Τι συμβαίνει όταν τα χταπόδια «ασπάζονται» την τέχνη - Οι προτιμήσεις και το αγαπημένο τους χρώμα

Αφού λοιπόν έπιασε από τη θάλασσα ένα χταπόδι στην παράκτια πόλη του Ακάσι, τρεις ώρες μακριά από την ιαπωνική πρωτεύουσα με τρένο, μετέφερε το ζωντανό πλάσμα σε μια δεξαμενή με θαλασσινό νερό για να του δείξει τα αξιοθέατα του Τόκιο. Το χταπόδι μετά την περιήγηση θα επέστρεφε κανονικά στο σπίτι του.

«Σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο», είπε ο καλλιτέχνης. «Άρχισα να ταξιδεύω όταν ήμουν 20 ετών. Αλλά τα χταπόδια, δεν ταξιδεύουν τόσο πολύ - και όταν το κάνουν, απλώς προορίζονται για κατανάλωση. Ήθελα να προσφέρω ένα ταξίδι σε χταπόδι, όχι να το φάω».

Καταγράφοντας το ταξίδι τους σε βίντεο, ο Σιμαμπούκου πήγε αρχικά το χταπόδι στον Πύργο του Τόκιο, ενώ την ίδια μέρα επισκέφθηκαν μαζί και την ψαραγορά Τσουκίτζι. Σε αυτό το σημείο της περιήγησης το ζώο «αντέδρασε πολύ έντονα» βλέποντας άλλα χταπόδια προς πώληση», ανέφερε ο καλλιτέχνης. «Τα χταπόδια είναι έξυπνα - ίσως μοιράστηκε την εμπειρία του με τους φίλους του όταν γύρισε πίσω στη θάλασσα».

Γοητευμένος από το τι μπορεί να σκέφτονται ή να νιώθουν, ο Σιμαμπούκου κατέγραψε τις αντιδράσεις τους σε διάφορες στιγμές της περιήγησης:

«Έχουν περιέργεια», είπε. «Για κάποια άλλα ζώα, το μόνο που έχει σημασία είναι το φαγητό και η ερωτική επαφή. Νομίζω ότι τα χταπόδια έχουν χρόνο για... χόμπι».

Όταν ζούσε στην ιαπωνική πόλη Κόμπε, ο Σιμαμπούκου πήγαινε συχνά για ψάρεμα με ντόπιους ψαράδες, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία να μάθει και άλλα πράγματα για αυτά.

«Από πολύ παλιά στην πόλη μου συνηθίζουμε να πιάνουμε χταπόδια με άδεια κεραμικά δοχεία», είπε.

Οι ψαράδες ρίχνουν εκατοντάδες δοχεία στη θάλασσα, περιμένουν δύο μέρες και μετά τα βγάζουν.

«Στα χταπόδια αρέσουν οι στενοί χώροι, οπότε απλώς μπαίνουν μέσα», εξήγησε ο Σιμαμπούκου.

«Δώρα» στα χταπόδια

Όταν ο Σιμαμπούκου είδε τα χταπόδια μέσα στα κεραμικά δοχεία, ανακάλυψε ότι «κουβαλούσαν πράγματα» μαζί τους: κοχύλια, πέτρες, ακόμη και κομμάτια από σπασμένα μπουκάλια μπύρας. Τότε άρχισε να σώζει τα μικρά αντικείμενα που είχαν μαζέψει τα χταπόδια, και έτσι δημιούργησε «μια συλλογή από μια άλλη συλλογή», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο CNNi.

Σκέφτηκε «ίσως μπορώ να φτιάξω αγγεία γι' αυτά». Έτσι, ο Σιμαμπούκου αποφάσισε να κατασκευάσει μια συλλογή από μικρά γυάλινα αγγεία, σε διάφορα χρώματα.

Μόλις την ολοκλήρωσε, βγήκε με μια ψαρόβαρκα και τα πέταξε στη θάλασσα, «σαν δώρο για τα χταπόδια». Ήθελε να δει την αντίδρασή τους...

«Έπαιζαν μαζί τους και μερικές φορές τα κουβαλούσαν μαζί τους», είπε ο Σιμαμπούκου. Ξέρεις γιατί; «Ίσως έχουν πάρα πολλά χέρια — οπότε θέλουν να πιάνουν κάτι», συλλογίστηκε ο καλλιτέχνης. «Αγγίζουν, αγγίζουν συνεχώς».

Το βίντεο και οι φωτογραφίες δείχνουν τα χταπόδια να τυλίγουν τα πλοκάμια τους γύρω από τα γυάλινα αντικείμενα, να τα αρπάζουν και να τα κυλούν στην άμμο.

Μερικά από τα αγγεία κατασκευάστηκαν από τον καλλιτέχνη και άλλα προέρχονταν από καταστήματα μεταχειρισμένων ειδών.

Αν και τα χταπόδια έχουν αχρωματοψία, με αυτά τα αγγεία ο Σιμαμπούκου ήθελε να εντοπίσει τα αγαπημένα χρώματα των χταποδιών. «Αυτό που άκουσα από τους ψαράδες είναι ότι στα χταπόδια αρέσει το κόκκινο», είπε.

«Πριν από πολύ καιρό στο Κόμπε, βρήκα ένα χταπόδι μέσα σε ένα κόκκινο δοχείο, οπότε υπέθεσα πως τους αρέσει αυτό το χρώμα».

Τέλος, ο Σιμαμπούκου συμπέρανε:

«Ίσως τελικά ελκύονται περισσότερο από λεία, λαμπερά και γυάλινα αντικείμενα».

What happens when an octopus engages with art? By Francesca Perry, CNNi