Η τριπλή διαστημική αποστολή στον Ήλιο που θα μελετήσει την επίδρασή του σε όλο το ηλιακό σύστημα

Οι αποστολές, οι οποίες αναμένεται να ξεκινήσουν το νωρίτερο την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου, περιλαμβάνουν το IMAP (Interstellar Mapping and Acceleration Probe) της NASA, το Carruthers Geocorona Observatory της NASA και το διαστημικό σκάφος SWFO-L1 (Space Weather Follow On-Lagrange 1) της NOAA.

Θα εκτοξευθούν μαζί με έναν πύραυλο Falcon 9 της SpaceX από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Κένεντι στη Φλόριντα. Από εκεί, τα διαστημικά σκάφη θα ταξιδέψουν μαζί προς τον προορισμό τους στο πρώτο σημείο Λαγκράνζ (L1) μεταξύ Γης και Ήλιου, περίπου 1,6 εκατ. χιλιόμετρα μακριά, σύμφωνα με την ανακοίνωση της NASA (σ.σ. τα σημεία Λαγκράνζ είναι σημεία μεταξύ δύο ουράνιων σωμάτων όπου διατηρείται βαρυτική ισορροπία).

Από εκεί θα παρακολουθούν διαφορετικές πτυχές του ηλιακού ανέμου (της συνεχούς ροής σωματιδίων που εκπέμπει ο Ήλιος) και του διαστημικού καιρού (των μεταβαλλόμενων συνθηκών στο διάστημα που προκαλούνται από τον Ήλι), προσφέροντας κρίσιμα δεδομένα για την ασφάλεια των δορυφόρων, των αστροναυτών αλλά και των υποδομών στη Γη.

IMAP: Χαρτογραφώντας την ηλιόσφαιρα

Το IMAP, υπό την επιστημονική καθοδήγηση του Πανεπιστημίου Πρίνστον, θα εξετάσει τα όρια της ηλιόσφαιρας, της τεράστιας «φούσκας» που σχηματίζει ο ηλιακός άνεμος και προστατεύει το ηλιακό μας σύστημα από τα επικίνδυνα σωματίδια υψηλής ενέργειας που ονομάζονται γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες Οι μετρήσεις του θα είναι έως και 30 φορές πιο ευαίσθητες σε σχέση με προηγούμενες αποστολές, προσφέροντας εικόνα υψηλής ανάλυσης για την αλληλεπίδραση του Ήλιου με τον γαλαξιακό χώρο.

Παράλληλα, θα εξερευνήσει και θα χαρτογραφήσει το ευρύ φάσμα σωματιδίων στο διαπλανητικό διάστημα και θα παρέχει σχεδόν σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες για τον ηλιακό άνεμο. Τα δεδομένα αυτά θα συμβάλουν στην καλύτερη πρόβλεψη των επιπτώσεων του διαστημικού καιρού, που κυμαίνονται από διακοπές ρεύματος έως απώλεια δορυφόρων.

Carruthers Geocorona Observatory: Καταγράφοντας την εξώσφαιρα

Μαζί με το IMAP θα εκτοξευθεί και το μικρότερο Carruthers Geocorona Observatory – πήρε το όνομά του από τον αστροφυσικό Τζορτζ Καράδερς, δημιουργό του τηλεοσκοπίου που κατέγραψε τις πρώτες εικόνες της γήινης εξώσφαιρας από το φεγγάρι. Από το σημείο L1, θα μπορεί να παρατηρεί συνολικά την εξώσφαιρα – το εξώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης – καταγράφοντας τη μορφή, το μέγεθος και την εξέλιξή της με τον χρόνο.

Η εξώσφαιρα λειτουργεί ως «ασπίδα» στη μεταφορά ενέργειας από τον Ήλιο, ιδίως κατά τη διάρκεια διαστημικών καταιγίδων. Η κατανόηση της συμπεριφοράς της είναι καίρια για την προστασία συστημάτων επικοινωνίας, δορυφόρων και δικτύων ενέργειας.

SWFO-L1: Ένας «φάρος προειδοποίησης» για τον διαστημικό καιρό

Η αποστολή της NOAA και αποτελεί το πρώτο επιχειρησιακό δορυφορικό σύστημα της υπηρεσίας για τον διαστημικό καιρό. Σε αντίθεση με τις ερευνητικές αποστολές της NASA, το SWFO-L1 θα παρέχει συνεχή παρακολούθηση του Ήλιου και του ηλιακού ανέμου σε πραγματικό χρόνο, λειτουργώντας ως «φάρος έγκαιρης προειδοποίησης» για φαινόμενα που μπορούν να επηρεάσουν τεχνολογίες στη Γη.

Από το L1 θα καταγράφει μεγάλες εκρήξεις, που ονομάζονται στεμματικές εκτινάξεις μάζας (CMEs) και θα μετρά τον ηλιακό άνεμο πριν φτάσει στη Γη, δίνοντας στους μετεωρολόγους του διαστήματος τον αναγκαίο χρόνο να ειδοποιήσουν κυβερνήσεις και οργανισμούς ώστε να ληφθούν προληπτικά μέτρα.