ΚΟΣΜΟΣ

Ρεκόρ θανάτων και τραυματισμών από νάρκες το 2024 - Πάνω από 1.940 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους

Ρεκόρ θανάτων και τραυματισμών από νάρκες το 2024 - Πάνω από 1.940 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους

Νάρκη

AP Photo/Anton L. Delgado

Τη ζωή σε πάνω από 1.945 ανθρώπους κόστισαν το 2024 νάρκες και πυρομαχικά που δεν είχαν εκραγεί, καταγράφοντας το υψηλότερο ποσοστό θανάτων τα τελευταία 24 χρόνια. 

Εξαιρετικά υψηλός ήταν και ο αριθμός των τραυματιών, που ανήλθε σε 4.325, σύμφωνα με την έκθεση Landmine Monitor του 2025. Το αρνητικό αυτό ρεκόρ οφείλεται στη Συρία, τη Μιανμάρ αλλά και στο γεγονός ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες σκοπεύουν να αποσυρθούν από τη συνθήκη που απαγορεύει τη χρήση τους.

Άμαχοι το 90%

Μάλιστα, σχεδόν το 90% των θυμάτωνήταν άμαχοι με περίπου τους μισούς να είναι γυναίκες και παιδιά.

Στην αύξηση συνέβαλαν κυρίως οι εκρήξεις ναρκών σε εμπόλεμες ζώνες στη Συρία και στη Μιανμάρ και οι δύο χώρες που δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη.

Στη Συρία οι κάτοικοι που επιστρέφουν αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο από πυρομαχικά που δεν έχουν εκραγεί μετά την πτώση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Η Μιανμάρ κατέγραψε τον υψηλότερο αριθμό με πάνω από 2.000 περιστατικά εξαιτίας της αυξημένης χρήσης ναρκών τόσο από το στρατό όσο και από μη κρατικές ένοπλες οργανώσεις, σύμφωνα με την έκθεση.

Εσθονία, Φινλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία θέλουν να φύγουν από τη συνθήκη της Οττάβα

Την ίδια ώρα, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες σκοπεύουν να αποσυρθούν από τη Συνθήκη της Οττάβα, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1999 και δεσμεύει 166 κράτη από το να κάνουν χρήση, να φυλάσσουν, να παράγουν και να μεταφέρουν νάρκες κατά προσωπικού.

Η Εσθονία, η Φινλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία βρίσκονται σε διαδικασία νόμιμης αποχώρησης από τη Συνθήκη της Οττάβα, επικαλούμενες «απειλές» από τη Ρωσία, γεγονός που πιθανόν να οδηγήσει σε «επικίνδυνη αποσάθρωση» της συνθήκης, σημειώνει η έκθεση.

Υπενθυμίζεται ότι, η Ουκρανία ανακοίνωσε την αποχώρησή της από τη Συνθήκη στις 29 Ιουνίου. Στρατιωτικοί αναλυτές δήλωσαν ότι αυτό μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της ρωσικής προώθησης, την οποία το Κίεβο επιχειρεί να αναχαιτίσει τρία χρόνια και πλέον μετά τη ρωσική εισβολή.