ότι μόνο ο λιβανικός στρατός και οι κυανόκρανοι αναπτύσσονται στο νότιο μέρος της χώρας.

Η Χεζμπολάχ, από την πλευρά της, πρέπει να αποσύρει τις δυνάμεις της και να διαλύσει όλες τις στρατιωτικές υποδομές στην περιοχή.

Αυτή την εβδομάδα, οι λιβανικές αρχές έδωσαν την απάντησή τους, η οποία δεν έχει δημοσιοποιηθεί, σε έναν απεσταλμένο των ΗΠΑ σε αίτημα για αφοπλισμό της Χεζμπολάχ στην υπόλοιπη χώρα.

Ο πρόεδρος του Λιβάνου δήλωσε σε αυτό το πλαίσιο ότι οι αρχές ήταν αποφασισμένες να «έχουν το μονοπώλιο στα όπλα στη χώρα».

Η εφαρμογή αυτής της απόφασης «θα λάβει υπόψη τα συμφέροντα του κράτους και της σταθερότητας, προκειμένου να διατηρηθεί η πολιτική ειρήνη αφενός, και η εθνική ενότητα αφετέρου», σημείωσε, υποδεικνύοντας ότι ο αφοπλισμός της Χεζμπολάχ δεν θα επιτευχθεί με τη βία.

Η Χεζμπολάχ, που ήταν επί μακρόν κυρίαρχη πολιτική δύναμη στον Λίβανο, είναι η μόνη παράταξη που διατήρησε το οπλοστάσιό της, ακόμη και μετά τον εμφύλιο πόλεμο στον Λίβανο (1975-1990), στο όνομα της «αντίστασης κατά του Ισραήλ».

Το σιιτικό κίνημα, του οποίου το οπλοστάσιο περιλαμβάνει πυραύλους, βγήκε πολύ αποδυναμωμένο από τον πόλεμο με το Ισραήλ, που ουσιαστικά αποδεκάτισε την ηγεσία του.