Η Κίνα δοκιμάζει ρομποτικούς σκύλους για την εξερεύνηση της Σελήνης

Συγκεκριμένα, έχουν σχεδιαστεί για τη μελέτη υπόγειων στοών και σπηλαίων που σχηματίστηκαν από αρχαία ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Σελήνη – οι αποκαλούμενες σήραγγες λάβας. Οι δομές αυτές είναι σημαντικές επειδή θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους μελλοντικούς αστροναύτες και τις βάσεις από την ακτινοβολία, τους μικρομετεωρίτες και τις ακραίες θερμοκρασίες.

Η κινεζική ομάδα δοκίμασε τα ρομπότ σε σπηλιά που μοιάζει με σήραγγα λάβας κοντά στη λίμνη Jingbo, στην επαρχία Heilongjiang της βορειοανατολικής Κίνας, αναφέρει το Interesting Engineering. Η σπηλιά αυτή δημιουργήθηκε από αρχαίες ροές λάβας και διαθέτει στενούς διαδρόμους, ανώμαλο έδαφος και χαμηλό φωτισμό, συνθήκες που παραπέμπουν στα πιθανά περιβάλλοντα κάτω από τον σεληνιακό φλοιό.

Πώς λειτουργούν

Επειδή ορισμένα μέρη είναι πολύ στενά ή επικίνδυνα για να τα εξερευνήσουν οι άνθρωποι, οι ρομποτικοί σκύλοι λειτουργούν ως ανιχνευτές, χαρτογραφώντας και αναλύοντας το περιβάλλον. Σύμφωνα με τον ερευνητή του Ινστιτούτου Τεχνητής Νοημοσύνης του Πεκίνου Zhang Shanghang, διαθέτουν αυτόνομη πλοήγηση, γεγονός που τους επιτρέπει να κινούνται χωρίς άμεσο ανθρώπινο έλεγχο. Είναι εξοπλισμένοι με αισθητήρες αποφυγής εμποδίων και τεχνολογία τρισδιάστατης χαρτογράφησης, χάρη στην οποία δημιουργούν λεπτομερή ψηφιακά μοντέλα του περιβάλλοντος. Επιπλέον, διαθέτουν αυτό που η ομάδα αποκαλεί «ενσώματη νοημοσύνη»· συνδυάζουν δηλαδή φυσική κίνηση και τεχνητή νοημοσύνη, προσαρμοζόμενοι σε πραγματικό χρόνο στις μεταβολές του εδάφους.

Οι δύο εκδοχές των ρομπότ, με τις ονομασίες Anteater και Salamander, έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να αναλάβουν διαφορετικούς ρόλους στη Σελήνη. Το Anteater διαθέτει έναν ισχυρό, ευέλικτο ρομποτικό βραχίονα, εμπνευσμένο τον μυρμηγκοφάγο που του έδωσε το όνομά του, ενώ το δεύτερο μιμείται την ευκαμψία της σαλαμάνδρας και διαθέτει παραμορφώσιμους μαλακούς τροχούς που του επιτρέπουν να κινείται σε βραχώδη ή στενά περάσματα.

Γιατί είναι χρήσιμες οι σεληνιακές σπηλιές

Η ανάπτυξη αυτών των ρομποτικών συστημάτων εντάσσεται στη στρατηγική της Κίνας για τη δημιουργία επανδρωμένης σεληνιακής βάσης σε υπόγειες στοές. Ήδη έχουν εντοπιστεί πάνω από 200 κοιλότητες στην επιφάνεια της Σελήνης, ενώ το 2024 η NASA επιβεβαίωσε την ύπαρξη μεγάλης υπόγειας σπηλιάς. Οι σπηλιές αυτές, βάθους από 130 έως 170 μέτρων, έχουν αναλυθεί με δεδομένα από το διαστημικό σκάφος Lunar Reconnaissance Orbiter.

• Διαβάστε ακόμη:
  Η Κίνα θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ στο διάστημα μέσα σε 5 με 10 χρόνια, υποστηρίζουν ειδικοί

Το ενδιαφέρον του Πεκίνου για τις σεληνιακές σπηλιές οφείλεται τα φυσικά πλεονεκτήματά τους για μακροχρόνιες επιχειρήσεις. Η επιφάνεια της Σελήνης υφίσταται διακυμάνσεις θερμοκρασίας που υπερβαίνουν τους 300 βαθμούς Κελσίου μεταξύ ημέρας και νύχτας, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο τον εκτεθειμένο εξοπλισμό. Οι υπόγειες σπηλιές, από την άλλη πλευρά, προσφέρουν θερμική σταθερότητα, καθιστώντας τις ιδανικές για την αποθήκευση και συντήρηση εξοπλισμού εξερεύνησης και ενδεχομένως για την παροχή καταφυγίου για μελλοντικούς αστροναύτες.

Για το σκοπό αυτό, κι άλλες διεθνείς ομάδες επιδιώκουν να αναπτύξουν παρόμοια ρομποτικά εξερευνητικά μέσα για να ελέγξουν τέτοιες σπηλιές στη Σελήνη. Η Κίνα, πάντως, σχεδιάζει να εκτοξεύσει το 2026 την αποστολή Chang’e-7, η οποία θα μεταφέρει όργανα όπως σεισμογράφο για τη μελέτη της εσωτερικής δομής της Σελήνης.