Στο Σουδάν η πιο παραμελημένη κρίση του 2025 αναφέρουν ανθρωπιστικές οργανώσεις

Περίπου 30 εκατ. Σουδανοί - αριθμός σχεδόν αντίστοιχος με τον πληθυσμό της Αυστραλίας - χρειάζονται βοήθεια αλλά ειδικοί προειδοποιούν ότι οι αποθήκες είναι σχεδόν άδειες, οι επιχειρήσεις αρωγής είναι αντιμέτωπες με κατάρρευση και δύο πόλεις βρίσκονται σε κατάσταση λιμού.

«Η κρίση στο Σουδάν θα έπρεπε να είναι στα πρωτοσέλιδα κάθε μέρα», δήλωσε ο Αμπντουραχμάν Σαρίφ, επικεφαλής ανθρωπιστικών υπηρεσιών της οργάνωσης Save the Children. «Τα παιδιά ζουν έναν εφιάλτη μπροστά στα μάτια όλων, ωστόσο ο κόσμος συνεχίζει με επαίσχυντο τρόπο να κοιτά αλλού».

Το Σουδάν κατονομάστηκε από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση από την Thomson Reuters Foundation περί κρίσεων μεταξύ των 22 βασικότερων ανθρωπιστικών οργανώσεων.

Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), που από πολλούς θεωρείται η πλέον αιματηρή σύγκρουση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έρχεται στη δεύτερη θέση των απαντήσεων.

Αν και το Σουδάν έχει τύχει κάποιας προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης, ο Σάριφ δήλωσε ότι το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής παραμένει κάτω από τα ραντάρ.

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει το Σουδάν τη μεγαλύτερη στον κόσμο ανθρωπιστική κρίση αλλά η έκκληση για 4,16 δισεκ. δολάρια έχει μετά βίας χρηματοδοτηθεί στο ένα τρίτο της.

Οι συμμετέχοντες στη δημοσκόπηση τόνισαν μια σειρά από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που έχουν παραμεληθεί, όπως στη Μιανμάρ, το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, την αφρικανική περιοχή Σάχελ και τη Μοζαμβίκη.

Πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις δήλωσαν ότι δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν μία μόνο κρίση σε μια χρονιά κατά την οποία οι ΗΠΑ και άλλοι δωρητές της Δύσης έχουν μειώσει τη βοήθεια παρά τις διογκούμενες ανθρωπιστικές ανάγκες.

«Μοιάζει σαν ο κόσμος να γυρνά την πλάτη στην ανθρωπιά» δήλωσε η Μάρτα Βάλδες Γκαρθία, επικεφαλής ανθρωπιστικών υπηρεσιών της Oxfam.

«Απαγγελία κατηγοριών κατά της ανθρωπότητας»

Η σύγκρουση μεταξύ του σουδανικού στρατού και των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ), που ξέσπασε από μια διαμάχη για την εξουσία τον Απρίλιο του 2023, έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη στον κόσμο προσφυγική κρίση με 12 εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους.

Ανθρωπιστικές οργανώσεις κάνουν λόγο για φρικιαστικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως κακοποίηση, βιασμοί και στρατολόγηση παιδιών.

«Αυτό που γίνεται στα παιδιά του Σουδάν είναι αδιανόητο, συμβαίνει σε μεγάλη κλίμακα και με φαινομενική ατιμωρησία», δήλωσε ο Μούσα Σανγκάρα, διευθυντής ανθρωπιστικών επιχειρήσεων στην οργάνωση World Vision.

Νοσοκομεία και σχολεία έχουν καταστραφεί ή καταληφθεί και 21 εκατομμύρια άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με οξεία πείνα.

Το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) των Ηνωμένων Εθνών έχει προειδοποιήσει ότι χωρίς πρόσθετους πόρους θα αναγκαστεί να μειώσει τις μερίδες για κοινότητες που βρίσκονται ήδη ή κινδυνεύουν να βρεθούν σε κατάσταση λιμού.

Οργανισμοί αρωγής λένε ότι η βία, οι αποκλεισμοί και τα γραφειοκρατικά εμπόδια καθιστούν δύσκολη την προσέγγιση αμάχων σε ζώνες συγκρούσεων.

«Αυτό που βλέπουμε στο Σουδάν δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από απαγγελία κατηγοριών κατά της ανθρωπότητας», δήλωσε ο Μαμαντού Ντιάν Μπάλντε, περιφερειακός διευθυντής της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες.

«Εάν ο κόσμος δεν αναλάβει δράση επειγόντως –διπλωματικά, οικονομικά και ηθικά—μια ήδη καταστροφική κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω με εκατομμύρια Σουδανούς και τους γείτονές τους να πληρώνουν το τίμημα».

«Οριακό σημείο»

Το Νότιο Σουδάν και το Τσαντ, που φιλοξενούν μεγάλο αριθμό Σουδανών προσφύγων, επίσης αναφέρθηκαν στη δημοσκόπηση.

Η Σαρλότ Σλέντε, επικεφαλής του Δανέζικου Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, δήλωσε ότι το Τσαντ –μια χώρα που είναι ήδη αντιμέτωπη με μεγάλη φτώχεια και πείνα που επιδεινώνονται από την κλιματική κρίση—οδηγείται σε «οριακό σημείο».

«Η αλληλεγγύη του Τσαντ προς τους πρόσφυγες είναι ένα μάθημα για τα πλουσιότερα κράτη του κόσμου. Αυτή η γενναιοδωρία έρχεται αντιμέτωπη με μια παγκόσμια ηθική αποτυχία», δήλωσε η Σλέντε.

Στο Νότιο Σουδάν, η Oxfam δήλωσε ότι οι δωρητές αποχωρούν, αναγκάζοντας τις οργανώσεις αρωγής να μειώσουν την ζωτικής σημασίας στήριξη για εκατομμύρια ανθρώπους.

«Τοπίο κόλασης για τις γυναίκες»

Αρκετοί οργανισμοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιμάκωση της σύγκρουσης στη ΛΔΚ.

Περίπου 7 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και 27 εκατομμύρια είναι αντιμέτωποι με πείνα στην πλούσια σε πόρους χώρα, όπου ο βιασμός χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου εδώ και δεκαετίες σύγκρουσης.

«Είναι η μεγαλύτερη ανθρωπιστική επείγουσα κατάσταση για την οποία δεν μιλά ο κόσμος», δήλωσε ο Πάτρικ Γουότ, διευθύνων σύμβουλος της Christian Aid.

Σε πρόσφατη επίσκεψή του, ο ίδιος δήλωσε ότι χωρικοί του είπαν πώς ένοπλες ομάδες έκλεψαν ζώα, πυρπόλησαν σπίτια, στρατολόγησαν αγόρια για να πολεμήσουν και υπέβαλαν γυναίκες και κορίτσια σε τρομακτικές σεξουαλικές βιαιότητες.

Οι υποστηριζόμενοι από τη Ρουάντα αντάρτες M23 κατέλαβαν μέρος του ανατολικού Κονγκό φέτος στην προσπάθειά τους να ανατρέψουν την κυβέρνηση στην Κινσάσα. Οι συγκρούσεις συνεχίζονται παρά την ειρηνευτική συμφωνία, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, που υπογράφηκε αυτό τον μήνα από τη ΛΔΚ και τη Ρουάντα.

Η σύγκρουση στη ΛΔΚ έχει ενταθεί εν μέσω αυξανόμενης διεθνούς ζήτησης για ορυκτά που χρειάζονται για τεχνολογίες καθαρής ενέργειας, ‘έξυπνα’ κινητά τηλέφωνα και άλλα.

Ο Γουότ δήλωσε ότι οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν τώρα οικονομική καταστροφή λόγω του αποκλεισμού από την Κινσάσα ελεγχόμενων από το M23 περιοχών και περικοπών στην ανθρωπιστική βοήθεια.

Η ActionAid δήλωσε ότι η βία έχει «δημιουργήσει τοπίο κόλασης» για τις γυναίκες, ενώ το Νορβηγικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (NRC) χαρακτήρισε το Κονγκό «case study για την παγκόσμια αδιαφορία».

«Αυτή η αδιαφορία δεν είναι τυχαία: είναι επιλογή», δήλωσε ο Γιαν Έγκελαντ, γενικός γραμματέας του NRC.

Ο Τομ Φλέτσερ, επικεφαλής ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ, κατονόμασε τη Μιανμάρ ως την πλέον παραμελημένη κρίση, κάνοντας λόγο για μια «επείγουσα κατάσταση δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει ξεμείνει από καύσιμα». Η έκκληση για 1,1 δισεκ. δολάρια για τη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας έχει χρηματοδοτηθεί μόλις κατά 17%, παρά τον μαζικό εκτοπισμό, την αυξανόμενη πείνα και τη βία.

Παρόλο που δωρητές έσπευσαν να βοηθήσουν μετά το ισχυρό σεισμό του Μαρτίου στη Μιανμάρ, ο Φλέτσερ δήλωσε ότι ο κόσμος έχει αποστρέψει το βλέμμα από την υποβόσκουσα «απελπιστική κρίση».

«Η Μιανμάρ γίνεται αόρατη», δήλωσε.